Pozytywny dydaktyzm w twórczości literackiej Teofila Stanisława Nowosielskiego

  • Martyna Chmielewska
  • Aleksandra Biskup
Słowa kluczowe: Teofil Stanisław Nowosielski, dydaktyzm, morał, dziecko, literatura

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie walorów literackich pisarstwa Stanisława Teofila Nowosielskiego, odnosząc się tylko wyjątkowo do tych utworów, które kierowane są pod adresem dzieci. Sporo uwagi poświęcono pozytywom jego dydaktyzmu. Pierwsza część artykułu dotyczy życiorysu i najważniejszych pozycji pisarza. W drugiej części tekstu wyróżniono dominanty tematyczno-formalne i dokonano charakterystyki każdej z nich. W podsumowaniu zostaje podkreślona konieczność praktycznego wykorzystywania utworów Nowosielskiego w pracy pedagogicznej nauczycieli, wychowawców, opiekunów jak również rodziców.

Bibliografia

Kaniowska-Lewańska I., Literatura dla dzieci i młodzieży do roku 1864, WSiP, Warszawa 1973.

Kaniowska-Lewańska I., Stanisław Jachowicz. Życie, twórczość i działalność, WSiP, Warszawa 1986.

Kuliczkowska K., Literatura dla dzieci i młodzieży w latach 1864-1914, WSiP, Warszawa 1965.

Sławiński J. (red.), Słownik terminów literackich, Wyd. Ossolineum, Wrocław 1998.

Starożyk J.I., Śp. Teofil Nowosielski, „Kłosy”, (1889)1228.

Nowosielski T.S., Bajki i powiastki oryginalne i naśladowane Teofila Nowosielskiego, Nakładem Gustawa Sennewalda Księgarza przy ulicy Miodowej nr 486, Warszawa 1842.

Nowosielski T.S., Gwiazdka dla dobrych dzieci, Warszawa 1840.

Nowosielski T.S., Krzyżyk dla dobrych dzieci, Warszawa 1841.

Nowosielski T.S., Świat dziecięcy. Wstęp, t. 1, Warszawa 1842.

Opublikowane
2016-07-08
Jak cytować
Chmielewska, M., & Biskup, A. (2016). Pozytywny dydaktyzm w twórczości literackiej Teofila Stanisława Nowosielskiego. Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, (24/2), 61-72. Pobrano z https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/eetp/article/view/352