Znaczenie refleksji w duchowości ignacjańskiej. Wokół rachunku sumienia według św. Ignacego Loyoli, „Duchowość ignacjańska”, red. Wacław Królikowski SJ, Wydawnictwo WAM, Księża Jezuici, Kraków 2017, ss. 202

  • Piotr Kowolik Wydział Zamiejscowy Nauk Humanistycznych i Społecznych w Mysłowicach Akademia Ignatianum w Krakowie

Abstrakt

Duchowość ignacjańska jest metodą kształcenia i prowadzenia życia wewnętrznego człowieka, chrześcijanina, opartą na ćwiczeniach duchowych zaproponowanych przez Ignacego Loyolę – założyciela zakonu jezuitów. W duchowości ignacjańskiej wyznaczyć można kilka podstawowych elementów, które duchowości ogólnochrześcijańskiej nadają charakterystycznego ignacjańskiego kolorytu; przy czym tę

(…) duchowość ogólnochrześcijańską należy rozumieć jako postawę przyjęcia Jezusa Chrystusa za Mesjasza, Wcielonego Syna Bożego. Duchowość ignacjańska ogranicza doświadczanie duchowości chrześcijańskiej ściśle do ram łączności i podporządkowania się zasadom, obowiązującym w Kościele rzymskokatolickim. Idea bliźniego jest dla Ignacego ograniczona wyłącznie do osób ściśle podporządkowanych zasadom Kościoła rzymskokatolickiego[1]...


[1]Duchowość ignacjańska, Wikipedia, wolna encyklopedia, https;// pl.wkipedia.org/wiki/duchowość ignacjańska (dostęp: 2.11.2017).

 

Opublikowane
2019-01-16
Jak cytować
Kowolik, P. (2019). Znaczenie refleksji w duchowości ignacjańskiej. Wokół rachunku sumienia według św. Ignacego Loyoli, „Duchowość ignacjańska”, red. Wacław Królikowski SJ, Wydawnictwo WAM, Księża Jezuici, Kraków 2017, ss. 202. Nauczyciel i Szkoła, 1(65). Pobrano z https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/nis/article/view/1120
Dział
RECENZJE I SPRAWOZDANIA