TY - JOUR AU - Niewiarowska, Joanna PY - 2021/07/01 Y2 - 2024/03/28 TI - Pisarze polscy w służbie propagandy niepodległościowej (1914–1918).: Rekonesans JF - Perspektywy Kultury JA - PK VL - 33 IS - 2 SE - Literatura. Media. Propaganda DO - 10.35765/pk.2021.3302.04 UR - https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/pk/article/view/1787 SP - 31-46 AB - Artykuł stanowi przyczynek do dziejów propagandy okresu I wojny świato­wej. Jego przedmiotem są formy aktywności propagandowej polskich pisa­rzy i krytyków literackich w okresie I wojny światowej (zwłaszcza w latach 1914–1917) na rzecz czynu niepodległościowego oraz specyfika podejmowa­nej przez nich działalności na tym polu (jej treści i form). By zrozumieć miej­sce i rolę ludzi pióra w aparacie propagandy, autorka wyjaśnia fenomen szcze­gólnego statusu i funkcji polskiego pisarza w przestrzeni publicznej oraz jego kapitału politycznego. Jest on rozpatrywany w perspektywie polskiego para­dygmatu romantycznego oraz na przykładzie stosunku Józefa Piłsudskiego do polskiej literatury i, zwłaszcza, polskich pisarzy. To zaufanie społeczne, jakim cieszyli się pisarze, przesądzało o charakterze ich udziału w propagan­dowej akcji prasowej i wydawniczej. Aktywność propagandowa pisarzy, która została omówiona syntetycznie, przybierała dwojaką postać: niektórzy pisa­rzy byli instytucjonalnie związani ze strukturami (w tym propagandowymi) Naczelnego Komitetu Narodowego i Legionów, inni oddawali swe pióro na rzecz czynu niepodległościowego, pozostając poza nimi. ER -