Znaczenie refleksji w duchowości ignacjańskiej. Wokół rachunku sumienia według św. Ignacego Loyoli, „Duchowość ignacjańska”, red. Wacław Królikowski SJ, Wydawnictwo WAM, Księża Jezuici, Kraków 2017, ss. 202
Abstrakt
Duchowość ignacjańska jest metodą kształcenia i prowadzenia życia wewnętrznego człowieka, chrześcijanina, opartą na ćwiczeniach duchowych zaproponowanych przez Ignacego Loyolę – założyciela zakonu jezuitów. W duchowości ignacjańskiej wyznaczyć można kilka podstawowych elementów, które duchowości ogólnochrześcijańskiej nadają charakterystycznego ignacjańskiego kolorytu; przy czym tę
(…) duchowość ogólnochrześcijańską należy rozumieć jako postawę przyjęcia Jezusa Chrystusa za Mesjasza, Wcielonego Syna Bożego. Duchowość ignacjańska ogranicza doświadczanie duchowości chrześcijańskiej ściśle do ram łączności i podporządkowania się zasadom, obowiązującym w Kościele rzymskokatolickim. Idea bliźniego jest dla Ignacego ograniczona wyłącznie do osób ściśle podporządkowanych zasadom Kościoła rzymskokatolickiego[1]...
[1] Duchowość ignacjańska, Wikipedia, wolna encyklopedia, https;// pl.wkipedia.org/wiki/duchowość ignacjańska (dostęp: 2.11.2017).