Wsparcie społeczne spostrzegane przez rodziców osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną
Abstract
W okresie dorosłości osoby niepełnosprawne intelektualnie pozostają nadal pod opieką swoich rodziców, którzy potrzebują pomocy ze strony otoczenia. Artykuł dotyczy spostrzeganego przez rodziców wsparcia społecznego. W badaniach uczestniczyło 50 rodziców, których dorosłe dzieci uczęszczały do Warsztatów Terapii Zajęciowej, a zastosowanym narzędziem badawczym był Kwestionariusz Wsparcia Społecznego własnej konstrukcji. Badano rodzaj spostrzeganego przez rodziców wsparcia, jego siłę i źródło. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono m.in., że rodzice dorosłych osób niepełnosprawnych intelektualnie otrzymują nieco więcej wsparcia od profesjonalistów z ośrodka niż od rodziny i przyjaciół. Dotyczy to wszystkich rodzajów badanego wsparcia. Rodzice ocenili wsparcie uzyskiwane z różnych źródeł jako przeciętne lub wysokie. Uzyskane wyniki wskazują, że wsparcie ze strony profesjonalistów i placówki podnosi poziom wsparcia spostrzeganego przez rodziców.
References
Chrzanowska I., Pedagogika specjalna. Od współczesności do tradycji, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2015.
Firkowska-Mankiewicz A., Jakość życia rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym, „Psychologia Wychowawcza” 1999, nr 2.
Heszen I., Sęk H., Psychologia zdrowia, PWN, Warszawa 2008.
Jaworska-Obłój Z., Skuza B., Pojęcie wsparcia społecznego i jego funkcje w badaniach naukowych, „Przegląd Psychologiczny” 1986, nr 3.
Karwowska M., Rodzina dziecka niepełnosprawnego intelektualnie – beneficjentem pomocy i społecznego wsparcia, „Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Nauki o Edukacji” 2011, nr 6.
Kędziora S., Stres i radzenie sobie ze stresem przez rodziców osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną, „Nauczyciel i Szkoła” 2016, nr 1.
Kielin J., Jak pracować z rodzicami dziecka upośledzonego, GWP, Gdańsk 2002.
Kowalik S., Psychologia rehabilitacji, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007.
Kruk-Lasocka J., Sytuacja w rodzinach posiadających dzieci upośledzone umysłowo, „Problemy Rodziny” 1993, nr 2.
Motyka M., Komunikacja terapeutyczna w opiece ogólnomedycznej, Wydawnictwo UJ, Kraków 2011.
Ostrowska A., Sikorska J., Sufin Z., Sytuacja ludzi niepełnosprawnych w Polsce, Wydawnictwo IFIS PAN, Warszawa 1994.
Sadowska L., Szpich E., Wójtowicz D., Mazur A., Odpowiedzialność rodzicielska w procesie rozwoju dziecka niepełnosprawnego, „Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego” 2006, nr 1.
Sęk H., Wprowadzenie do psychologii klinicznej, Wydawnictwo Scholar, Warszawa 2001.
Sęk H., Cieślak R., Wsparcie społeczne, stres i zdrowie, PWN, Warszawa 2004.
Sękowski A., Postawy wobec osób niepełnosprawnych, „Psychologia Wychowawcza” 1999, nr 3.
Szluz B., Wsparcie społeczne rodziny osoby niepełnosprawnej, „Roczniki Teologiczne” 2007, nr 10.
Twardowski A., Sytuacja rodzin dzieci niepełnosprawnych, w: Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, red. I. Obuchowska, WSiP, Warszawa 1991.
Zawiślak A., Społeczne wsparcie osób upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim, w: Problemy pedagogiki specjalnej w okresie przemian społecznych, red. A. Pilecki, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2002.
