Padwa jako punkt odniesienia kultury polskiej
Abstrakt
Autor przedstawia przyczyny, dla których Padwa odgrywała szczególnie dużą rolę w systemie zagranicznej edukacji młodzieży polsko-litewskiej w XVI i pierwszych dekadach XVII w. Podkreśla znakomitą renomę tamtejszej uczelni oraz wysoki poziom jej profesury, a także dogodne położenie geograficzne i dobre kontakty polityczne Wenecji z Rzecząpospolitą. Zwraca jednak uwagę na malejącą frekwencję polskich studentów w drugiej połowie XVII i w XVIII w. oraz wskazuje ewentualne przyczyny tego zjawiska. Odnotowuje też zmianę składu społecznego studiującej młodzieży, w obrębie której stopniowo malała liczba zainteresowanych zdobywaniem wiedzy oraz umiejętności mających w przyszłości być podstawą aktywności zawodowej, natomiast coraz większą grupę stanowili przedstawiciele rodów magnackich i szlacheckich, dla których pobyt w Padwie był tylko częścią Grand Tour, czyli ogólnopoznawczego objazdu najważniejszych centrów europejskich. Lektura wspomnień z podróży, na trasie których znalazła się Padwa, potwierdziła tę obserwację. Tamtejsze doświadczenia przybyszy z Rzeczypospolitej pozwalają ponadto na wyodrębnienie i opisanie różnych rodzajów wyjazdów edukacyjnych, a także zrekonstruowanie naukowo-turystycznych oczekiwań kolejnych generacji przyjeżdżających do Padwy oraz uporządkowanie obserwacji, jakich na miejscu dokonywali. Przejrzenie pamiętników szlacheckich oraz innych źródeł narracyjnych niezwiązanych bezpośrednio z podróżami, a także wybranych diariuszy sejmowych oraz pism politycznych dodatkowo pozwoliło uporządkować konteksty, w jakich Padwa funkcjonowała w staropolskiej przestrzeni publicznej. Uniwersytet, początkowo bardzo eksponowany, stopniowo przestaje być stałym i oczywistym punktem odniesienia oraz przedmiotem opisu, coraz częściej natomiast pojawiają się nawiązania do jego znakomitej przeszłości. Potwierdzona zatem została nie tylko intensywna, choć stopniowo raczej malejąca polska obecność w Padwie, lecz także stała, skutecznie przekazywana kolejnym pokoleniom, wiedza o dokonaniach edukacyjnych padewskiego ośrodka akademickiego, co uznać można za istotę stopniowej ewolucji pojęcia Padwy w świadomości mieszkańców Rzeczypospolitej.
Bibliografia
Archiwum nacji polskiej w Uniwersytecie Padewskim, t. I: Metryka nacji polskiej w Uniwersytecie Padewskim (1592–1745), a cura di Henryk Barycz, Karolina Targosz (Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971).
Billewicz Teodor, Diariusz podróży po Europie w latach 1677–1678, a cura di Marek Kunicki-Goldfinger (Warszawa: Biblioteka Narodowa, 2004).
Černín Heřman Jakub, Na cestĕ za Alpy a Pyreneje. Cestovní deník Heřmana Jakuba Černina z let 1678-1682, a cura di Zdenĕk Hojda, Eva Chodĕjovská, Milena Hajná, Alexandra Tesařiková (Praha: Nakladatelství Lidové noviny, 2014).
Charkiewicz Juwenalis, Dyjariusz podróży hiszpańskiej z Wilna do miasta Walencyi na Kapitułę Jeneralną Zakonu Mniejszych Braci św. Franciszka, to jest Bernardynów, odprawionej w roku 1768, a cura di Bogdan Rok (Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1998).
Chrapowicki Jan Antoni, Diariusz, t. II, a cura di Tadeusz Wasilewski (Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1988).
[Dunin-Borkowscy Rozalia i Stanisław] Podróż europejska Rozalii i Stanisława Dunin-Borkowskich, a cura di Małgorzata Wrześniak, Małgorzata Ewa Kowalczyk (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2018).
Estienne Charles, Lexicon historicum, geographicum ac poeticum (Paris: Jacquin Francois, 1620).
[Kleczewski Stanisław] Stanislai Kleczewski Itinerarium Romanum (1750), Podróż Rzymska, a cura di Marian Chachaj, Bogdan Rok (Kraków: Księgarnia Akademicka, 2016).
Kochanowski Jan, „Satyr, albo Dziki Mąż”, in Jan Kochanowski, Dzieła polskie, t. 1, a cura di Julian Krzyżanowski (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967).
Kossowicz Jan Michał, Diariusz podróży po Europie (1682–1688), a cura di Anna Markiewicz (Warszawa: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, 2017).
Kraszewski Józef Ignacy, Kartki z podróży, 1858–1864, a cura di Paweł Hertz (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977).
Kremer Józef, Podróż do Włoch, t. 2: Opisanie Wenecyi – Padwa – Werona (Warszawa: Nakładem i drukiem S. Lewentala, 1878).
[Lanhaus] Jacobi Lanhaus Opis podróży. Itinerarium (1768–1769), a cura di Bogdan Rok, Marian Chachaj (Kraków–Wrocław: Księgarnia Akademicka, 2014).
[Ługowski] Jasia Ługowskiego podróże do szkół w cudzych krajach, 1639–1643, a cura di Krystyna Muszyńska (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974).
Matuszewicz Marcin, Diariusz życia mego, t. 1-2, a cura di Bohdan Królikowski, Zofia Zielińska (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986).
Morawska Teofila Konstancja z Radziwiłłów, Diariusz podróży, 1773–1774, a cura di Bogdan Rok (Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002).
[Opalińscy] Listy Krzysztofa Opalińskiego do brata, Łukasza, 1641-1653, a cura di Roman Pollak (Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1957).
Ossoliński Jerzy, Pamiętnik, a cura di Władysław Czapliński (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976).
Ossoliński Zbigniew, Pamiętnik, a cura di Józef Długosz (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983).
Pisma do wieku i spraw Jana Sobieskiego, cz. 1: 1629–1671, cz. 2: 1672–1674, Acta Historica Res Gestas Poloniae Illustrantia 21, a cura di Franciszek Kluczycki (Kraków: Akademia Umiejętności, 1880-1881).
Pisma polityczne z czasów panowania Jana Kazimierza Wazy, 1648–1668. Publicystyka – eksorbitancje – projekty – memoriały, t. I-III, a cura di Stefania Ochmann-Staniszewska (Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989; Oficyna Wydawnicza Volumen, 1990–1991).
Platerowa Katarzyna z Sosnowskich, Moja podróż do Włoch. Dziennik z lat 1785–1786, a cura di Małgorzata Ewa Kowalczyk (Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2013).
Radziwiłł Albrycht Stanisław, Pamiętnik o dziejach w Polsce, t. 1, a cura di Adam Przyboś, Roman Żelewski (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1980).
Sobieski Jakub, Peregrynacja po Europie [1607–1613] i Droga do Baden [1638], a cura di Józef Długosz (Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991). Vorbek-Lettow Maciej, Skarbnica pamięci. Pamiętnik lekarza króla Władysława IV, a cura di Władysław Czapliński (Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1968).
Wiszniewski Michał, Podróż do Włoch, Sycylii i Malty, a cura di Henryk Barycz (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982).
[Zawadzki Remigiusz] Diarium itineris Remigii Zawadzki Romam pro capitulo generali peregrinantis (1750), Diariusz podróży Remigiusza Zawadzkiego pielgrzymującego do Rzymu na kapitułę generalną (1750), a cura di Marian Chachaj (Kraków–Wrocław: Księgarnia Akademicka, 2014).
[Zawisza Krzysztof] Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy, wojewody mińskiego (1666– 1721), a cura di Julian Bartoszewicz (Warszawa: Drukarnia Gazety Polskiej Jan Zawisza, 1862).
Backvis Claude, Szkice o kulturze staropolskiej, a cura di Andrzej Biernacki (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975).
Czapliński Władysław, Długosz Józef, Podróż młodego magnata do szkół. Studium z dziejów kultury XVI i XVII w. (Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1969).
Dobrowolski Witold, Podróż do Włoch Elżbiety Lubomirskiej i Stanisława Kostki Potockiego. Geneza łańcuckiej kolekcji starożytności (Warszawa–Toruń: Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata, Wydawnictwo Tako, 2020).
Lenart Mirosław, „Padewczycy” a kształtowanie się humanistycznych wzorców w polskiej kulturze umysłowej, in Sens humanistyki dzisiaj, a cura di Jerzy Brzozowski, Agnieszka Hennel-Brzozowska, Mirosław Lenart (Kraków: Wydawnictwo Scriptum, 2016).
Lenart Mirosław, „Relacje i zapiski dotyczące pobytu w Padwie peregrynantów z terenu dawnej Rzeczypospolitej w źródłach polskich i włoskich (XVI-XVII w.)”, in Memuarystyka w dawnej Polsce, a cura di Piotr Borek, Dariusz Chemperek, Anna Nowicka-Struska (Kraków: Collegium Columbinum, 2016).
Negro Piero del, The University of Padua. Eight Centuries of History (Padova: Signum Padova Editrice, 2001–2003).
Windakiewicz Stanisław, Padwa (Kraków: F. Kluczycki, 1891).
Windakiewicz Stanisław, „I polacchi a Padova”, in Omaggio dell’Accademia Polacca di Scienze e Lettere all’Universita di Padova nel settimo centenario della sua fondazione (Cracovia: Tipografia dell’Università, 1922): 1–34.
Quirini-Popławska Danuta, „Podróże polskich duchownych do Padwy w XV i XVI wieku; wstępne rozpoznanie”, in Itinera clericorum. Kulturotwórcze i religijne aspekty podróży duchownych, a cura di Danuta Quirini-Popławska, Łukasz Burkiewicz (Kraków: Akademia Ignatianum, Wydawnictwo WAM, 2014), 225–253.
Quirini-Popławska Danuta, „Studia Polaków na Uniwersytecie Padewskim w XV i XVI wieku. Stan badań oraz wstępne hipotezy”, in Prace Komisji Środkowoeuropejskiej PAU, vol. 21, a cura di Jan Machnik, Irena Stawowy-Kawka (Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2013), 19–30.
Quirini-Popławska Danuta, „Nieznana Matriculazione Università Legista Polona Uniwersytetu Padewskiego z lat 1591–1598”, Studia Środkowoeuropejskie i Bałkanistyczne PAU 25 (2017): 13–26.
Tygielski Wojciech, „«Patavium virum me fecit» – Padova come luogo di formazione delle anitiche élite polacche”, Italica Wratislaviensia 12/1 (2021): 21–46.
Copyright (c) 2025 Uniwersytet Ignatianum w Krakowie

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Rocznik przyjmuje do druku wyłącznie materiały, które nie wchodzą w żaden konflikt interesów, żaden konflikt z prawem autorskim itp. Redakcja prowadzi działania przeciw: plagiatom, ghostwriting1, guest/honorary authorship2 itp. Autor pracy zbiorowej, który jest pierwszy na liście, bierze na siebie odpowiedzialność i ma obowiązek przedstawić wkład wszystkich współautorów. Jeśli publikacja powstała dzięki dedykowanym środkom finansowym, należy ujawnić to np. w Podziękowaniu, przypisie itp. Ew. przedruki wymagają jawnego zgłoszenia i okazania odpowiedniego pozwolenia wydawniczego. Autorzy / Recenzenci nierzetelni narażają się na reakcję właściwą stosownym instytucjom.
______
1 Ma to miejsce, gdy osoba mająca istotny wkład jest pominięta na liście Autorów czy w Podziękowaniu.
2 Zachodzi, gdy na liście autorskiej pojawia się osoba mająca znikomy/żaden udział w pracy.