Podróż dydaktyczna Noëla Coypela do Rzymu na przełomie lat 1672/1673
Abstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie okoliczności mianowania Noëla Coypela na stanowisko rektora Akademii Francuskiej w Rzymie oraz prześledzenie trasy jego dydaktycznej podróży z Paryża do Rzymu, którą przemierzał wraz z powierzonymi sobie stypendystami Prix de Rome. Tekst jest próbą odpowiedzi na pytania: dlaczego obrano trudniejszą trasę przez Alpy (a nie np. rzeczno-morską), na czym polegał edukacyjny charakter wędrówki, jaką rolę w zabezpieczeniu wyprawy odgrywały przekazane Coypelowi dokumenty. Artykuł bazuje na analizie dokumentacji administracyjnej za panowania Ludwika XIV, listach nadintedntentów i dyrektorów Akademii Francuskiej w Rzymie, rachunkach budynków królewskich, protokołach Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu. W artykule zastosowano metodę analityczną, porównawczą, syntetyczną, krytykę źródeł, wnioskowanie argumentum ex silentio, a przy omawianiu trasy podróży – metodę geograficzną. Choć podróż była celowa, związana z objęciem stanowiska, to jednak Coypel tak ją poprowadził, by nie tyle szybko znaleźć się u celu, ale by jak najwięcej pokazać swoim studentom. Coypel zapoznawał królewskich stypendystów z arcydziełami malarstwa i rzeźby w ośrodkach na trasie wiodącej przez Dijon, Lyon, Chambéry, przełęcz Mont Cenis, Turyn, Mediolan, Bolonię i Florencję. Przeprawa przez Alpy, mimo iż niebezpieczna, była najczęściej obierana ze względu na renomę artystyczną tamtejszych miast. Podróż była edukacyjna, kosztem komfortu czy bezpieczeństwa. Coypel jako przewodnik i nauczyciel (paidagōgós ) prowadził swoich podopiecznych czuwając nad ich nauczaniem podczas i dzięki podróży. Wędrowanie do Wiecznego Miasta było częścią edukacji (paideía) malarza w wieku XVII i stanowiło element pracy dydaktycznej Coypela pozwalającej młodzieży czerpać inspiracje z bezpośredniego obcowania z arcydziełami. Wędrówka miała wybitnie dydaktyczno-artystyczny charakter, ale także inicjacyjny, bo wtajemniczała stopniowo i przygotowywała na doświadczenie Rzymu – centrum ówczesnego życia artystycznego.
Copyright (c) 2021 Akademia Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Rocznik przyjmuje do druku wyłącznie materiały, które nie wchodzą w żaden konflikt interesów, żaden konflikt z prawem autorskim itp. Redakcja prowadzi działania przeciw: plagiatom, ghostwriting1, guest/honorary authorship2 itp. Autor pracy zbiorowej, który jest pierwszy na liście, bierze na siebie odpowiedzialność i ma obowiązek przedstawić wkład wszystkich współautorów. Jeśli publikacja powstała dzięki dedykowanym środkom finansowym, należy ujawnić to np. w Podziękowaniu, przypisie itp. Ew. przedruki wymagają jawnego zgłoszenia i okazania odpowiedniego pozwolenia wydawniczego. Autorzy / Recenzenci nierzetelni narażają się na reakcję właściwą stosownym instytucjom.
______
1 Ma to miejsce, gdy osoba mająca istotny wkład jest pominięta na liście Autorów czy w Podziękowaniu.
2 Zachodzi, gdy na liście autorskiej pojawia się osoba mająca znikomy/żaden udział w pracy.
