Pero Tafur, Aventures et voyages. Traduit, introduit et annoté par Jacques Paviot, Julia Roumier et Florence Serrano, coll. „Études Médiévales Ibériques”
(Toulouse: Presses Universitaires du Midi, 2022), pp. 254. ISBN: 978-2-8107-0781-2
Abstrakt
W ostatnich latach obserwujemy wzmożone zainteresowanie podróżami iberyjskimi i opisami z tychże podróży odbytych w epoce późnego średniowiecza, zwłaszcza z punktu widzenia roli, jaką odegrały w przededniu wielkich odkryć geograficznych zapoczątkowanych najpierw w I połowie XV wieku przez działania Henryka Żeglarza, a później przez wyprawy Bartolomeo Diaza (1488), Krzysztofa Kolumba (1492) i Vasco da Gamę (1497–1499)1. W tym kontekście szczególne znaczenie miały kontakty Królestwa Kastylii i Leónu ze Wschodem, który w powszechnej świadomości mieszkańców średniowiecznej Europy kojarzył się z jednej strony z Jerozolimą, rajem ziemskim i królestwem kapłana Jana, a z drugiej z bogactwami dalekiego Kataju2 i Indii. Na tym polu wyróżniała się podróż do Samarkandy Ruya Gonzáleza de Clavijo (1403–1406), jedna z co najmniej dwóch misji dyplomatycznych wysłanych do Tamerlana (Timura) przez króla Kastylii i Leónu Henryka III (1390–1406)3. Clavijo, główny bohater tej wyprawy, podyktował lub sam napisał relację z tego poselstwa (nie posiadamy pewności, kto jest autorem relacji z jego podróży), zatytułowaną Embajada a Tamorlán (Ambasada do Tamerlana), przynosząc na dwór kastylijski informacje o Wschodzie, Chinach i Indiach. Kastylijczycy, ale również inni przedstawiciele chrześcijańskich królestw Iberii, jak Katalończycy i Aragończycy, udając się na Wschód, przynosili wiedzę, która również miała wpływ na późniejszy dwór Królów Katolickich4. Ówczesne drogi lądowe podążające do Azji i oparte na funkcjonującym od starożytności Jedwabnym Szlaku były coraz bardziej niedostępne, szczególnie po upadku Konstantynopola w 1453 roku. Kiedy Kolumb zaproponował Izabeli Kastylijskiej i Ferdynandowi Aragońskiemu dotarcie do Indii drogą morską, alternatywną wobec lądowej, mająca doprowadzić do bogactw Indii oraz Chin, jego propozycja trafiła na podatny grunt. Po pierwsze, Kastylijczycy byli gotowi rzucić się w wir wypraw i przygód, a przykładem takiej gotowości była historia życia innego Kastylijczyka Pero Tafura, który pozostawił interesującą relację
Bibliografia
Ḥabashī Ḥasan, Riḥlat Ṭāfūr fī ʻālam al-qarn al-khāmis ʻashar al-mīlādī (El Cairo: Dār al-Maʻārif bi-Miṣr, 1968).
Historia del Almirante Don Cristóbal Colón en la cual se da particular y verdadera relación de su vida y de sus hechos, y del descubrimiento de las indias occidentales, llamadas Nuevo-Mundo, escrita por Don Fernando Colón, su hijo, vol. 1, Colección de Libros Raros o Curiosos que tratan de América, t. 5 (Madrid: Imprenta de Tomás Minuesa, 1892).
Masielia Saichesa L.K., Stranstviia i puteshestviia (Moskva: Indrik, 2006). Tafur Pero, Andanças É Viajes De Pero Tafur Por Diversas Partes Del Mundo Avidos: (1435–1439). Editado por Marcos Jiménez de la Espada. Colección De Libros Españoles Raros Ó Curiosos, t. 8 (Madrid: Imprenta De M. Ginesta, 1874).
Tafur Pero, Andanças E Viajes, editado por Miguel Ángel Pérez Priego, Clásicos Andaluces (Sevilla: Fundación José Manuel Lara, 2009).
Tafur Pero, Andanzas y viajes, edición de Miguel Ángel Pérez Priego, Letras Hispánicas, 802 (Madrid: Cátedra, 2018).
Tafur Pero, Travels and Adventures 1435–1439. Translated and Edited with and Introduction by Malcolm Letts, Broadway Travellers, edited by Sir E. Denison Ross, Eileen Power (New York–London: George Routledge and Sons Ltd., 1926).
Viajes medievales, t. 2. Embajada a Tamorlán, Andanças e viajes de Pero Tafur, Diarios de Colón, editado por Miguel Ángel Pérez Priego (Madrid: Fundación José Antonio Fernández de Castro, 2006).
Burkiewicz Łukasz, Życie codzienne w podróży na przykładzie Ambasady do Tamerlana (1403–1406). Z badań nad relacjami międzykulturowymi (Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie, 2019).
Castrillo González, Carmen, Lilao Francia, Óscar. Catálogo de manuscritos de la Biblioteca Universitaria de Salamanca, t. II: Manuscritos 1680–2777 (Salamanca: Universidad de Salamanca, 2002).
Quirini-Popławska Danuta, Włoski handel czarnomorskimi niewolnikami w późnym średniowieczu (Kraków: Universitas, 2002).
Richard Jean, Les récits de voyages et de pèlerinages, Typologie des Sources du Moyen Âge Occidental, fasc. 38 (Turnhout: Brepols, 1981).
„Studentka UWr nagrodzona za najlepszy esej”, Przegląd Uniwersytecki. Pismo informacyjne Uniwersytetu Wrocławskiego 1/231 (2020): 8.
Burkiewicz Łukasz, „Kastylijczyk Pero Tafur i jego egipska misja dyplomatyczna z 1437 r. w służbie cypryjskich Lusignanów”, Perspektywy Kultury 40 (2023): 193–206.
Burkiewicz Łukasz, „Libros de viajes. A study of Castilian travel accounts from the 15th century on the eve of the great geographical discoveries”, AUPC Studia Ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia 19 (2021): 19–34.
Burkiewicz Łukasz, „Two Christian princesses offered as Timur’s present for King Henry III of Castile. The analysis of the introduction to Ruy Gonzalez de Clavijo’s narrative (1403–1406)”, Perspektywy Kultury 13 (2015): 159–178.
Vives Gatell José, „Andanças e viajes de un hidalgo español (Pero Tafur, 143639) con una descripción de Roma”, Analecta Sacra Tarraconensia. Revista de historia y ciències eclesiàstiques 19 (1946), 123–215.
Wojciechowski Leszek, „Polowanie na tygrysy w Polsce. Pero Tafur o Władysławie Jagiellończyku/Warneńczyku i o pewnym swoim pragnieniu (1438– 1439)”, Heteroglossia. Studia Kulturoznawczo-Filologiczne 15 (2023): 237–249.
López Estrada Francisco, „Circostanze e caratteri”, w Storia della civiltà letteraria spagnola, diretta da Franco Meregalli, vol. 1: Dalle origini al seicento (Torino: UTET, 1990), 177–183.
Paviot Jacques, „Chronologie des voyages de Pero Tafur”, w Pero Tafur, Aventures et voyages. Traduit, introduit et annoté par Jacques Paviot, Julia Roumier et Florence Serrano, coll. „Études Médiévales Ibériques” (Toulouse: Presses Universitaires du Midi, 2022), 21–26.
Paviot Jacques, „Pero Tafur et ses voyages”, w Pero Tafur, Aventures et voyages. Traduit, introduit et annoté par Jacques Paviot, Julia Roumier et Florence Serrano, coll. „Études Médiévales Ibériques” (Toulouse: Presses Universitaires du Midi, 2022), 9–20.
Pérez Priego Miguel Ángel, „Introducción”, w Pero Tafur, Andanzas y viajes, edición de Miguel Ángel Pérez Priego, Letras Hispánicas, 802 (Madrid: Cátedra, 2018), 11–48.
Roumier Julia, „Originalités d’un récit de voyage: valeur du témoignage et fonctions de l’héroïsme”, w Pero Tafur, Aventures et voyages. Traduit, introduit et annoté par Jacques Paviot, Julia Roumier et Florence Serrano, coll. „Études Médiévales Ibériques” (Toulouse: Presses Universitaires du Midi, 2022), 27–38.
Serrano Florence, „Étude de la langue et de la traducion”, w Pero Tafur, Aventures et voyages. Traduit, introduit et annoté par Jacques Paviot, Julia Roumier et Florence Serrano, coll. „Études Médiévales Ibériques” (Toulouse: Presses Universitaires du Midi, 2022), 39–54.
Copyright (c) 2025 Uniwersytet Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Rocznik przyjmuje do druku wyłącznie materiały, które nie wchodzą w żaden konflikt interesów, żaden konflikt z prawem autorskim itp. Redakcja prowadzi działania przeciw: plagiatom, ghostwriting1, guest/honorary authorship2 itp. Autor pracy zbiorowej, który jest pierwszy na liście, bierze na siebie odpowiedzialność i ma obowiązek przedstawić wkład wszystkich współautorów. Jeśli publikacja powstała dzięki dedykowanym środkom finansowym, należy ujawnić to np. w Podziękowaniu, przypisie itp. Ew. przedruki wymagają jawnego zgłoszenia i okazania odpowiedniego pozwolenia wydawniczego. Autorzy / Recenzenci nierzetelni narażają się na reakcję właściwą stosownym instytucjom.
______
1 Ma to miejsce, gdy osoba mająca istotny wkład jest pominięta na liście Autorów czy w Podziękowaniu.
2 Zachodzi, gdy na liście autorskiej pojawia się osoba mająca znikomy/żaden udział w pracy.
