Przejawy profanizacji przekazu ikonograficznego na obrazku religijnym

Abstrakt

Przeobrażenia w religijności nowoczesnej stoją za zjawiskiem profanizacji obrazka religijnego. Tradycyjny przekaz ikonograficzny jest zastępowany przez synkretyczne treści. Artyści swobodnie łączą ze sobą wątki chrystologiczne, mariologiczne czy hagiologiczne z światem buddyzmu lub islamu. Zatraceniu ulega warstwa ideowa: wiarę zastępuje ideologia i jej pochodne. Modne stają się inklinacje feministyczne czy pacyfistyczne. Wzrasta nachylenie aksjologiczne w stronę środowiska LGBT. Materialności religijne tracą sakralny wymiar na rzecz kulturowego kodu, gdzie treści laickie dominują, a wiara jest zupełnie zmarginalizowana.

Biogram autora

Katarzyna Jarkiewicz

PhD – indepentent researcher, formerly an adjunct at the Institute of Cultural Studies of the Jesuit University Ignatianum in Krakow, historian and anthropologist of culture, researcher of religious mentality of the Polish society and religious materiality, mainly the devotional picture, author of, among others, the following books: Katolicyzm eventowy w Polsce (2014), Sakralność i profaniczność obrazka religijnego. Wokół problemów oddziaływania Kościoła na sferę wytwórczości dewocyjnej (2015), and Pielgrzymowanie w obszarze religijności potransformacyjnej (2016).

 

Opublikowane
2018-10-01
Jak cytować
[1]
Jarkiewicz, K. 2018. Przejawy profanizacji przekazu ikonograficznego na obrazku religijnym. Perspektywy Kultury. 23, 4 (paź. 2018), 9-28.
Numer
Tom 23 Nr 4 (2018): Obrazy religii
Dział
Obrazy religii

Copyright (c) 2018 Perspektywy Kultury

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.