(Nie)ludzka natura człowieka w literaturze faktu II wojny światowej

Abstrakt

Artykuł ukazuje złożoność, a jednocześnie problematyczność natury ludzkiej. Jego cel to próba odpowiedzi na pytanie, kim jest człowiek i co kryje w sobie jego natura, skoro motywuje go do zła, które według innych pewnych kryteriów nazywa się dobrem. Tego typu wątpliwości nasuwają się, gdy sięgamy do okresu II wojny światowej, która zaznaczyła się w historii szczególnie jako czas hitlerowskiego ludobójstwa, choć każda epoka ukazuje człowieka z różnej perspektywy, podkreślając zarówno jego dobre, jak i złe strony. Poeci, pisarze, artyści od zarania dziejów próbują w swej twórczości nakreślić obraz człowieka, tak byśmy mogli lepiej zrozumieć nie tylko siebie, ale i drugą osobę.

Biogram autora

Monika Grodecka, Akademia Ignatianum w Krakowie

Absolwentka pedagogiki społeczno-opiekuńczej w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie, doktorantka czwartego roku studiów trzeciego stopnia na kierunku nauki o polityce i administracji w Akademii Ignatianum w Krakowie; asystent w Katedrze Myśli Politycznej Instytutu Nauk o Polityce i Administracji na Wydziale Pedagogicznym Akademii Ignatianum w Krakowie; sekretarz redakcji czasopism naukowych „Horyzonty Wychowania” i „Horyzonty Polityki”.

Opublikowane
2018-10-20
Jak cytować
[1]
Grodecka, M. 2018. (Nie)ludzka natura człowieka w literaturze faktu II wojny światowej. Perspektywy Kultury. 23, 4 (paź. 2018), 109-132.