Dziedzictwo kultury druku XV-XVIII w. w zasobach cyfrowych – rekonesans

Abstrakt

Cyfryzacja jako element rozwoju technologicznego przyczyniła się do zniesienia wielu barier informacyjnych związanych z dostępem do osiągnięć kultury pisma i druku. Dzięki licznym programom opracowywania i dofinansowywania prac nad dorobkiem umysłowym, znajdującym się w zasobach m.in. bibliotek, powstały biblioteki, muzea i archiwa cyfrowe, oferujące dostęp do swoich zbiorów z poziomu internetu. Formy cyfrowe bezcennych rękopisów, starych druków, dokumentów życia społecznego i innych przejawów kultury są nie tylko zabezpieczeniem i ochroną oryginałów czy też prezentacją bibliotecznych magazynów, lecz także źródłami do badań. Na przykładzie zawartości zasobów Federacji Bibliotek Cyfrowych, zrzeszającej 138 dostawców danych, przedstawiony zostanie zasób zdigitalizowanych starych druków oraz sposoby ich opisywania, przeszukiwania, wyświetlania wyników, a także dodatki specjalne, dzięki którym korzystanie z nich jest proste i efektywne. W wyniku badań w bazie stwierdzono obecność 38 629 obiektów oznaczonych jako starodruki, dostarczonych przez 38 instytucji, przy czym najliczniej udostępniane przez Jagiellońską Bibliotekę Cyfrową oraz Dolnośląską Bibliotekę Cyfrową, z dominującą przewagą druków XVIII- i XVII-wiecznych oraz łacińsko- i polskojęzycznych.