Recepcja Orientu w ujęciu socjologicznym

DOI: https://doi.org/10.35765/pk.2020.3104.12

Abstrakt

Artykuł prezentuje refleksje socjologiczne nad recepcją „arabskiego” Orientu w kulturze polskiej. Jego podstawą są pierwsze wyniki analizy transferu pomiędzy kulturą arabską a kulturą polską: średniowiecznego srebra i innych elementów kultury materialnej, wartości religijnych i innych elementów kul­tury niematerialnej, koni oraz przedstawicieli arabskiej społeczności w Pol­sce. Przyswajanie i przyjęcie ww. arabskich elementów kulturowych (przed­miotów transferu) oraz podmioty tego transferu zostały przedstawione przez pryzmat wybranych teorii i pojęć socjologicznych, jak np. transnarodowość, naśladownictwo, percepcja oraz dyskurs.

Biogram autora

Mustafa Switat, Instytut Stosowanych Nauk Społecznych UW

Socjolog, psycholog, adiunkt w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na transferze kulturowym, socjologii migra­cji, procesach globalizacyjnych, wielokulturowości i psychologii klinicz­nej. Autor artykułów dotyczących szeroko pojętych polsko-arabskich kon­taktów kulturowych oraz monografii Społeczność arabska w Polsce. Stara i nowa diaspora (2017) wyróżnionej w konkursie ACADEMIA 2018 na najlepszą publikację akademicką i naukową.

Bibliografia

Espagne, M. i Werner, M. (1985). Deutsch-französischer Kulturtransfer im 18. und 19. Jahrhundert. Zu einem neuen interdisziplinären Forschungspro­gramm des C.N.R.S. Francia, nr 13, 502–510.

Gryko, C. (2000). Integralna teoria kultury Pitirima A. Sorokina. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Kaczmarek, H. (2018). Polacy a Egipt do I wojny światowej. Zapiski, dzienniki i wspomnienia z podróży (seria: „Transfer kultury arabskiej w dziejach Pol­ski”, t. 7). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.

Lüsebrink, H.-J. (2005). Kulturtransfer – neuere Forschungsansatze zu einem interdisziplinaren Problemfeld der Kulturwissenschaften. W: H. Mitter­bauer i K. Scherke (red.), Ent-grenzte Räume. Kulturelle Transfers um 1900 und in der Gegenwart (s. 23–42). Wien: Passen Verlag.

Nalborczyk, A. i Majda, T. (red.). (2019). Wpływ kultury arabskiej na sztukę polską: rzemiosło artystyczne, architektura i malarstwo (seria: „Transfer kul­tury arabskiej w dziejach Polski”, t. 3). Warszawa: Wydawnictwo Akade­mickie Dialog.

Nalborczyk, A. i Switat, M. (2019). Ogniwa transferu. O roli pośredników mię­dzy kulturą arabską a polską (seria: „Transfer kultury arabskiej w dziejach Polski”, t. 2). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.

Nalborczyk, A. i Switat, M. (2020). Wpływy arabskie w polskiej kulturze niema­terialnej: nauka, literatura, język (seria: „Transfer kultury arabskiej w dzie­jach Polski”, t. 4). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.

Nalborczyk, A., Switat, M. i Tyszkiewicz, J. (red.). (2018). Pierwsze kontakty polsko-arabskie (seria: „Transfer kultury arabskiej w dziejach Polski”, t. 1). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.

Nawrocki, J. (1990). Obraz Arabów. W: E. Nowicka (red.), Swoi i obcy (s. 118– 124). Warszawa: IS UW.

Park, R.E. (2003). The Problem of Cultural Differences. W: Ch. Jenks (red.), Culture. Critical Concepts in Sociology (T. 1). London: Routledge.

Paulmann, J. (1998). Internationaler Vergleich und interkultureller Transfer. Zwei Forschungsansätze zur europäischen Geschichte des 18. bis 20. Jahrhunderts. Historische Zeitschrift, nr 267, 649–685.

Pick, D. (2013). Czym jest transfer kultury? Transfer kultury a metoda porów­nawcza. Możliwości zastosowania transferts culturels na gruncie polskim. W: M. Zielińska, M. Zybura, Monolog, dialog, transfer. Relacje kultury pol­skiej i niemieckiej w XIX i XX wieku (s. 255–270). Wrocław: Centrum Willy’ego Brandta.

Said, E. (2005). Orientalizm (przeł. M. Wyrwas-Wiśniewska). Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

Skorkowski, E. (1927). Koń arabski w Polsce: rys historyczno-biometryczny. Warszawa: Druk K. Kowalewskiego.

Sorokin, P. (1962). Society, Culture, and Personality. Their Structure and Dyna­mics. A System of General Sociology. New York: Cooper Square Publishers.

Switat, M. (2017a). Concerning the Arabs in Europe and their Diaspora in Poland. Czech and Slovak Journal of Humanities (Anthropologia Cultura­lis), t. 7, nr 3, 89–102.

Switat, M. (2017b). Społeczność arabska w Polsce. Stara i nowa diaspora. War­szawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.

Switat, M. (2020). Transfer w myśli społecznej. Od transferu kulturowego do transferu między kulturami. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Tazbir, J. (1974). Synkretyzm a kultura sarmacka. Teksty: teoria literatury, kry­tyka, interpretacja. nr 4 (16), 43–57.

Venuti, L. (1995). Translator’s Invisibility: A History of Translation. London: Routledge.

Vertovec, S. (1999). Conceiving and Researching Transnationalism. Ethnic and Racial Studies, t. 22, nr 2, 447–462.

Opublikowane
2020-12-31
Jak cytować
[1]
Switat, M. 2020. Recepcja Orientu w ujęciu socjologicznym. Perspektywy Kultury. 31, 4 (grudz. 2020), 161-168. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2020.3104.12.
Numer
Tom 31 Nr 4 (2020): Orient. Wczoraj i dziś
Dział
Orient. Wczoraj i dziś

Copyright (c) 2020 Akademia Ignatianum w Krakowie

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.