„O strojach dawnych i o teraźniejszej tego wieku modzie” w ujęciu Jakuba Kazimierza Haura (1632–1709)
Abstrakt
Artykuł przybliża dzieło Jakuba Kazimierza Haura zatytułowane Skład albo skarbiec znakomitych sekretów ekonomiej ziemiańskiej wydane po raz pierwszy w roku 1693. Jest to bardzo obszerna, licząca ponad pięćset stron, księga, w której autor zawarł szereg informacji z najróżniejszych dziedzin – rolnictwa, meteorologii, astrologii, medycyny, higieny, weterynarii, sztuk plastycznych, geografii i prawa, a także garść porad dotyczących kulinariów, wychowywania dzieci, czytelnictwa, łowiectwa czy zabezpieczania się przed czarami. Na kartach tego dzieła znalazła swoje miejsce także tematyka związana ze strojami. Te fragmenty tekstu podzielił autor na trzy kategorie. Pierwszą stanowią rozważania o historii ubioru zarówno w Polsce, jak i w innych krajach, drugą – informacje o XVII-wiecznej modzie na terenie Rzeczypospolitej, trzeci obszar rozważań Haura obejmuje natomiast praktyczne porady dotyczące czyszczenia odzieży i dbania o nią. W utworze wyraźnie daje o sobie znać skłonność autora do dydaktyzmu, szczególnie w tych fragmentach, w których krytykuje on Polki za nadmierne uleganie dyktatowi mody i ślepe naśladownictwo obcej kultury. Niezależnie jednak od tego XVII-wieczny autor postrzega strój jako ważny element codzienności i zaleca o niego dbać, przy czym niektóre zamieszczone w dziele porady dotyczące konserwacji odzieży nie straciły do dziś aktualności.
Bibliografia
Bartkiewicz, M. (1979). Polski ubiór do 1864 roku. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Ossolineum.
Długosz, J. (2009). Roczniki albo Kroniki sławnego Królestwa Polskiego. Księga jedenasta i dwunasta 1431-1444. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Galilej, C. (2019). Siedemnastowieczna leksyka gospodarcza na przykładzie dzieł Jakuba Kazimierza Haura. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Gdacjusz, A. (1969). Dyszkurs o grzechach szóstego przykazania Bożego, jako też są: cudzołóstwo, wszeteczeństwo, nieczystość, nierząd etc. W: H. Borek i J. Zaremba (red.), Wybór pism. Warszawa-Wrocław: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 387.
Haur, J. K. (2015). Skład albo skarbiec znakomitych sekretów ekonomiej ziemiańskiej. Reprint wydania z 1693 r. Warszawa: Wydawnictwo Graf_ika.
Jurewicz, O. i Winniczuk, L. (1968). Starożytni Grecy i Rzymianie w życiu prywatnym i państwowym. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kowalski, P. (2000). Theatrum świata wszystkiego i poćciwy gospodarz. O wizji świata pewnego siedemnastowiecznego pisarza ziemiańskiego, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kuchowicz, Z. (1975). Obyczaje staropolskie XVII-XVIII wieku. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie. Możdżyńska-Nawotka, M. (2002). O modach i strojach. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie.
Opaliński, K. (2005). Na zepsowane stanu białogłowskiego obyczaje. W: L. Eustachiewicz (red.), Satyry. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Partyka, J. (1996). „Skład abo skarbiec…” Jakuba Kazimierza Haura jako źródło do badań nad społeczeństwem staropolskim. Odrodzenie i Reformacja w Polsce, t. 40, 81-82.
Partyka, J. (1998). Skład abo skarbiec Jakuba Kazimierza Haura: sylwa czy encyklopedia? Napis, seria IV, 38-44.
Pasek, J. Ch. (1984). Pamiętniki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Podraza, A. (1961). Jakub Kazimierz Haur, pisarz rolniczy z XVII wieku: studium z dziejów polskiej literatury rolniczej. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Starowolski, Sz. (1648). Kazanie trzecie: O miłości małżeńskiej. W: Sz. Starowolski, Arka Testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne całego roku […].Cz. 1. Kraków, 249. Stary druk. Biblioteka Śląska, sygn.224053 III.
Stojek-Sawicka, K. (2013). Szlachcianki w świecie sarmackim. Jak żyły kobiety na dworach szlacheckich w dawnej Polsce? Warszawa: Wydawnictwo Bellona.
Copyright (c) 2023 Perspektywy Kultury
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.