Hybrydowe praktyki muzyczne jako fenomen współczesnej kultury

Słowa kluczowe: Muzyka, kultura, hybrydowe praktyki muzyczne, media, streaming

Abstrakt

Celem artykułu jest omówienie natury hybrydowych praktyk muzycznych związanych z tworzeniem, dystrybucją i konsumpcją muzyki, rozumianych jako fenomen współczesnej, zglobalizowanej i zapośredniczonej cyfrowo kultury. W pierwszej kolejności przedstawiona została natura muzyki pojmowana jako forma międzyludzkich interakcji i przestrzeń do budowania relacji społecznych. W szczególności podkreślono założenia Christophera Smalla o interakcyjnym charakterze muzyki. Dalej zarysowane zostały dwa wielkie przełomy – analogowy oraz cyfrowy – które zrewolucjonizowały charakter praktyk muzycznych (zarówno na poziomie twórczym, jak i odbiorczym), prowadząc ludzkość w stronę współczesnej hybrydy i przenikania się tego, co realne, z tym, co wirtualne. Specyfika owych praktyk omówiona została w odniesieniu do takich zagadnień, jak: (a) nowa, hybrydowa „kultura ucha”, (b) nowe, hybrydowe sposoby poruszania się w muzycznej przestrzeni cyfrowej, (c) nowe, hybrydowe konteksty doświadczania muzyki, (d) nowe praktyki związane ze współczesnym streamingiem. To właśnie „muzyka w chmurze” wraz z jej interaktywnym charakterem stanowi współcześnie najpopularniejszą formę konsumowania treści muzycznych, co poparte zostało dostępnymi badaniami o globalnym zasięgu. W tym kontekście ukazane zostały współczesne zjawiska i procesy związane – z jednej strony – z potencjałem streamingu, jak i – z drugiej – z pewnymi dysfunkcjami związanymi z dystynkcją i wykluczeniem cyfrowym. Zagadnienia te osadzone zostały także w kontekście czasów pandemicznych, w których cała kultura, a zatem i muzyka, przeniosły się do sieci, generując z jednej strony wiele nowych możliwości na linii realny-wirtualny, ale też tworząc szereg problemów związanych z przekraczaniem granic pomiędzy tym, co zapośredniczone cyfrowo, oraz tym, co dostępne w naturalnych kontekstach tworzenia i doświadczania muzyki. Paradoksalnie więc czas pandemii Sars-CoV-2 okazał się swoistym katalizatorem dla współczesnej kultury i współczesnych praktyk muzycznych ludzi.

Biogram autora

Barbara Jabłońska, Uniwersytet Jagielloński

Profesor nadzwyczajny w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się problematyką socjologii sztuki i muzyki, teoriami kultury oraz analizą dyskursu publicznego i politycznego. Autorka licznych prac z zakresu socjologii muzyki i analizy dyskursu, w tym książki Socjologia muzyki (Wydawnictwo Naukowe Scholar 2014). Jest członkinią Europejskiego Towarzystwa Socjologicznego i Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. W latach 2016–2019 pełniła funkcję członkini Zarządu Sekcji Socjologii Sztuki Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.

Bibliografia

Bajakian A. (2021). Alone Together: Musicking in the Time of COVID-19, Improvisation, Musical Communities, and the COVID-19 Pandemic. Critical Studies in Improvisation., tom 14, nr 1, 1-3.

Bennet A. (2015). Music, Community, and Self. W: J. Shepherd i K. Devine (red.), The Routledge Reader on the Sociology of Music. London: Routledge, 143-152.

Cox Ch., Warner D. (red.) (2010). Kultura dźwięku: teksty o muzyce nowoczesnej. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria.

Etzkorn K.P. (1964), Georg Simmel and the Sociology of Music. Social Forces, nr 43(1), 101-107

Holt F. (2010). The Economy of Live Music in the Digital Age. European Journal of Cultural Studies, nr 13(2), 243–261.

Jabłońska B.(2017). Muzyka-media-kultura. Kultura Współczesna, nr 3(96), 120-129.

Kofin E. (2012). Muzyka wokół nas. Studium przeobrażeń recepcji muzyki w dobie elektronicznych środków jej przekazywania. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Maasø A. (2018). Music Streaming, Festivals, and the Eventization of Music. Popular Music and Society, nr 41(2), 154-175. DOI: 10.1080/03007766.2016.1231001

Morris J.W., Powers D. (2015). Control, curation and musical experience in streaming music services. Creative Industries Journal, nr 8:2, 106-122, DOI: 10.1080/17510694.2015.1090222

Nickell Ch. (2020). Promises and Pitfalls: The Two-Faced Nature of Streaming and Social Media Platforms for Beirut-Based Independent Musicians. Popular Communication, nr 18 (1), 48-64. DOI: 10.1080/15405702.2019.1637523

Nożyński Sz. (2016). Od walca z rylcem do Spotify. Dostępność muzyki a dziennikarstwo muzyczne. W: M. Parus i A. Trudzik (red.), Media jako przestrzeń muzyki. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe "Katedra", 81-104.

Nożyński Sz. (2017). Muzyka na żądanie – transformacje w obszarze kultury audialnej. Kultura Współczesna, nr 3/96, 99-109.

O'Hara K., Brown B. (2006). Consuming Music Together. Social and Collaborative Aspects of Music Consumption Technologies. Dordrecht: Springer.

Prensky M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon (MCB University Press, tom 9 nr 5, 1-6.

Prior N. (2018). Popular Music, Digital Technology and Society. Los Angeles, London, New Delhi, Singapore, Washington DC, Melbourne: SAGE Publications Ltd.

Small Ch. (1998). Musicking: The Meanings of Performing and Listening. United States of America: Wesleyan University Press.

Śmigielska K. (2017). Zespoły portale jako miejsce wymiany muzycznych inspiracji w czasach kultury realnej wirtualności. Kultura Współczesna, nr 3(96), 172-181.

Strachan R. (2017). Sonic Technologies: Popular Music, Digital Culture and the Creative Process. New York: Bloomsbury Academic.

Taylor T. D. (2001). Strange Sounds: Music, Technology & Culture, New York: Routledge.

Turner J.S., Tollison A.C. (2021). The Evolving Communicative Value of Popular Music: Music Is Interpersonal Communication in the Age of Digital Media. Journal of Broadcasting & Electronic Media. nr 65 (3), 357-376, DOI: 10.1080/08838151.2021.1957893

Vandenberg F., Berghman M., Schaap J. (2020). The ‘lonelyraver’: music livestreams during COVID-19 as a hotline to collective consciousness? European Societies, 1-12.

Webster J. (2020). Taste in the platform age: music streaming services and new forms of class distinction. Information, Communication & Society, nr 23(13), 1909-1924, DOI: 10.1080/1369118X.2019.1622763

Friedlander J. P., Bass M. (2022), YEAR-END 2022 RIAA REVENUE STATISTICS. https://www.riaa.com/wp-content/uploads/2023/03/2022-Year-End-Music-Industry-Revenue-Report.pdf

Global Music Report (2023). International Federation of the Phonigraphic Industry. https://globalmusicreport.ifpi.org/

Głowacki A. (red.) (2022). Uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych online w trakcie pandemii, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury. https://www.nck.pl/badania/raporty/uczestnictwo-w-kulturze-online

Opublikowane
2023-12-09
Jak cytować
[1]
Jabłońska, B. 2023. Hybrydowe praktyki muzyczne jako fenomen współczesnej kultury. Perspektywy Kultury. 45, 2 (grudz. 2023), 489-502. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2024.4502.34.