Wioska Psimolophou na Cyprze i łacińscy patriarchowie Jerozolimy

Słowa kluczowe: Psimolophou, Cypr, łacińscy patriarchowie Jerozolimy, dziesięcina, papiestwo, prawa wodne

Abstrakt

Psimolophou jest być może najlepiej poznaną wioską średniowiecznego Cypru dzięki dokumentowi opublikowanemu przez Jeana Richarda w 1947 r., który dostarcza obszernych i szczegółowych informacji na temat finansów i organizacji lenna, ludu i jego obowiązków na początku XIV w. Mniej uwagi poświęcono niezwykle dobrze udokumentowanym perypetiom lenna, ważnej posiadłości templariuszy, która po rozwiązaniu zakonu przeszła w ręce wygnanych łacińskich patriarchów Jerozolimy. Przedstawiona poniżej historia obejmuje długą walkę o dziesięcinę, zmianę kierunku biegu rzeki przepływającej przez lenno oraz stopniowy zanik patriarchalnej kontroli nad Psimolophou. Jest ona opowiedziana w dużej mierze poprzez źródła odkryte przez samego profesora Richarda w ciągu 65 lat po pierwszej publikacji z 1947 r., a dwa najważniejsze dokumenty załączone zostały jako dodatek.

Biogram autora

Christopher David Schabel, University of Cyprus

PhD in History, University of Iowa, 1994, works primarily on later-medieval intellectual history and the Latin East. He is Professor of Medieval History in the Department of History and Archaeology of the University of Cyprus.

Bibliografia

Bullarium Cyprium I: Papal Letters Concerning Cyprus 1196–1260 (2010a). Ed. C. Schabel. Nicosia: Cyprus Research Centre.

Bullarium Cyprium II: Papal Letters Concerning Cyprus 1261–1314 (2010b). Ed. C. Schabel. Nicosia: Cyprus Research Centre.

Bullarium Cyprium III: Lettres papales relatives à Chypre 1316–1378 (2012). Eds. C. Perrat & J. Richard, avec la collaboration de C. Schabel. Nicosia: Cyprus Research Centre.

Coureas, N. (1997). The Latin Church in Cyprus, 1195–1312. Aldershot: Ashgate.

Coureas, N. (2010). The Latin Church in Cyprus 1313–1378. Nicosia: Cyprus Research Centre.

Coureas, N. (2020). Fluctuating Territoriality. The Military Orders and the Crown of Cyprus: 1191–1313. In M.-A. Chevalier (ed.), Ordres militaires et territorialité au Moyen Âge: entre Orient et Occident. Paris: Paul Geuthner, 125–158.

Chronique d’Amadi (1891). Ed. R. de Mas Latrie. Paris: Imprimerie nationale. Diplomatarium Veneto-Levantium. Sive acta et diplomata res Venetas, Graecas atque Levantis illustrantia. Vol. II: 1351–1454 (1889). Ed. R. Predelli. Venice: Deputazione Veneta di storia patria.

Dunbabin, J. (1991). A Hound of God. Pierre de la Palud and the FourteenthCentury Church. Oxford: Clarendon Press.

Edbury, P.W. (1991). The Kingdom of Cyprus and the Crusades, 1191–1374. Cambridge: Cambridge University Press.

Eubel, C. (1913). Hierachia catholica medii aevi. Münster: Libraria Regensbergiana.

Florio Bustron (1886). Chronique de l’île de Chypre, ed. R. de Mas Latrie. Paris: Imprimerie nationale.

Hill, G. (1948). A History of Cyprus: Vol. 2. The Frankish Period, 1192–1432. Cambridge: Cambridge University Press.

Hoberg, H. (1949). Taxae pro communibus servitiis ex libris obligationum ab anno 1295 usque ad annum 1455 confectis. Vatican City: Biblioteca Apostolica Vaticana.

Kouroupakis, A. (2018). Η Κύπρος και το Μεγάλο Σχίσμα της Δύσης (1378– 1417). Nicosia: University of Cyprus (PhD dissertation).

Leontios Makhairas (2003). Xρονικό της Kύπρου. Παράλληλη διπλωματική έκδοση των χειρογράφων, eds. M. Pieris & A. Nicolaou-Konnari. Nicosia: Cyprus Research Centre.

Logan, F.D. (2020). The Register of Simon Sudbury, Archbishop of Canterbury, 1375–1381. Woodbrighe: Boydell & Brewer.

Lusignan, É. de (1580). Description de toute l’isle de Cypre. Paris: Guillaume Chaudiere. 53

Lusignan, É. de (1586). Les généaologies de soixante et sept très-nobles et trèsillustres maisons. Paris: Guillaume le Noir.

Mas Latrie, L. de (1852–1861). Histoire de l’île de Chypre sous le règne des princes de la maison de Lusignan, 3 vols. Paris: Imprimerie nationale.

Mas Latrie, L. de (1881). Généalogie des rois de Chypre de la famille de Lusignon. Venice: Marco Visentini.

Mas Latrie, L. de (1882). Documents nouveaux servant de preuves à l’histoire de l’île de Chypre sous le règne des princes de la maison de Lusignan. Paris: Imprimerie nationale.

Mas Latrie, L. de (1893). Les patriarches latins de Jérusalem Mas-Latrie. Revue de l’Orient latin, 1, 16–41.

Richard, J. (1947). Le casal de Psimolofo et la vie rurale en Chypre au XIVe siècle. Mélanges d’archéologie et d’histoire de l’École Française de Rome, 59, 121–153. Reprinted in idem (1976). Orient et Occident au Moyen Âge. Contacts et relations XIIe-XIVe siècles. London: Variorum, no. IV.

Richard, J. (1962). Chypre sous les Lusignan. Documents chypriotes des archives du Vatican (XlVe et XVe siècles). Paris: Librairie orientaliste Paul Geuthner. Richard, J., with Papadopoullos, T. (1983). Le Livre des remembrances de la secrète du royaume de Chypre: 1468–1469. Nicosia: Cyprus Research Centre.

Richard, J. (1984–1987). Les comptes du collecteur de la Chambre Apostolique dans le royaume de Chypre (1357–1363). Eπετηρίδα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, 13–16, 1–47. Reprinted in idem (1992). Croisades et états latins d’Orient. Aldershot: Ashgate, no. XV.

Richard, J. (1999). La levée des decimes sur l’Eglise latine de Chypre. Documents comptables de 1363–1371. Eπετηρίδα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, 25, 11–18. Reprinted in idem (2003). Francs et orientaux dans le monde des croisades. Aldershot: Ashgate, no. XX.

Setton, K.M. (1976). The Papacy and the Levant (1204–1571). Volume I. The Thirteenth and Fourteenth Centuries. Philadelphia: American Philosophical Society.

Opublikowane
2021-12-30
Jak cytować
[1]
Schabel, C.D. 2021. Wioska Psimolophou na Cyprze i łacińscy patriarchowie Jerozolimy. Perspektywy Kultury. 35, 4 (grudz. 2021), 27-54. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2021.3504.04.
Dział
Podróż orientalna