Współczesna tajwańska literatura aborygeńska jako narzędzie ekspresji tożsamości kulturowej na przykładzie twórczości Sakinu Ahronglonga

Tobiasz Targosz

doi:10.35765/pk.2023.410202.14

Tobiasz Targosz Uniwersytet Jagielloński https://orcid.org/0000-0002-4094-0318

DOI: https://doi.org/10.35765/pk.2023.410202.14

Słowa kluczowe: prawa narodów, antropologia, literatura Aborygenów Tajwańskich, Tajwan, Aborygeni Tajwańscy

Abstrakt

Rozkwit literatury aborygeńskiej wiąże się na Tajwanie bezpośrednio z rozwojem ruchu domagającego się praw dla ludności autochtonicznej w latach 90. ubiegłego wieku. Zasadnicze znaczenie miały w tym przypadku prawa do kultywowania własnej tożsamości kulturowej, do używania rdzennego języka oraz do rdzennej ziemi i zasobów naturalnych. W niniejszym artykule poprzez antropologiczną analizę tajwańskiej literatury aborygeńskiej na przykładzie zbioru opowiadań Dzik, latająca wiewiórka i Sakinu autorstwa pisarza z ludu Paiwan – Sakinu Ahronglonga – podjęta została próba przedstawienia współczesnej sytuacji tajwańskich Aborygenów oraz ich walki o poszanowanie praw kulturowych, zwyczajów i etnicznej tożsamości.

Biogram autora

Tobiasz Targosz, Uniwersytet Jagielloński

Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego na kierunkach historia i etnologia. Ukończył również studia magisterskie w Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ na kierunku studia dalekowschodnie oraz studia magisterskie z zakresu sinologii w Instytucie Orientalistyki Wydziału Filologicznego UJ. Praca doktorska o tytule Symboliczne wymiary birmańskiego nacjonalizmu i polityki w latach 1885–2015 została obroniona w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ. W latach 2010–2017 studiował język chiński i antropologię oraz prowadził badania terenowe zarówno w Chinach kontynentalnych, jak i na wyspie Tajwan. W latach 2015–2016 zrealizował w National Chengkung University projekt badawczy o tytule: Taiwan’s policy towards Myanmar 2010–2015, sfinansowany przez Wspólnotę Wyszehradzką. W latach 2013–2016 prowadził intensywne badania terenowe na obszarze Birmy i terenów jej pogranicza. Od początku marca 2023 r. realizuje roczny projekt badawczy o tytule: Southeast Asian Immigrants, Students and Migrant Workers in Kaohsiung, Taiwan – an anthropological study.

Bibliografia

Alsford, N.J.P. (2021). Population movements and the construction of modern tradition within contemporary Taiwan indigenous society. W: Chia-yuan Huang, D. Davies i D. Fell (red.), Taiwan’s Contemporary In-digenous Peoples. Nowy Jork: Routledge.

Anderson, Ch.A. (2009). New Austronesian Voyaging. Cultivating Amis Folk Songs for the International Stage. W: D. Blundell (red.), Austrone-sian Taiwan. Lingusitics, History, Ethnology, Prehistory. Taipei: SMC Publishing.

Bachner, A. (2016). Cultural Margins, Hybrid Scripts Bigraphism and Translation in Taiwanese Indigenous Writing. Journal of World Litera-ture, nr 1.

Badai (2013). Sorceress Diguwan. Taipei: Serenity International.

Barclay, P.D. (2018). Outcasts of Empire: Japan’s Rule on Taiwan’s “Sav-age Border”, 1874–1945. Oakland: University of California Press.

Bhabha, H.K. (2010). Miejsca kultury. Kraków: Wydawnictwo Uniwersy-tetu Jagiellońskiego.

Blundell, D. (2009). Languages connecting the world. W: D. Blundell (red.), Austronesian Taiwan. Lingusitics, History, Ethnology, Prehistory. Taipei: SMC Publishing.

Chia-yuan Huang, Davies, D. i Fell, D. (2021). Taiwan’s contemporary Indigenous peoples. W: Chia-yuan Huang, D. Davies i D. Fell, Taiwan’s Contemporary Indigenous Peoples. New York: Routledge.

Chih-fan Chen i Kuei-fen Chiu (2021). Indigenous literature in contempo-rary Taiwan. W: Chia-yuan Huang, D. Davies i D. Fell, Taiwan’s Con-temporary Indigenous Peoples. New York: Routledge.

Cherrington, M. (2008). Resurrection. Cultural Survival Quarterly, De-cember. Pozyskano z: https://www.culturalsurvival.org/publications/cultural-survival-quarterly/resurrection (dostęp: 19.01.2021).

Fanon, F. (2020). Czarna skóra, białe twarze. Kraków: Karakter.

Geertz, C. (2005). Interpretacja kultur. Wybrane eseje. Kraków: WUJ.

Kuei-fen Chiu, Aboriginal literature and the Rise of the Taiwanese New Cultural/ Historical Imaginary in Contemporary Taiwan. Pozyskano z: https://www.soas.ac.uk/taiwanstudies/eats/eats2008/file43155.pdf (dostęp: 22.02.2022).

Kuei-fen Chiu (2009). The Production of Indigeneity: Contemporary Indig-enous Literature in Taiwan and Trans-Cultural Inheritance. The China Quarterly, No. 200.

Kuei-fen Chiu (2013). Cosmopolitanism and Indigenism: The Uses of Cul-tural Authenticity in an Age of Flows. New Literary History, Vol. 44, No. 1.

Kwok, M. (1978–1979). Dance and Cultural Identity among the Paiwan Tribe of Pingtung County, Taiwan. Dance Research Journal, Vol. 11, No. ½.

Morris, J.X. (2018). The Dirty Secret of Taiwan’s Fishing Industry. The Diplomat, May 18. Pozyskano z: https://thediplomat.com/2018/05/the-dirty-secret-of-taiwans-fishing-industry/(dostęp: 04.09.2020).

Pei-yi Guo (2019). Pacific Studies and Comparative Austronesian Studies in Taiwan. JRCA, Vol. 20, No. 2, 163–201.

Sakinu Ahronglong – Sā kě nǔ Yà róng long (2020). Shanzhu, feishu, Sakenu. Táiběi: Yélǔ guójì wénhuà yǒuxiàn gōngsī.

Sakinu Ahronglong (2022). Hunter School. Seul: Homnford Star.

Sterk, D. (2012). The Indian Gift and the Taiwan Indigenous Literary Hunters Gift: Individual, Social and Ecological Meanings of the Hunter’s Gift in Contemporary Fables of Taiwan Indigenous Identity. Studia Orientalia Slovaca, 11.1.

Stokłosa, T. (2013). Od kolonializmu do literatury postkolonialnej. Anuari de Filologia. Llengües i Literatures Modernes, 3.

Syaman Rapongan (2021). Xià màn, Lánbōān, Lěng hǎi qíng shēn, Liánhé wénxué chūbǎn shè gǔfèn yǒuxiàn gōngsī. Táiběi.

Yu Guanghong i Li Liwen (2012). Taiwan Shaoshu Minzu. Fuzhou: Fujian Renmin chuban she.