Relikty, implanty, pamiątki… Co bardziej rozwija kulturę lokalną?
Abstrakt
W tekście omówiono różne formy korzystania z tradycji w kulturze lokalnej: od reliktów po „implanty” kulturowe. Esej stanowi rekonesans w tej dziedzinie, przedstawia swoisty katalog praktyk kulturowych, głównie dotyczących implantów. Ważne jest również pytanie o odbiorców tak przygotowanej oferty. Komu służyć mają „implanty” kulturowe? Interesująca jest tu także rola stowarzyszeń i fundacji, czy też ogólnie rzecz ujmując „NGO’sów” w kształtowaniu wspomnianych zjawisk. Główne tezy są tu dwie, po pierwsze – implanty tworzone są tam, gdzie kulturze lokalnej doskwiera jakiś poważny brak. W miejsce usuniętych, wyrugowanych, zapomnianych obiektów i tradycji powstają nowe; korzysta się z tkanki historycznej w tym procesie lub też implanty są tworzone z tkanki kulturowo obcej. Zjawisko obserwowane jest także w kulturze konsumpcji. Druga teza mówi, że tym, co umożliwia sprawne tworzenie implantów, są organizacje pozarządowe, które pełnią funkcję swoistego „niwelatora” barier wykonawczych, z jakimi borykają się inne instytucje. Przykłady z różnych regionów Polski i rejestrów kultury służą jako poparcie tych tez.
Bibliografia
Baraniecka-Olszewska, K. (2018). Reko-rekonesans: praktyka autentyczności. Antropologiczne studium odtwórstwa historycznego drugiej wojny światowej w Polsce. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Bujak, A. (1988). Kwiaty Zalipia. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza.
Drozda, Ł. (2017). Uszlachetniając przestrzeń. Jak działa gentryfikacja i jak się ją mierzy. Warszawa: IW Książka i Prasa. Golemo K. i Kupis, M. (red.) (2022). Spaces of Diversity? Polish Music Festivals in a Changing Society. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Golka, M. (2009). Pamięć społeczna i jej implanty. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
Hobsbawm, E. (2008). Wprowadzenie. Wynajdywanie tradycji. W: E. Hobsbawm i T. Ranger (red.), Tradycja wynaleziona. Tłum. M. Godyń i F. Godyń. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 9–23.
Juzala-Deprati, G. (2010). Wielokulturowy folklor muzyczny Suwalszczyzny. Aneks. W: M. Pokropek, Ludowe tradycje Suwalszczyzny. Suwałki: ROKIS, 273–286.
Krajewski, M. (2018). Dopływy i dreny, rozlewiska i baseny. O kulturze peryferii. W: M. Jacyno, T. Kukołowicz i M. Lewicki (red.), Kultura na peryferiach. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 98–108.
Kuryłło, G. (2007). Polska z historią. Imprezy, muzea, noclegi. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal.
Leder, A. (2014). Prześniona rewolucja. Ćwiczenie z logiki historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Lubaś, M. (2008). Tradycjonalizacje kultury. O zaletach i ograniczeniach koncepcji „tradycji wymyślonych”. W: G. Kubica i M. Lubaś (red.), Tworzenie i odtwarzanie kultury. Tradycja jako wymiar zmian społecznych. Studia z dziedziny antropologii społecznej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 33-69.
Merrifield, A. (2016). Nowa kwestia miejska. Tłum. P. Juskowiak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Steinlauf M.C. (2001). Pamięć nieprzyswojona. Polska pamięć Zagłady. Tłum. A. Tomaszewska. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady.
Szacki, J. (1971). Tradycja. Przegląd tematyki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Szacki, J. (2004). Historia myśli socjologicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Taylor, Ch. (2010). Nowoczesne imaginaria społeczne. Tłum. A. Puchejda i K. Szymaniak. Kraków: Znak.
Tomaszewski, A. (2006). Kresy utracone, ziemie odzyskane. W: J. Purchla (red. naukowa), Dziedzictwo Kresów – nasze wspólne dziedzictwo? Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 265–272.
Wiśniewski, R., Pol, G., Pląsek, R. i Bąk, A. (2021). Oswajając zmienność. Kultura lokalna z perspektywy domów kultury. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
Zachwatowicz, J. (1971). Stare Miasto i Zamek Królewski w Warszawie. Warszawa: Arkady.
Copyright (c) 2023 Akademia Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.