Marka: reporter. O widoczności medialnej Mariusza Szczygła
Abstrakt
Niniejszy artykuł poświęcony jest omówieniu strategii kreowania marki osobistej przez reportera Mariusza Szyczygła. Zauważyć można, iż wraz ze wzrastającą popularnością twórczości non-fiction ulega zmianie status jej autorów, którzy – wydając kolejne tomy reportażowe – aktywnie angażują się w ich promocję. Jak pokazuje przykład Szczygła, wykreowaniu pożądanego przez reportera wizerunku sprzyja jego aktywność w mediach społecznościowych, angażowanie się w liczne działania wykraczające poza działalność stricte dziennikarską, jak też autobiografizowanie dyskursu reportażowego. Strategie te pozwalają istotnie zwiększyć medialną widoczność autora, przekładającą się na jego szerszą rozpoznawalność wśród odbiorców.
Bibliografia
Antonik, D. (2012). Autor jako marka. Teksty Drugie, 6, 62-76.
Bernacki, M. (2013). Opowieści reportażowe Mariusza Szczygła. Na podstawie książki Gottland. Postscriptum Polonistyczne, 1, 139-152.
Boorstin, D. (1964). The Image. A Guide to Pseudo-events in America. New York.
Boże, Czemu nie jesteśmy tacy jak Czesi. Pozyskano z: https://menway.interia.pl/styl-zycia/ciekawostki/news-boze-czemu-nie-jestesmy-tacy-jak-czesi,nId,449670 (dostęp: 15.05.2019).
Dayan, D. i Katz, E. (2008). Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo, tłum. A. Sawisz. Warszawa.
Dryl, T. (2012). Zaufanie jako element zarządzania marką. Zarządzanie i Finanse, 2, 43-53.
Figaszewska, O. O takim domu zawsze marzył. Tak mieszka i pracuje Mariusz Szczygieł. Pozyskano z: https://viva.pl/styl-zycia/mariusz-szczygiel-pokazal-wnetrza-swojego-domu-jak-mieszka-i-pracuje-29412-r3/ (dostęp: 20.05.2019).
Frukacz, K. (2016). Projekt: książka. O agregacyjności reportażu. Tekstualia, 4, 123-136.
Jankowska, A. Wrzenie Świata w służbie literatury. Rozmowa z Mariuszem Szczygłem. Pozyskano z: https://www.vers-24.pl/wrzenie-swiata-w-sluzbie-literatury-rozmowa-z-mariuszem-szczyglem/ (dostęp: 16.05.2019).
Koturbasz, B. (2009). Multimedialne podróżopisarstwo, czyli narodziny travelebrity. Panoptikum, 8, 117-124.
Kalinowski, L. Mariusz Szczygieł: W Czechach mieszka moja dusza. Pozyskano z: https://poranny.pl/mariusz-szczygiel-w-czechach-mieszka-moja-dusza/ar/5373276 (dostęp: 20.05.2019).
Kapla, G. Mariusz Szczygieł: Nie ma, czyli doskonała forma nieobecności. Pozyskano z: https://www.anywhere.pl/5963/mariusz-szczygiel-nie-ma-czyli-doskonala-forma-nieobecnosci/#/?playlistId=0&videoId=0 (dostęp: 24.05. 2019).
Kicińska, M. Poliglota jednego języka. Rozmowa z Marcinem Kołodziejczykiem. Pozyskano z: https://www.dwutygodnik.com/artykul/5973-poliglota-jednego-jezyka.html (dostęp: 29.05.2019).
Kowalska, A. W domu u Mariusza Szczygła. Zobaczcie, gdzie pisze swoje książki. Pozyskano z: http://wyborcza.pl/1,75248,15964520,W_domu_u_Mariu-sza_Szczygla__Zobaczcie__gdzie_pisze.html (dostęp: 20.05.2019).
Lisowska-Magdziarz, M. (2014). Władza24. Dziennikarz informacyjny w świecie polityki mediatyzowanej. e-Politikon, 12, 41-65.
Olczyk, T. (2013). Celebrytyzacja polityki. Politycy i ich rodziny w „Twoim Stylu” i „Vivie”. Media – Kultura – Komunikacja Społeczna, 9, 23-37.
Osowski, S. (2014). Dziennikarz – celebryta, czyli bohater własnego show. e-Politikon, 12, 201-224.
Paszkiewicz, A. (2009). Ocena siły marki na rynku na podstawie Brand Asset Valuator. Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego, 3/2, 479-488.
Pikuła, R. Jeśli znajdę się nago na Marszałkowskiej… Pozyskano z: https://wia-domosci.onet.pl/kraj/mariusz-szczygiel-o-najnowszej-ksiazce-nie-ma-wywiad/38bn102 (dostęp: 10.05.2019).
Piontek, D. i Grzelak, M. (2014). Dziennikarz: kreator opinii czy celebryta? Problemy teoretyczne. e-Politikon, 12, 177-200.
Rybicka, D. Mariusz Szczygieł. Tajna broń masowego rażenia. Pozyskano z: http://prestiztrojmiasto.pl/magazyn/93/ludzie/mariusz-szczygiel-tajna-bron-masowego-razenia (dostęp: 16.05.2019).
Schultz, B. i Sheffer, M.L. (2012). Name Brand: The Rise of the Independent Reporter through Social Media. Online Journal of Communication and Media Technologies, 2, 93-112.
Stachowski, A. Nie jestem badziewiarzem. Rozmowa z Mariuszem Szczygłem. Pozyskano z: https://www.dwutygodnik.com/artykul/8126-nie-jestem-badziewiarzem.html (dostęp: 20.05.2019).
Suława A. Ruszający w piątek „Non-Fiction” jest dowodem, że polski reportaż ma się świetnie. Pozyskano z: https://dziennikpolski24.pl/ruszajacy-w-piatek-nonfiction-jest-dowodem-ze-polski-reportaz-ma-sie-swietnie/ ar/12410188 (dostęp: 28.05.2019).
Sułkowski, Ł. i Otto, J. (red.) (2014). Metody zarządzania marketingowego. Warszawa.
Szady, B. (2012). Kondycja współczesnego polskiego reportażu. Dziennikarstwo i Media, 3, 75-85.
Szczygieł, M. (2016a). Gottland. Wołowiec.
Szczygieł, M. (2016b). Projekt: prawda. Warszawa.
Szczygieł, M. (2018). Nie ma. Warszawa.
Szot, W. Koniec projektu prawda. Mariusz Szczygieł oddaje się czytelnikom. Pozyskano z: http://wyborcza.pl/7,75517,24041986,koniec-projektu-prawda-mariusz-szczygiel-oddaje-sie.html (dostęp: 29.05.2019).
Szpunar, M. (2016). Kultura cyfrowego narcyzmu. Kraków.
Szpunar, M. (2017). Medialna widoczność jako emanacja hiperobecności. Zeszyty Prasoznawcze, 3, 494-504.
Świerczyńska-Głownia, W. (2014). Od dziennikarza do celebryty. Wizerunek dziennikarza jako narzędzie marketingowe kampanii informacyjnych. e-Politikon, 12, 225-241.
Tochman, W. i Szczygieł, M. (2015). Krall. Warszawa.
Walczak-Skałecka, A. (2018). Granice pojęcia „marka osobista”. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, 43, 269-286.
Witkowski, M., Kawiarnia literacka. Polityka. Pozyskano z: https://www.po-lityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/ksiazki/1500121,1,kawiarnia-literacka. read (dostęp: 26.05.2019).
Wojtaszczyk, K. i Maszewski, F. (2014). Różnorodność metod zarządzania marką osobistą. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 249, 454-462.
Zaręba, J.B. (2012). Udział dziennikarzy w reklamach. Między etyką a praktyką. iNFOTEZY, 1, 33-43.
Zielińska, K. (2018). Autoprezentacja 2.0. O sposobach (re)konstruowania wizerunku w przekazach multimodalnych – przyczynek do opisu zjawiska. Socjolingwistyka, 32, 123-150.
Zimnoch, M. (2016). Wstręt jako miejsce prawdy. Transgresywne doświadczenie abiektu w reportażu Bomżycha Jacka Hugo-Badera. Teksty Drugie, 1, 126-142.
Żurek, Ł. (2016). Tekst przemocy jako problem dla reportażu literackiego. Jakbyś kamień jadła i Dzisiaj narysujemy śmierć Wojciecha Tochmana. Tekstualia, 4, 49-66.
Żyrek-Horodyska, E. (2018). Reportaż intermedialny Jacka Hugo-Badera i Filipa Springera. Teksty Drugie, 5, 372-391.
https://czarne.com.pl/katalog/serie/reportaz (dostęp: 14.05.2019).
http://instytutr.pl/pl/impresariat/mariusz-szczygiel/ (dostęp: 20.05.2019).
Copyright (c) 2020 Perspektywy Kultury
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.