Marka: reporter. O widoczności medialnej Mariusza Szczygła

Słowa kluczowe: Mariusz Szczygieł, reportaż literacki, marka osobista, reporter jako marka, wizerunek

Abstrakt

Niniejszy artykuł poświęcony jest omówieniu strategii kreowania mar­ki osobistej przez reportera Mariusza Szyczygła. Zauważyć można, iż wraz ze wzrastającą popularnością twórczości non-fiction ulega zmia­nie status jej autorów, którzy – wydając kolejne tomy reportażowe – aktywnie angażują się w ich promocję. Jak pokazuje przykład Szczy­gła, wykreowaniu pożądanego przez reportera wizerunku sprzyja jego aktywność w mediach społecznościowych, angażowanie się w liczne działania wykraczające poza działalność stricte dziennikarską, jak też autobiografizowanie dyskursu reportażowego. Strategie te pozwalają istotnie zwiększyć medialną widoczność autora, przekładającą się na jego szerszą rozpoznawalność wśród odbiorców.

Biogram autora

Edyta Żyrek-Horodyska, Uniwersytet Jagielloński

Adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa, Me­diów i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół współczesnego re­portażu literackiego, związków prasy i literatury oraz historii mediów. Autorka książek Wieszczowie i gazeciarze. Europejska publicystyka epo­ki romantyzmu (2016) oraz Kartografowie codzienności. O przestrzeni (w) reportażu (2019).

Bibliografia

Antonik, D. (2012). Autor jako marka. Teksty Drugie, 6, 62-76.

Bernacki, M. (2013). Opowieści reportażowe Mariusza Szczygła. Na podstawie książki Gottland. Postscriptum Polonistyczne, 1, 139-152.

Boorstin, D. (1964). The Image. A Guide to Pseudo-events in America. New York.

Boże, Czemu nie jesteśmy tacy jak Czesi. Pozyskano z: https://menway.interia.pl/styl-zycia/ciekawostki/news-boze-czemu-nie-jestesmy-tacy-jak-czesi,nId,449670 (dostęp: 15.05.2019).

Dayan, D. i Katz, E. (2008). Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo, tłum. A. Sawisz. Warszawa.

Dryl, T. (2012). Zaufanie jako element zarządzania marką. Zarządzanie i Finanse, 2, 43-53.

Figaszewska, O. O takim domu zawsze marzył. Tak mieszka i pracuje Mariusz Szczygieł. Pozyskano z: https://viva.pl/styl-zycia/mariusz-szczygiel-pokazal-wnetrza-swojego-domu-jak-mieszka-i-pracuje-29412-r3/ (dostęp: 20.05.2019).

Frukacz, K. (2016). Projekt: książka. O agregacyjności reportażu. Tekstualia, 4, 123-136.

Jankowska, A. Wrzenie Świata w służbie literatury. Rozmowa z Mariuszem Szczygłem. Pozyskano z: https://www.vers-24.pl/wrzenie-swiata-w-sluzbie-literatury-rozmowa-z-mariuszem-szczyglem/ (dostęp: 16.05.2019).

Koturbasz, B. (2009). Multimedialne podróżopisarstwo, czyli narodziny travelebrity. Panoptikum, 8, 117-124.

Kalinowski, L. Mariusz Szczygieł: W Czechach mieszka moja dusza. Pozyskano z: https://poranny.pl/mariusz-szczygiel-w-czechach-mieszka-moja-dusza/ar/5373276 (dostęp: 20.05.2019).

Kapla, G. Mariusz Szczygieł: Nie ma, czyli doskonała forma nieobecności. Pozyskano z: https://www.anywhere.pl/5963/mariusz-szczygiel-nie-ma-czyli-doskonala-forma-nieobecnosci/#/?playlistId=0&videoId=0 (dostęp: 24.05. 2019).

Kicińska, M. Poliglota jednego języka. Rozmowa z Marcinem Kołodziejczykiem. Pozyskano z: https://www.dwutygodnik.com/artykul/5973-poliglota-jednego-jezyka.html (dostęp: 29.05.2019).

Kowalska, A. W domu u Mariusza Szczygła. Zobaczcie, gdzie pisze swoje książki. Pozyskano z: http://wyborcza.pl/1,75248,15964520,W_domu_u_Mariu-sza_Szczygla__Zobaczcie__gdzie_pisze.html (dostęp: 20.05.2019).

Lisowska-Magdziarz, M. (2014). Władza24. Dziennikarz informacyjny w świecie polityki mediatyzowanej. e-Politikon, 12, 41-65.

Olczyk, T. (2013). Celebrytyzacja polityki. Politycy i ich rodziny w „Twoim Stylu” i „Vivie”. Media – Kultura – Komunikacja Społeczna, 9, 23-37.

Osowski, S. (2014). Dziennikarz – celebryta, czyli bohater własnego show. e-Politikon, 12, 201-224.

Paszkiewicz, A. (2009). Ocena siły marki na rynku na podstawie Brand Asset Valuator. Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego, 3/2, 479-488.

Pikuła, R. Jeśli znajdę się nago na Marszałkowskiej… Pozyskano z: https://wia-domosci.onet.pl/kraj/mariusz-szczygiel-o-najnowszej-ksiazce-nie-ma-wywiad/38bn102 (dostęp: 10.05.2019).

Piontek, D. i Grzelak, M. (2014). Dziennikarz: kreator opinii czy celebryta? Problemy teoretyczne. e-Politikon, 12, 177-200.

Rybicka, D. Mariusz Szczygieł. Tajna broń masowego rażenia. Pozyskano z: http://prestiztrojmiasto.pl/magazyn/93/ludzie/mariusz-szczygiel-tajna-bron-masowego-razenia (dostęp: 16.05.2019).

Schultz, B. i Sheffer, M.L. (2012). Name Brand: The Rise of the Independent Reporter through Social Media. Online Journal of Communication and Media Technologies, 2, 93-112.

Stachowski, A. Nie jestem badziewiarzem. Rozmowa z Mariuszem Szczygłem. Pozyskano z: https://www.dwutygodnik.com/artykul/8126-nie-jestem-badziewiarzem.html (dostęp: 20.05.2019).

Suława A. Ruszający w piątek „Non-Fiction” jest dowodem, że polski reportaż ma się świetnie. Pozyskano z: https://dziennikpolski24.pl/ruszajacy-w-piatek-nonfiction-jest-dowodem-ze-polski-reportaz-ma-sie-swietnie/ ar/12410188 (dostęp: 28.05.2019).

Sułkowski, Ł. i Otto, J. (red.) (2014). Metody zarządzania marketingowego. Warszawa.

Szady, B. (2012). Kondycja współczesnego polskiego reportażu. Dziennikarstwo i Media, 3, 75-85.

Szczygieł, M. (2016a). Gottland. Wołowiec.

Szczygieł, M. (2016b). Projekt: prawda. Warszawa.

Szczygieł, M. (2018). Nie ma. Warszawa.

Szot, W. Koniec projektu prawda. Mariusz Szczygieł oddaje się czytelnikom. Pozyskano z: http://wyborcza.pl/7,75517,24041986,koniec-projektu-prawda-mariusz-szczygiel-oddaje-sie.html (dostęp: 29.05.2019).

Szpunar, M. (2016). Kultura cyfrowego narcyzmu. Kraków.

Szpunar, M. (2017). Medialna widoczność jako emanacja hiperobecności. Zeszyty Prasoznawcze, 3, 494-504.

Świerczyńska-Głownia, W. (2014). Od dziennikarza do celebryty. Wizerunek dziennikarza jako narzędzie marketingowe kampanii informacyjnych. e-Politikon, 12, 225-241.

Tochman, W. i Szczygieł, M. (2015). Krall. Warszawa.

Walczak-Skałecka, A. (2018). Granice pojęcia „marka osobista”. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, 43, 269-286.

Witkowski, M., Kawiarnia literacka. Polityka. Pozyskano z: https://www.po-lityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/ksiazki/1500121,1,kawiarnia-literacka. read (dostęp: 26.05.2019).

Wojtaszczyk, K. i Maszewski, F. (2014). Różnorodność metod zarządzania marką osobistą. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 249, 454-462.

Zaręba, J.B. (2012). Udział dziennikarzy w reklamach. Między etyką a praktyką. iNFOTEZY, 1, 33-43.

Zielińska, K. (2018). Autoprezentacja 2.0. O sposobach (re)konstruowania wizerunku w przekazach multimodalnych – przyczynek do opisu zjawiska. Socjolingwistyka, 32, 123-150.

Zimnoch, M. (2016). Wstręt jako miejsce prawdy. Transgresywne doświadczenie abiektu w reportażu Bomżycha Jacka Hugo-Badera. Teksty Drugie, 1, 126-142.

Żurek, Ł. (2016). Tekst przemocy jako problem dla reportażu literackiego. Jakbyś kamień jadła i Dzisiaj narysujemy śmierć Wojciecha Tochmana. Tekstualia, 4, 49-66.

Żyrek-Horodyska, E. (2018). Reportaż intermedialny Jacka Hugo-Badera i Filipa Springera. Teksty Drugie, 5, 372-391.

https://czarne.com.pl/katalog/serie/reportaz (dostęp: 14.05.2019).

http://instytutr.pl/pl/impresariat/mariusz-szczygiel/ (dostęp: 20.05.2019).

Opublikowane
2020-02-11
Jak cytować
[1]
Żyrek-Horodyska, E. 2020. Marka: reporter. O widoczności medialnej Mariusza Szczygła. Perspektywy Kultury. 24, 1 (luty 2020), 105-128. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2019.2401.08.