Kultura książki na Słowacji po roku 2000

  • Jaroslav Šrank Comenius University in Bratislava

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie podstawowych informacji na temat głównych komponentów kultury książki na Słowacji w pierwszych dekadach XXI wieku oraz stanu, w jakim się znajdują. Artykuł zaczyna się od krótkiego przeglądu literatura przedmiotu, następnie ukazana została rola państwa, które wspiera liczne inicjatywy wydawnicze, ruch wydawniczy, rynek książki, czytelnictwo, biblioteki i nagrody związane z książką i literaturą. Dane pochodzą z dostępnych oficjalnych dokumentów i statystyk.

Biogram autora

Jaroslav Šrank, Comenius University in Bratislava

Associate professor of Slovak literature at the Department of Slovak Language and Literature at the Faculty of Education of Comenius University in Bratislava. He collaborated on collective works Viliam Marčok et al.: Dejiny slovenskej literatúry III (2004, 2006) and Valér Mikula et al.: Slovník slovenských spisovateľov (2005). Author of books: Autorské texty s folklórnou dimenziou (2009), Nesamozrejmá poézia (2009), Individualizovaná literatúra. Slovenská poézia konca 20. a začiatku 21. storočia z perspektívy nastupujúcich autorov (2013) and Aktéri a tendencie literárnej kultúry na Slovensku po roku 1989 (2015). His main areas of interest cover theory, interpretation and reviews of Slovak poetry, history of the 20th century Slovak literature and contemporary literary life.

Opublikowane
2018-07-20
Jak cytować
[1]
Šrank, J. 2018. Kultura książki na Słowacji po roku 2000. Perspektywy Kultury. 22, 3 (lip. 2018), 21-42.
Numer
Tom 22 Nr 3 (2018): Książka
Dział
Książka

Copyright (c) 2020 Perspektywy Kultury

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.