Artystyczna recepcja biblijnej legendy o Kainie i Ablu we współczesnej literaturze ukraińskiej
Abstrakt
Artykuł eksploruje recepcję biblijnej opowieści o Kainie i Ablu w opowiadaniu Kazka pro kalinovu sopilku (Baśń o Kainowej fujarce) O. Zabużko i dziele poetyckim Braty (Bracia) O. Irwanec. Przedmiotem studium stały się formy i sposoby interpretacji motywów i reprezentacji tradycyjnych. Jako podstawę rozważań wybrano folklorystyczne i literackie interpretacje opowieści biblijnej (J.H. Byron, I. Franko). Ich autorzy, wpisując się w antyreligijną tendencję przetwarzania obrazów tradycyjnych, stworzyli postmodernistyczną wersję Kaina − mordercy i ofiary zarazem. Materiał opowieści o Kainie posłużył pisarzom także jako możliwość odniesienia się do kwestii relacji pomiędzy osobowościami niezwykłymi a zwyczajnymi ludźmi oraz mniejszej wartości tych pierwszych dla Boga. Wynikiem rozważań są wnioski na temat natury postmodernistycznej reinterpretacji tradycji literackiej w pracy O. Zabużko i O. Irwanec.
Bibliografia
Ahyeyeva, V. (2003). Zhinochyj prostir. Feministychnyj dyskurs ukrayins’koho modernizmu. Kyiv.
Byron, G. (2002). Cain. Blackmask Online, p. 5. http://www.searchengine. org.uk/ebooks/18/38.pdf 8.
Franko, I. (1978). Smert’ Kajina in Zibrannya tvoriv u 50 tomax. Vol. 12, Poe¬tychni pereklady ta perespivy. Kyiv.
Irvanec, O. (1991). Tin’ velykoho klasyka’ ta inshi virshi. Kyiv: Molod.
Vardevanyan, S. I. (2008). Mifolohema Kayina v ukrayins”kij literaturi XIX– XX stolit. Doctoral candidate abstract: 10.01.01. Ivano-Frankivsk.
Zabuzhko, O. (2004). Kazka pro kalinovu sopilku. In Sestro, sestro. Kyiv: Fakt.
Copyright (c) 2020 Akademia Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.