W kręgu solidaryzmu – Heinrich Pesch SJ i „jezuicka szkoła ekonomii”
Abstrakt
Niemiecki ekonomista, ojciec Heinrich Pesch SJ, opracował w początkach XX w. oparty na idei solidaryzmu system ekonomiczny, mający stanowić alternatywę zarówno wobec wolnorynkowego liberalizmu, jak i etatystycznego socjalizmu. Jego „społeczny system pracy” miał na celu przeniesienie zasad chrześcijańskich w dziedziny życia społecznego i gospodarczego. Pesch oddziaływał głównie poprzez swoich uczniów, wywierając pośrednio wpływ na rozwój nauczania społecznego Kościoła. Mniej znany jest natomiast jego wkład do rozwoju nauk ekonomicznych. Celem artykułu jest przybliżenie osoby Heinricha Pescha, kręgu jego uczniów i spadkobierców intelektualnych, oraz pobieżny zarys wpływu, jaki oni wywarli, i dziedzictwa, jakie pozostawili, ze szczególnym uwzględnieniem nauk ekonomicznych.
Bibliografia
Anzenbacher, A. (2010). Wprowadzenie do chrześcijańskiej etyki społecznej. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Barron, R.F. (1982). Solidarism and Heinrich Pesch. The Forum for Social Economics, t. 12, nr 1, 418. DOI: 10.1007/BF02761629.
Berendt, E.B. (2019). The housing bubble: an application of the just price. Review of Social Economy, t. 77, nr 3, 393–416. DOI: 10.1080/00346764.2019.1596295.
Bouckaert, L. (1999). The Project of a Personalistic Economics. Ethical Perspectives, t. 6, nr 1, 20–32.
Danner, P.L. i O‘Boyle, E. (1999). Personalist economics is human economics because it puts the human person at the center of economic affairs. Forum for Social Economics, t. 29, nr 1, 47–61. DOI: 10.1007/BF02761671.
Ederer, R. (1969). Capitalism, Socialism, and the Social Market Economy. Review of Social Economy, t. 27, nr 1, 23–36. DOI: 10.1080/ 00346766900000003.
Ederer, R. (1981). Solidarity: From Dogma to Economic System: Juan Donoso Cortes and Heinrich Pesch, S.J. International Journal of Social Economics, t. 8, nr 4, 40–49. DOI: 10.1108/eb013890.
Ederer, R. (1991). Heinrich Pesch, Solidarity, and Social Encyclicas. Review of Social Economy, t. 49, nr 4, 596–610. DOI: 10.1080/00346769100000050.
Ederer, R. (1998). My Journey into Solidarism. Catholic Social Science Review, t. 3, 79–88. DOI: 10.5840/cssr199839.
Frambach, H. (2017). Solidarism as the Center of Economy – The Economics of Heinrich Pesch. W: J. Backhaus, G. Chaloupek i H.A. Frambach (red.), On the Economic Significance of the Catholic Social Doctrine. Cham: Springer International Publishing, 27–45.
Geisenheimer, A.L. (1953). The Economics of Heinrich Pesch. Southern Economic Journal, t. 19, nr 4, 509–511. DOI: 10.2307/1054093.
Gruenberg, G.W. (1991). The American Jesuit Contribution to Social Action and Social Order After Rerum Novarum. Review of Social Economy, t. 49, nr 4, 532–541. DOI: 10.1080/00346769100000044.
Guiso, L., Sapienza, P. i Zingales, L. (2006). Does Culture Affect Economic Outcomes? Journal of Economic Perspectives, t. 20, nr 2, 23–48.
Harris, A.L. (1946). The Scholastic Revival: The Economics of Heinrich Pesch. Journal of Political Economy, t. 54, nr 1, 38–59. DOI: 10.1086/256309.
Krason, S.M. (2009). Principles of Heinrich Pesch’s Solidarism. The Catholic Social Science Review, t. 14, 477–484. DOI: 10.5840/cssr20091435.
Krason, S.M. (2014). In Memoriam: Rupert J. Ederer (1923–2013). The Catholic Social Science Review, t. 19, 295–297. DOI: 10.5840/cssr20141930.
Malinowski, B. (1958). Szkice z teorii kultury. Warszawa 1958.
Meiner, F. (red.). (1924). Die volkswirtschaftslehre der gegenwart in selbstdarstellungen, t. 1. Leipzig: F. Meiner.
Messner, J. (1976). Fifty Years After the Death of Heinrich Pesch. Review of Social Economy, t. 34, nr 2, 117–123. DOI: 10.1080/00346767600000001.
Mueller, F.H. (1952). The Peschian Value Paradox. Review of Social Economy, t. 10, nr 1, 72–75. DOI: 10.1080/00346765200000010.
Mueller, F.H. (1977a). Heinrich Pesch (1854–1926) Social Philosopher and Economist. The Currency of the Idea of Solidarism. Jahrbuchs für Christliche Sozialwissenschaften, t. 18, 181–204.
Mueller, F.H. (1977b). Social Economics: The Perspective of Pesch and Solidarism. Review of Social Economy, t. 35, nr 3, 293–297. DOI: 10.1080/00346767700000036.
Mueller, F.H. (1980). Heinrich Pesch, Sein Leben und seine Lehre. Köln: J.P. Bachem Verlag.
Mulcahy, R.E. (1949). The Welfare Economics of Heinrich Pesch. The Quarterly Journal of Economics, t. 63, nr 3, 342–360. DOI: 10.2307/1882259.
Mulcahy, R.E. (1952a). The Economics of Heinrich Pesch. New York: Henry Holt and Co.
Mulcahy, R.E. (1952b). The Peschian Value Paradox: A Key to the Function of Vocational Groups. Review of Social Economy, t. 10, nr 1, 1952, 32–41. DOI: 10.1080/00346765200000004.
O’Boyle, E. (2014). Origins of the Association for Social Economics. Forum for Social Economics, t 43, nr 2, 104–106. DOI: 10.1080/07360932.2014.905106.
O’Boyle, E. (2015). Origins and Legacy of Solidarist Economics: The Jesuit Connection. Pozyskano z: https://www.researchgate.net/publication/342393729 (dostęp: 27.08.2020).
O’Boyle, E. (2020). Heinrich Pesch, S.J.: Grandpere of Solidarist Economics. https://www.researchgate.net/publication/340950046 (dostęp: 27.08.2020).
O’Boyle, E. i Welch P.J. (2016). Tracing the Origins of Personalist Economics to Aristotle and Aquinas. Forum for Social Economics, t. 45, nr 1, 3–18. DOI: 10.1080/07360932.2015.1016083.
Pesch, H. (2004). Ethics and the National Economy. Tłum. R. Ederer. Norfolk: IHS Press.
Pflanze, O. (1990). Bismarck and The Development of Germany, t. 2. Princeton: Princeton University Press.
Schmiesing, K.E. (2001). The context of economic personalism. Journal of Markets & Morality, t. 4, nr 2, 176–193.
Stjernø, S. (2011). The Idea of Solidarity in Europe. European Journal of Social Law, nr 3, 156–176.
Tabellini, G. (2010). Culture and Institutions: Economic Development in the Regions of Europe. Journal of the European Economic Association, t. 8, nr 4, 677–716.
v. Nell‑Breuning, O. (1976). Heinrich Pesch Today. Forum for Social Economics, t. 6, nr 1, 43–46. DOI: 10.1007/BF02772936.
Waleszczuk, Z. (2007). System Solidaryzmu Heinricha Pescha. Perspectiva, rok 6, nr 1, 156–191.
Copyright (c) 2021 Akademia Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.