Barokowe (i nie tylko) czasy Harasymowicza

  • Henryk Siewierski Universidade de Brasilia
Słowa kluczowe: Harasymowicz, barok, tradycja, poezja narodowa, sarmatyzm

Abstrakt

Artykuł analizuje świadomą barokowość poezji Jerzego Harasymowi- cza. Początkowe oczarowanie twórcy tą epoką szybko przerodziło się w autentyczną fascynację znajdującą swój wyraz zarówno w podej- mowanej tematyce, jak i stosowanych środkach artystycznego wyrazu. Bogactwo i soczystość słownictwa, a także monumentalność przedsta- wianych obrazów idą w parze z celnością dowcipu i grą z konwencją. Barokowość poezji Harasymowicza to jednak coś więcej niż sama wir- tuozeria opisu i metafor. Jest to forma sprzeciwu wobec programowej uniformizacji i standaryzacji socrealizmu. Odwołanie do „poezji na- rodowej” będącej według poety w ogromnej mierze kontynuacją tra- dycji baroku jest także próbą rozliczenia się z dziedzictwem wieków, podjęciem tematu narodowego rachunku sumienia.

Biogram autora

Henryk Siewierski, Universidade de Brasilia

Eseista, tłumacz literatury polskiej na język portugalski i profesor tytularny Universidade de Brasilia. Doktoryzował się na Uniwer- sytecie Jagiellońskim z twórczości Norwida, następnie wykładał w Portuga- lii (Universidade de Lisboa, 1981-1985); w Brazylii przebywa od 1986 roku, co opisał w książce Jak dostałem Brazylię w prezencie (1998). Jest autorem Hi- stória da Literatura Polonesa (2000). Na język portugalski przetłumaczył poe- zje Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej i Tadeusza Różewicza (razem z José Santiago Naud, 1994) oraz Fortepian Chopina Cypriana Norwida (ra- zem z Marcelo Paiva de Souza, 1994). W jego tłumaczeniu ukazały się Dzieła wszystkie Bruno Schulza (Ficção completa, 2012).

Bibliografia

HARASYMOWICZ Jerzy. 1975. Barokowe czasy. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

HARASYMOWICZ Jerzy. 1979. Kolekcja landszaftów starożytnych jaśnie wielmożnych panów na Dźbowie Dźbowskich wyjaśniona biegle przez Laurentego Żurawkę tegoż dworu w Dźbowie pisarczyka i porządków sprawcę, W: Harasymowicz Jerzy. Cudnów, 7-20. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

HARASYMOWICZ Jerzy. 1979. Namiot VII. Medalion, W: Harasymowicz Jerzy. Cudnów, 44. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

HARASYMOWICZ Jerzy. 1977. Polowanie z sokołem. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

BUJAŁA Grażyna. 2005. „Przeciwko współczesnym chudopachołkom stylu. O baroku w poezji Jerzego Harasymowicza”. Acta Universitatis Lodzien- sis. Folia Litteraria Polonica 7: 407-425.

KALISZEWSKI Andrzej. 1988. Książę z kraju łagodności. Kraków: Wydaw- nictwo Literackie.

STAWICZAK Barbara (BARAŃCZAK Stanisław). 1980. „Ksiądz Baka Redi- vivus”. Tygodnik Powszechny 20. Przedruk w: Barańczak Stanisław. 1988. Przed i po. Szkice o poezji krajowej z przełomu lat siedemdziesiątych i osiem- dziesiątych, Londyn: Aneks.

WYKA Kazimierz. 1959. Rzecz wyobraźni. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

GŁOWIŃSKI Michał. 1957. „Poezja kontrastów”. Twórczość 3.

Opublikowane
2017-09-30
Jak cytować
[1]
Siewierski, H. 2017. Barokowe (i nie tylko) czasy Harasymowicza. Perspektywy Kultury. 18, 3 (wrz. 2017), 117-126.
Numer
Tom 18 Nr 3 (2017): Szukanie wiary online
Dział
Varia

Copyright (c) 2017 Akademia Ignatianum w Krakowie

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.