Komunikatywne podstawy dyskursu genderowego

DOI: https://doi.org/10.35765/pk.2021.3403.08
Słowa kluczowe: gender, dyskurs, działanie komunikatywne, kobiecość, męskość, troska, zaufanie

Abstrakt

W artykule przeprowadzono analizę tendencji rozwoju dyskursu genderowego w kontekście jego komunikatywnych podstaw i strategii. Wzięto pod uwagę wewnętrzne i zewnętrzne determinanty komunikatywnych interakcji odpowiednio do ogólnie przyjętych modeli zachowania społeczno-kulturowego. W tekście zwrócono uwagę na kształtowanie nowego aksjologicznego pola współczesnego naukowego dyskursu, uwzględniającego problem nierówności oraz dychotomii genderowej, a także sugerowanej przez autorkę potrzeby sprostania tzw. monologicznemu modelowi męskiej reprezentacji świata i aktualizacji żeńskiej podmiotowości w utwierdzeniu dialogicznego modelu działania komunikatywnego.

Biogram autora

Oksana Kozhemiakina, Państwowy Technologiczny Uniwersytet w Czerkasach (Ukraina)

Docent przy Katedrze Filozoficznych i Politycznych Nauk Państwowego Technologicznego Uniwersytetu w Czerkasach. Do sfery naukowych zainteresowań autorki należą: polityczna filozofia, filozofia zaufania, psychologia i filozofia gender, kultura mediów.

Bibliografia

Baier, A.C. (2009). Reflections on How We Live. New York: Oxford University Press.

Bryson, V. (2011). Gender i politika vremeni: feminist·skaya teoriya i sovremennyye debaty. Tłum. A. Jakubin. Kijów: Tsentr uchebnoy literatury. Wydanie oryginalne: Bryson, V. (2007). Gender and the politics of time. Feminist Theory and Contemporary debates. Bristol: Policy Press.

Collen, F. (2007). Zabuttya odnogo starogo f losofs’kogo pitanya. W: O. Choma (red.), Pro rivnist’ statey. Zbirnik. Kijów: A’.’terpres, 368–384. Wydanie oryginalne: Entretien avec Françoise Collin. Philosophe et intellectuelle féministe. W: Michel de Manassein (dir.). (1995). De l’egalite des sexes. Paris: CHDP.

Foucault, M. (1995). Govoryashchiy pol (Seksual’nost’ v sisteme mikrofiziki vlasti). Sovremennaya filosofiya, nr 1, 110–172. Foucault, M. (1995). Talking gender (Sexuality in the microphysics system of power) / Modern philosophy, nr 1, 110–172.

Foucault, M. (2004). Arkheologiya znaniya. Sankt Petersburg: Gumanitarnaya akademiya. Wydanie polskie: Foucault, M. (1977). Archeologia wiedzy. Warszawa: PIW.

Habermas, J. (2006). Zaluchennya nshogo. Studiï z politichnoï teoriï, tłum.

A. Dachnij. Lwów: Astrolyabiya. Wydanie oryginalne: Habermas, J. (1999). Die Einbeziehung des Anderen: Studien zur politischen Theorie. Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag.

Habermas, J. (2011). Postmetaf zichne mislennya, tłum. W. Kuplin. Kijów: Dukh i Litera. Wydanie oryginalne: Habermas, J. (1988). Nachmetaphysisches Denken: Philosophische Aufsatze. Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag.

Hall, K. (1995). Lip-service on the fantasy lines. W: K. Hall i M. Bucholtz (red.), Gender Articulated: Language and the Socially Constructed Self. New York: Routledge, 183–216.

Irigaray, L. (2007). Pitanya pro nshogo. W: O. Choma (red.), Pro r vn st’ statey. Zb rnik. Kijów: Al’terpres, 47–59. Wydanie oryginalne: Irigaray, L. (1995). Question about the Other. Yale French Studies, nr 87 [Another Look, Another Woman: Retranslations of French Feminism], 7–19.

Key, M.R. (1975). Male/Female Language. Metuchen, NJ: The Scarecrow Press.

Scott, J.W. (1986). Gender: a useful category of historical analysis. American Historical Review, nr 5(91), 1053–1075.

Sommer, R. (1969). Personal space: The Behavioral Basis of Design. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

Opublikowane
2021-11-30
Jak cytować
[1]
Kozhemiakina, O. 2021. Komunikatywne podstawy dyskursu genderowego. Perspektywy Kultury. 34, 3 (lis. 2021), 111-120. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2021.3403.08.
Numer
Tom 34 Nr 3 (2021): Kobieta w kulturze
Dział
Kobieta w kulturze

Copyright (c) 2021 Akademia Ignatianum w Krakowie

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.