Muzeum jako przestrzeń narracji o Korei
Abstrakt
Artykuł stanowi analizę wystawy Splendor i finezja. Duch i materia w sztuce Korei, która prezentowana była w Muzeum Narodowym w Warszawie na przełomie 2019 i 2020 r. Autorka proponuje jako metodę analizy studia nad narracją – przeniesione – zgodnie z propozycją Małgorzaty Czermińskiej – z literaturoznawstwa na grunt wystawy muzealnej. Wychodząc od założeń klasycznego muzealnictwa, poprzez wypowiedzi osób odpowiadających za stworzenie wystawy, aż do analizy jej tytułu, autorka próbuje zbliżyć się do najważniejszego – filologicznej interpretacji narracji muzealnej wystawy. W artykule ujawnia się zarazem wiedza proponowana zwiedzającym, jak i sposób ujęcia, w tym – tabuizacja pewnych tematów.
Bibliografia
Bae, K. (2019). Przedmowa w Splendor i finezja. Duch i materia w sztuce Korei.Muzeum Narodowe w Warszawie.
Bojarska-Cieślik, J. Splendor i finezja. Duch i materia w sztuce Korei. Pozyskano z: https://www.youtube.com/watch?v=vXLsmQvSVnI (dostęp: 3.07.2020).
Burdelski, M. (2021). Korea w oczach Polaków. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Citko, M.K. (2011). „Kraj Kwitnącej Wiśni” czy „kraina kosmitów”? Wizerunek Japonii w polskich mediach. Media i Medioznawstwo nr 4. Pozyskano z: polska-azja.pl, http://www.polska-azja.pl/wp-content/uploads/2012/10/ Kraj-Kwitnacej-Wisni-czy-kraina-kosmitow.-Wizerunek-Japonii-w-polskich-mediach_M.Citko_.pdf (dostęp: 16.09.2020).
Czermińska, M. (2018). Kategorie poetyki w czytaniu przestrzeni muzealnych. Białostockie Studia Literaturoznawcze, 13/2018. DOI: 10.15290/bsl.
Doroszewski, W. (red). Słowik języka polskiego. Pozyskano z: http://doroszew- ski.pwn.pl/ (dostęp: 16.09.2020).
Gieysztor, A. (1994). Historical Similarities Between Poland and Korea. Korea Observer 3/25. Pozyskano z: http://koreaobserver.or.kr/html/?pmode=sub page&smode=archive (dostęp: 23.02.2021).
Goban-Klas, T. (2006). Korea. Historia i współczesność. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Keum, J.-T. (2014). Historia koreańskiej myśli konfucjańskiej. Skarżysko-Kamienna: Kwiaty Orientu.
Miziołek, J. (2019). Przedmowa w Splendor i finezja. Duch i materia w sztuce Korei. Muzeum Narodowe w Warszawie.
Niklewicz, B. (2015). Język muzeum, czyli o nowych sposobach odczytywania wystaw. Polonistyka. Innowacje, nr 2. DOI: 10.14746/pi.
Rurarz, J. (2009). Historia Korei. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.
Świecimski, J. (1994). Ekspozycja muzealna jako dzieło sztuki. Muzealnictwo, 34. Pozyskano z: http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Muzealni- ctwo/Muzealnictwo-r1992-t34/Muzealnictwo-r1992-t34-s38-51/Muzealnictwo-r1992-t34-s38-51.pdf (dostęp: 02.04.2020).
Trzebiński, J. (2002). Narracyjne konstruowanie rzeczywistości. W J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: GWP. Pozyskano z: https://www.researchgate.net/publication/259495267_Narracja_ jako_sposob_rozumienia_swiata (dostęp: 22.09.2020).
Yaxi Liu (2000). Museum Narration: A Memory-Driven Storyscape. W Kaby Wing-Sze Kung (red.), Reconceptualizing the Digital Humanities in Asia, New Representations of Art, History and Culture. Singapore: Springer. Zespół kuratorski, ulotki wystawy.
Żygulski, Z. (1990). Założenia teoretyczne wystawiennictwa muzealnego w świetle osiągnięć współczesnej nauki. Muzealnictwo, 33. Pozyskano z: http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Muzealnictwo/Muzealnictwo-r1990-t33/Muzealnictwo-r1990-t33-s3-11/Muzealnictwo-r1990-t33-s3-11.pdf (dostęp: 02.04.2020).
Poprzęcka, M. (2015). Sztuka polska na Dalekim Wschodzie. Wystawy „Skarby z kraju Chopina” w Muzeum Narodowym Chin w Pekinie i „Sztuka polska – niezłomny duch” w Muzeum Narodowym Korei w Seulu. Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie, Seria Nowa, 4/40. Pozyskano z: http://archiv.ub.uni-heidelberg.de/artdok/5154/1/Poprzecka_Sztuka_polska_na_Dalekim_Wschodzie_2015.pdf (dostęp: 26.02.2021).
Copyright (c) 2021 Akademia Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.