Turystyka kulturowa w cyberprzestrzeni

Przyczynek do tematyki

DOI: https://doi.org/10.35765/pk.2022.3904.26
Słowa kluczowe: turystyka wirtualna, cyberprzestrzeń, wirtualny świat

Abstrakt

Zaawansowana technologia cyfrowa umożliwia dzisiaj człowiekowi zanurzanie się w symulujące realną rzeczywistość meandry wirtualnych światów. Użytkownicy internetu, bez wychodzenia z domu, mogą odwiedzać dowolnie wybrane obiekty turystyczne oraz repliki słynnych zabytków. Ten nowy sposób poznawania świata określa się mianem turystyki w cyberprzestrzeni. Choć daje ona dużą szansę na bliski kontakt z dziedzictwem kulturowym, to jednak zdarza się, że symulowany świat nie oddaje pełnej prawdy o rzeczywistości. Często przedstawiany on jest, świadomie lub nieświadomie, w krzywym zwierciadle. Wtedy zamiast zaspokajać intelektualne i estetyczne potrzeby użytkownika, wywołuje u niego dysonans poznawczy. Kwestia obecności obiektów dziedzictwa kulturowego w przestrzeni cyfrowej wymaga więc wnikliwych ocen i analiz.

Biogram autora

Danuta Smołucha, Akademia Ignatianum w Krakowie

Wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Autor artykułów o roli nowych technologii we współczesnej kulturze. Jej zainteresowania obejmują współzależności mediów cyfrowych z kulturą i religią. Interesuje się również zagadnieniami związanymi z humanistyką cyfrową, w szczególności metodami pozyskiwania, wizualizacji i analizy danych w humanistyce. Obecnie pracuje nad książką o podróżowaniu w wirtualnym, cyfrowym świecie.

Bibliografia

Anwar, S. i Hamilton, J. (2005). Tourism into the Future – Towards 2020, and Beyond. Tourism Recreation Research, 30, 3, 77–85.

Banaszkiewicz, M. i Plichta, P. (2021). Gnieźnieńskie Forum Ekspertów Turystyki Kulturowej. Pytanie 94: Jak digitalizacja/cyfryzacja dziedzictwa i wirtualizacja praktyk kulturowych wpływa na rozwój turystyki kulturowej? Turystyka Kulturowa, 1, 118, 212–239.

Bec, A., Moyle, B., Schaffer, V. i Timms, K. (2021). Virtual reality and mixed reality for second chance tourism. Tourism Management, 83. Pozyskano z: https://doi.org/10.1016/j.tourman.2020.104256.

Book, B. (2003). Traveling Through Cyberspace. Tourism and Photography in Virtual Worlds. Referat wygłoszony na konferencji Tourism & Photography: Still Visions – Changing Lives, Sheffield, Wielka Brytania, 20-23 lipiec 2003. Pozyskano z: https://papers.ssrn.com/sol3/papers. cfm?abstract_id=538182.

Damer, B. (2007). Meeting in the ether. Interactions, 14, 5.

Dodge, M. (1999). Explorations in AlphaWorld: The Geography of 3-D Virtual Worlds on the Internet. iVirtual Reality in Geography – Workshop and Special Session at the RGS-IBG Annual Conference, Leicester, 4-7th January 1999. Pozyskano z: http://www.casa.ucl.ac.uk/martin/ibg99.pdf.

Downey, S. (2014). History of the (Virtual) Worlds. The Journal of Technology Studies, 40, 1/2, 54–66.

Go, H. i Gretzel, U. (2009). Web 3.0: Tourism in Virtual Worlds. Pozyskano z: https://ro.uow.edu.au/commpapers/1924/.

Korinth, B. (2019). Wirtualne atrakcje turystyczne i ich przestrzenne zróżnicowanie w Polsce i Europie. W: Ł. Fiedeń i K. Anielska (red.), Współczesne problemy i kierunki badawcze w geografii. Tom 7. Kraków: IGiGP UJ, 127–140.

Morningstar, Ch. i Farmer, F.R. (2008). The Lessons of Lucasfilm’s Habitat. Virtual Worlds Research: Past, Present and Future, 1, 1. Pozyskano z: https:// jvwr-ojs-utexas.tdl.org/jvwr/article/view/287.

Polechoński, J. i Tomik, R. (2019). Czy „turystyka” w zanurzeniowej wirtualnej rzeczywistości może zastąpić realne podróżowanie? Folia Turistica, 52, 11–30.

Schweibenz, W. (2019). The virtual museum: an overview of its origins, concepts, and terminology. The Museum Review. Pozyskano z: https://www. researchgate.net/publication/335241270_The_virtual_museum_an_overview_of_its_origins_concepts_and_terminology.

Sanders, D.H. (2014). Virtual Heritage: Researching and Visualizing the Past in 3D. Journal of Eastern Mediterranean Archaeology & Heritage Studies, 2, 1, 30–47.

Talwar, S., Kaur, P., Escobar, O. i Lan, S. (2022). Virtual reality tourism to satisfy wanderlust without wandering: An unconventional innovation to promote sustainability. Journal of Business Research, 152, 128–143.

Topol, P., Kowalewski, W., Mokwa-Tarnowska, I., Leszczyński, P., Kołowska-Gawiejnowicz, M., Siatkowski, I. i Ren-Kurc, A. (2017). Aspekty edukacyjne wirtualnych światów. Aplikacja Second Life. Edukacja – Technika – Informatyka, 2, 20, 262–277.

Urriza, S., Isles, A., Ferrer, M.R., Dizer, N.J. i Red, E.R. (2016). MoViT: A 3D Mobile Virtual Tour App of Panguil River Eco-Park Sean Archie. W: E. Sezgin (red.), e-Consumers in the Era of New Tourism. Singapore: Springer, 103–122.

Wiltshier, P. i Clarke, A. (2017).Virtual cultural tourism: Six pillars of VCT using co-creation, value exchange and exchange value. Tourism and Hospitality Research, 17, 4, 372–383.

Opublikowane
2022-12-27
Jak cytować
[1]
Smołucha, D. 2022. Turystyka kulturowa w cyberprzestrzeni: Przyczynek do tematyki. Perspektywy Kultury. 39, 4 (grudz. 2022), 411-416. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2022.3904.26.
Numer
Tom 39 Nr 4 (2022): Dwór królowej w średniowieczu i w epoce nowożytnej - ludzie, relacje, wpływy
Dział
Varia

Copyright (c) 2022 Akademia Ignatianum w Krakowie

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.