Prawa wspólnot w dobie wirtualnej interakcji kultur
Abstrakt
Współczesny świat dzięki rozwojowi technologii został poszerzony o wymiar wirtualny, który wchodząc w relacje z wymiarem klasycznym, wygenerował rzeczywistość hybrydalną. Rozszerzenie rzeczywistości o wymiar wirtualny stworzyło nową przestrzeń formułowania i istnienia wspólnot, a nawet powstawania swoistych quasi-wspólnot, o odmiennych cechach i płynnej formie. Nie wyklucza to wspólnot, które powstają i są obecne w świecie hybrydalnym, a więc takich, które istnieją jednocześnie zarówno w przestrzeni realnej, jak i wirtualnej. We współczesnych rozważaniach zagadnienie przenoszenia wspólnot z realności do wirtualności i odwrotnie nie może być pomijane, bowiem coraz trudniej interpretować fenomeny kultury społeczeństw cywilizacji medialnej.
Powstanie nowej rozszerzonej rzeczywistości wytwarza potrzebę zmiany rozumienia i interpretacji procesów, które stymulują transgresje działań ludzkich. Ich konsekwencją są wytwory, które przekraczają obecne granice przestrzeni realnej, a zasięgiem i oddziaływaniem wykraczają również poza świat wirtualny. Nowa przestrzeń stworzyła odmienne, niespotykane dotąd konteksty działania człowieka. Problem praw kulturowych wspólnot ludzkich w rzeczywistości poszerzonej, o nowych regułach interakcji, nie zatraca, a nawet eksponuje swoje znaczenie ze względu na bardziej różnorodne formy komunikowania, tworzenia i doświadczania tożsamości oraz konieczność bardziej refleksyjnego, symbolicznie ukrytego definiowania swoich wartości.
Bibliografia
Arystoteles (2004). Polityka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literac-kie.
Beck, U. (2004). Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Bredvold, L.I., Ross, R.G. i Arbor, A. (1960). The Philosophy of Edmund Burke. Michigan: University of Michigan Press.
Castells, M. (2008). Siła tożsamości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Cohen, A.P. (2023). Symboliczne konstruowanie wspólnoty. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
Hobbes, T. (1954). Lewiatan, czyli materia, forma i władza państwa ko-ścielnego i świeckiego. Warszawa: PWN.
Jaskuła, S. (2012). Symbioza i odrębność dwóch światów. Politeja. Jagiel-lońskie Studia Kulturowe, 2(20), 45–62.
Jaskuła, S. i Korporowicz, L. (2014). Kultury narodowe w procesie wirtua-lizacji. Politeja, 5(31/1), 7–30.
Maffesoli, M. (2008). Czas plemion. Schyłek indywidualizmu w społeczeństwach ponowoczesnych. Warszawa: Wydawnictwo Nau-kowe PWN.
Majer, A. (2010). Socjologia i przestrzeń miejska. Warszawa: Wydawnic-two Naukowe PWN.
Pyszczek, G. (2016). Floriana Znanieckiego wizja reorganizacji kulturowej. Humaniora. Czasopismo Internetowe, 1(13), 51–67.
Renaut, A. (2001). Era jednostki. Przyczynek do historii podmiotowości. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Sztompka, P. (2007). Zaufanie. Fundament społeczeństwa. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Copyright (c) 2023 Akademia Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.