Religijność 2.0
Czy Netsfera jest przestrzenią życia religijnego?
Abstrakt
Artykuł bazuje na analizie danych komparatystycznych. Zrealizowane badanie jest pomiarem diachronicznym konstruującym statystyczny szereg czasowy z lat 1988–1998 – 2005–2017. Interpretacją objęto pytania dotyczące weryfikacji empirycznej obejmującej opinie i postawy badanych wobec substytuowania lub uzupełniania instytucjonalnych i bezpośrednich kanałów komunikacyjnych w obrębie struktury eklezjalnej, a także zapośredniczenia praktyk religijnych przez wykorzystanie Internetu oraz konstruowania wirtualnej wspólnoty parafialnej
Bibliografia
Helland, Ch., (2005), Online Religion as Lived Religion, Methodological Issues in the Study of Religious Participation on the Internet, [in:] Krüger, O. (Hrsg.): Online – Heidelberg Journal of Religions on the Internet: Volume 01.1 Special Issue on Theory and Methodology, Heidelberg.
Kubiński G., (2006), Informatyzacja społeczeństwa a zjawiska religijne [w:] K. Grysy (red.), Rola informatyki w naukach ekonomicznych i społecznych, Kielce.
Mariański, J., (2000), Praktyki religijne w badaniach socjologicznych, [w:] W. Zdaniewicz, T. Zembrzuski (red.), Kościół i religijność Polaków 1945-1999, Warszawa, s. 331-334.
Siuda P., (2006), Społeczności wirtualne. O wspólnotowości w społeczeństwie sieciowym [w:] Sokołowski M. (red.), Oblicza Internetu, Internet w przestrzeni komunikacyjnej XXI wieku, Elbląg.
Wiśniewski, R., Zaborski, M., Zarzecki, M. (2010), Kampania wyborcza, Warszawa.
Copyright (c) 2023 Perspektywy Kultury
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.
