Tom 3 Nr 2 (2010): Dusza i ciało

Cielesność to kategoria wszechobecna w kulturze współczesnej, a także jeden z najpopularniejszych ostatnio tematów podejmowanych przez badaczy literatury i sztuki. O cielesności najczęściej pisze się z perspektywy postmodernistycznej, feministycznej, czasem postkolonialnej. Często powraca się do zagadnienia ciała i władzy (Foucault), podejmuje się kwestie granic kulturowych (zagadnienie "abiektu" - Kristevy), metafor cielesnych (m.in. somatyzacja przestrzeni). Raz po raz w badaniach powraca problem inności, obcości i cielesnego wyobcowania, a także choroby jako metafory. Dla porównania problematyka duszy w kulturze współczesnej, dość często spychana jest poza margines zainteresowań. Kategoria duszy (indywidualnej czy zbiorowej), niegdyś tak istotna w kulturze, obecnie stała się zupełnie niemodna; wypiera ją wszechobecne pojęcie tożsamości, która jednak nie jest synonimem duszy.