On the Autobiographic Style of the Educated Soldier (the Example of Jan Fudakowski)
Abstract
The article is the result of research into non-fiction, memoir writing from the period of the 1920 war. On the basis of Uhlan Memoirs from 1920, an autobiographical book by Jan Fudakowski, the author considers the problem of specificity and individuality of the war autobiography style. The studied example is an autobiography of a soldier and an educated man. Fudakowski consistently assumes a double role of a soldier and an intelligentsia member, both important for his perception and manne of describing the war reality. In the light of his narration, the writer reveals himself as a lover of the prose by Henryk Sienkiewicz, a careful observer and a participant of key battles in the war campaign, and also as a citizen involved in the affairs of the independent Polish Commonwealth. While presenting the autobiographic style of Fudakowski as realized in his memoirs, the author discusses the following thematic orders (systems): (1) the style of intelligentsia identity; (2) the style of presenting battlefields; and (3) the style of thinking about a post-war future. As far as literary theory is concerned, the considerations were based on the works by Philippe Lejeune and Jean Starobinski.
References
Ankersmit, F. (1990). Narracja jako przedstawianie. W: J. Pomorski (red.), Metodologiczne problemy narracji historycznej. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 75–104.
Ankersmit, F. (1995). Statements, Texts and Pictures. W: F. Ankersmit i H. Kellner (red.), The New Philosophy of History. Chicago: University of Chicago Press, 212–240.
Domańska, E. (2000). Wokół metahistorii. W: H. White, Poetyka pisarstwa historycznego. Red. E. Domańska i M. Wilczyński. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 7–31.
Fudakowski, J. (1971). Ułańskie wspomnienia z 1920 r. Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej. Kwartalnik Historyczny, nr 62 (kwiecień–czerwiec).
Fudakowski, J. (2012). Ułańskie wspomnienia z roku 1920. Do druku przygotował i wstępem poprzedził B. Królikowski. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Kosselleck, R. (2012). Semantyka historyczna. Wybór i oprac. H. Orłowski, tłum. W. Kunicki. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
Królikowski, B. (2012). Wstęp. W: J. Fudakowski, Ułańskie wspomnienia z roku 1920. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 5–19.
Lejeune, Ph. (2001). Pakt autobiograficzny. Tłum. A. Labuda. W: R. Lubas-Bartoszyńska (red.), Wariacje na temat pewnego paktu. O autobiografii. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 21–55.
Machalski, T. (1969). Ostatnia epopeja: działania kawalerii w 1920 roku. Londyn: B. Świderski.
Stachnik, P. (2019). Bitwa pod Komarowem. Ostatni wielki bój kawalerii. Pozyskano z: https://naszahistoria.pl/bitwa-pod-komarowem-ostatni-wielki-boj-kawalerii/ar/10644542, 2014 (dostęp: 30.10.2019).
Starobinski, J. (2009). Styl autobiografii. Tłum. W. Kwiatkowski. W: M. Czermińska (red.), Autobiografia. Gdańsk: Wydawnictwo Słowo/Obraz Terytoria, 83–97.
Szczepański, J. (1991). Inteligencja. W: A. Kłoskowska (red.), Pojęcia i problemy wiedzy o kulturze. Wrocław: Wiedza o Kulturze, 111–126.
Topolski, J. (1997). Czy historyk maluje przeszłość? Wokół koncepcji F. Ankersmita i N. Goodmana. W: R. Kubicki i P. Zeidler, P. (red.), Od logiki do estetyki. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora, 117–126.
Uspienski, B. (2001). Inteligencja rosyjska jako fenomen kultury rosyjskiej. W: B. Uspienski, Religia i semiotyka. Tłum. B. Żyłko. Gdańsk: Wydawnictwo Słowo/Obraz Terytoria, 97–108, przypisy: 156–159.
Copyright (c) 2020 Jesuit University Ignatianum in Krakow
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.