Stereotypical views on the nations of the Visegrad Group in proverbs and proverbial phrases

  • Anna Domin Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Keywords: proverb, proverbial phrase, slogan, stereotype, Visegrad Group

Abstract

The article presents proverbs and proverbial expressions about the na- tions of the Visegrad Group. Proverbs and proverbial expressions have been described subjectively (each nationality separately), and among the analyzed texts are not only proverbs, but also related phrases, es- pecially modern ones: separate sentences, slogans, advertising expres- sions, quotes. The proverbs mentioned are described in the context of stereotypical views on neighboring countries. The aim of the article is to try to answer the question whether the stereotypes expressed in the proverbs (often with centuries-long lineage) can be considered current and whether they can reflect real international relations.

Author Biography

Anna Domin, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Rzeszowskim oraz studiów podyplomowych z archiwistyki i biblioteko- znawstwa na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Obecnie doktorantka na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowe- go Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Zaintereso- wania naukowe: kostiumologia, czasopiśmiennictwo kobiece w XIX i XX w., literatura XIX i XX w., biblioznawstwo.

References

BRALCZYK Jerzy. 2006. Polak potrafi. Przysłowia, hasła i inne polskie zdania osobne. Warszawa: Świat Książki.

ČELAKOVSKÝ František Ladislav. 1852. Mudrosloví národu slovanského v příslovích. Praga: České museum, Novočeská bibliothéka.

CINCIAŁA Andrzej. 1885. Przysłowia, przypowieści i ciekawsze zwroty języko- we ludu polskiego na Śląsku. Cieszyn: nakł. autora.

HARBANOWICZ Justyna. 1999. Polska i Polacy w przysłowiach innych na- rodów, W Literatura i kultura popularna, T. Żabski (red.), t. 8, 213-224. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

HLOUŠKOVÁ Jasna. 1995. Portret Polaka w oczach Czecha, W Narody i stereo- typy, T. Walas (red.), 47-52. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury. JAGIEŁŁO Michał. 2005. Słowacy w polskich oczach. Obraz Słowaków w piś- miennictwie polskim, t. 1-2. Warszawa: Biblioteka Narodowa; Nowy Targ: Podhalańska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa.

JURASZ Tomasz. 1989. Banialuka czyli kopa starych przysłów polskich. Rze- szów: Krajowa Agencja wydawnicza.

KROH Antoni. 1995. Polak, Czech – dwa bratanki, W Narody i stereotypy,

T. Walas (red.), 43-46. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury. KRZYŻANOWSKI Julian. 1975. Mądrej głowie dość dwie słowie. Pięć centuryj przysłów polskich i diabelski tuzin, t. I. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

KRZYŻANOWSKI Julian. 1980. Szkice folklorystyczne, t. 3: Wokół legen- dy i zagadki z zagadnień przysłowioznawstwa, Kraków: Wydawnictwo Literackie.

LEC Stanisław Jerzy. 1974. Myśli nieuczesane, Kraków: Wydawnictwo Literackie.

MARKIEWICZ Henryk, ROMANOWSKI Andrzej. 1990. Skrzydlate słowa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

MARKIEWICZ Henryk, ROMANOWSKI Andrzej. 2007. Skrzydlate słowa. Wielki słownik cytatów polskich i obcych. Kraków: Wydawnictwo Literackie. MARKIEWICZ Henryk. 2012. Skrzydlate słowa. Wielki słownik cytatów polskich i obcych 2. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

MASŁOWSKA Danuta, MASŁOWSKI Włodzimierz (oprac.). 2000. Księga przysłów polskich. Kęty: „Antyk”.

MESTAN Antonin. 1995. Czeski stereotyp Czechów a czeski stereotyp Polaków, W Narody i stereotypy, T. Walas (red.), 35-42. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury.

Nowa księga przysłów polskich i wyrażeń przysłowiowych polskich, w oparciu o dzieło Samuela Adalberga opracował Zespół Redakcyjny pod kierun- kiem Juliana Krzyżanowskiego, t. 1-4. 1969-1978. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

NYCZAJ Stanisław (red.). 1994. Mała księga przysłów polskich. Radom: Oficy- na Wydawnicza STON.

ORŁOŚ Teresa Zofia, HORNIK Joanna. 1996. Czesko-polski słownik skrzydlatych słów. Kraków: Universitas.

REIMAN Judit. 1995. Węgierskie postrzeganie Polaków w latach osiemdziesią- tych, W Narody i stereotypy, T. Walas (red.), 63-69. Kraków: Międzynaro- dowe Centrum Kultury.

RYSIŃSKI Salomon. 1634. Przypowieści polskie przez Salomona Rysińskiego zebrane, a teraz nowo wydane i na centurji ośmnaście rozłożone. Raków: Se- bastian Sternacki.

ŚWIERCZYŃSKA Dobrosława. 1996. Stereotypowe oceny narodów w przysło- wiach polskich i krajów sąsiednich, W Symbioza kultur słowiańskich i niesło- wiańskich w Europie Środkowej, M. Bobrownicka (red.), 245-253. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”.

ŚWIERCZYŃSKA Dobrosława. 2001. Przysłowia są… na wszystko. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

ŚWIRKO Stanisław (oprac.). 1975. Na wszystko jest przysłowie. Poznań: Wy- dawnictwo Poznańskie.

ZÁTURECKÝ Adolf Peter. 1975. Slovenské príslovia, porekadlá a úslovia. Bra- tislava: Tatran.

Published
2017-12-31
How to Cite
[1]
Domin, A. 2017. Stereotypical views on the nations of the Visegrad Group in proverbs and proverbial phrases. Perspectives on Culture. 19, 4 (Dec. 2017), 175-188.
Issue
Vol. 19 No. 4 (2017): Fascination With Otherness. Cultural Meetings of Japan and the Western World
Section
Varia

Copyright (c) 2017 Jesuit University Ignatianum in Krakow

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.