Perception of Serial Killers by Polish Viewers of Popular Criminal Productions

DOI: https://doi.org/10.35765/pk.2025..5104.23
Keywords: criminal movies, true crime, serial killers, halo effect, hybristophilia

Abstract

The research presented in the article deals with the issue of social perception of the characters of murder perpetrators shown on screen. The research involved a group of several hundred Polish viewers of two popular criminal productions: the series Dahmer – Monster: The Story of Jeffrey Dahmer and the movie Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile. The data was collected through an online survey. The results showed a correlation between higher ratings of the actors’ physical attractiveness and more positive perception of the serial killer character portrayed by them. The actors were rated as significantly more attractive than the actual killers. The results of the analysis are discussed in the context of the mechanisms shaping public perception of crime and the cultural phenomena associated with it.

Author Biographies

Emilia Miodońska, Independent researcher

Emilia Miodońska – absolwentka psychologii na Uniwersytecie Ignatianum w Krakowie (specjalność psychokryminologia); interesuje się nurtem - psychokryminologia); interesuje się nurtem true crime, a także wpływem treści o tematyce kryminalnej na masowego odbiorcę.

Krzysztof Nowakowski, Ignatianum University in Cracow

Doktor nauk społecznych w zakresie psychologii, psycholog i socjolog, kierownik Katedry Psychologii Sądowej i Psychokryminologii w Instytucie Psychologii UIK; autor ponad 30 publikacji z obszaru psychologii sądowej i psychopatologii.

References

Cavender, G., i Deutsch, S. K. (2007). CSI and moral authority: The police and science. Crime, Media, Culture, nr 3(1), 67-81. DOI: 10.1177/1741659007074.

Cavender, G., i Jurik, N. (2012). Justice Provocateur: Jane Tennison and Policing in Prime Suspect. Urbana: University of Illinois Press.

Cohen, J. (2001). Defining parasocial interaction: Understanding the relationship between fans and media figures. Media Psychology, nr 3(4), 367-389. DOI: 10.1207/S1532785XMEP0304_01.

Jewkes, Y. (2015). Media and Crime (3rd ed.). SAGE Publications.

Kelly, C., Lynes, A. i Hart, M. (2023). ‘Graze Culture’ and Serial Murder: Brushing Up Against ‘Familiar Monsters’ in the Wake of 9/11. W: S.E. Fanning i C. O’Callaghan (red.) Serial Killing on Screen. Palgrave Macmillan, Cham, 295-321.

Rafter, N. (2006). Shots in the Mirror: Crime Films and Society. New York: Oxford University Press.

Schmid, D. (2005). Natural Born Celebrities: Serial Killers in American Culture. Chicago: University of Chicago Press.

Surette, R. (2015). Media, Crime, and Criminal Justice: Images, Realities, and Policies. Stamford: Cengage Learning.

Williams, T. J. V., Slater, H. E. i Tamayo Gomez, C. (2024). Unpacking the Construction of Online Identities of Hybristophilia Communities on TikTok. Deviant Behavior, nr 46(2), 179–DOI:10.1080/01639625.2024.2338273.

Published
2025-12-30
How to Cite
[1]
Miodońska, E. and Nowakowski, K. 2025. Perception of Serial Killers by Polish Viewers of Popular Criminal Productions. Perspectives on Culture. 51, 4 (Dec. 2025), 361-374. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2025. 5104.23.
Issue
Vol. 51 No. 4 (2025): The Jesuit Cultural Heritage of Cracow and Małopolska Region
Section
Varia

Copyright (c) 2025 Perspectives on Culture

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.