Spatial Works of Mieczysław Zdanowicz

Transgressive Freedom of Creation

Keywords: Mieczysław Zdanowicz, sculpture, freedom of creation, transgression, modernity

Abstract

This article describes the spatial works of the artist from Wrocław (1928–2003), that are not often analysed in academic discourse, especially his small sculptural forms and ceramic sculptures, created mainly between the 1950s and the 1970s. The author’s intention is to show that the freedom of creation revealed in them which characterises this versatile modernist, anticipates postmodern art and especially its tendency to reduce artisticity. The sculptor fits into the model of the wanderer, who, in his individual artistic peregrinations stylistically disturbs the modernist paradigm of a perfect work of art in order to propose a still form-creating anticipation of the then forthcoming postmodernity.

The transgressive freedom of Zdanowicz’s art, as understood in this way, is discussed on the examples of the sculptural and ceramic works selected from his comprehensively verified creative path including objects inspired by the anti-aestheticism of nature, totems made of hair and ceramic mass and ceramic cubes. Their in-depth stylistic and contextual description will make it possible to indicate the dominant modernist artistic freedom of this artist, spontaneously infringed by formal solutions heralding postmodern anti-conventionality i.e., the deflationary weakening of traditional artisticity, appreciation of a waste-item or organic matter subjected to destruction. The object analysis oriented in this way is preceded by a synthetic concretisation of (spatial) art, mainly modernist, as well as the identification of an updated type of a wanderer’s attitude as an interpretative category.

Author Biography

Karolina Tomczak, Uniwersytet Śląski w Katowicach

Pracownik naukowo-dydaktyczny w Uniwersytecie Śląskim, adiunkt na Wydziale Humanistycznym UŚ w Instytucie Nauk o Sztuce. Doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce, magister historii sztuki i filologii polskiej. Główne zainteresowania dotyczą sztuki współczesnej polskiej i zagranicznej, a także metodologii sztuk plastycznych i krytyki artystycznej. Szczególne badania skupiają się na rodzimej twórczości rzeźbiarskiej XX w. Autorka publikacji naukowych o sztuce współczesnej: monografii (Artystyczne światy Anny Szpakowskiej-Kujawskiej. Zbliżenia, 2021; Powojenna twórczość pomnikowa Xawerego Dunikowskiego, 1945–1964, 2020), tekstów w wydaniach zbiorowych i artykułów.

References

Makarewicz, Z. (1990). Moralitet technologiczny albo rozmowa z milczącym zegarem w pracowni pana Mieczysława Zdanowicza, Wrocław 1969, 1972, 1986, 1990 [mps]. Ośrodek Dokumentacji Sztuki Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (ODS ASP we Wrocławiu), 1–7.

Zdanowicz, M. (1990). Wymiar zerowy – Null Dimension. Format, 1, 54–55.

Zdanowicz, M. (1996). Ogród-galeria. W: A. Saj (red.), Szkice z pamięci. Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych we Wrocławiu we wspomnieniach jej założycieli, studentów i pedagogów. Lata 1946–1996. Monografia uczelni. Cz. I. Wrocław: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta, 141–142.

Zdanowicz, M. Czarnohora – teatr mojego życia, Wrocław, bez daty [mps]. ODS ASP we Wrocławiu, 1–4.

Banaś, P. (1982). Polskie współczesne szkło artystyczne. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Banaś, P. (1990). Współczesne polskie szkło i ceramika. Warszawa: Arka-dy.

Bell, D. (1994). Kulturowe sprzeczności kapitalizmu, przeł. S. Amsterdamski. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.

Benjamin, W. (2011). Dzieło sztuki w epoce jego reprodukowalności tech-nicznej. W: W. Benjamin, Twórca jako wytwórca. Eseje i rozprawy, przeł. R. Reszke. Warszawa: Wydawnictwo KR.

Bürger, P. (2006). Teoria awangardy, przeł. J. Kita-Huber. Kraków: To-warzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”.

Calvino, I. (1996). Wykłady amerykańskie, przeł. A. Wasilewska. Gdańsk: Wydawnictwo Marabut.

Connor, S. (1995). Postmodernist Culture. An Introduction to Theories of the Contemporary, Oxford: Blackwell, 1995.

Cook, A. (1986). The „Meta-Irony” of Marcel Duchamp. The Journal of Aesthetics and Art Criticism, 3, 268. DOI: 10.2307/429736.

Dziedzic, D. i Makarewicz, Z. (red.). (1983). Sympozjum Plastyczne Wro-cław ’70. Wrocław: Zjednoczone Przedsiębiorstwa Rozrywkowe. Ośrodek Teatru Otwartego „Kalambur”.

D’Alleva, A. (2008). Metody i teorie historii sztuki, przeł. E. Jedlińska i J. Jedliński. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Nau-kowych „Universitas”.

Eco, U. (1987). Dopiski na marginesie „Imienia róży”, przeł. A. Szymanowski. W: U. Eco, Imię róży. Warszawa: Państwowy Insty-tut Wydawniczy.

Foster, H. (2012). Powrót Realnego. Awangarda u schyłku XX wieku. Kra-ków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universi-tas”.

Greenberg, C. (2006). Obrona modernizmu, przeł. G. Dziamski i M. Śpik-Dziamska. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”.

Jameson, F. (2011). Postmodernizm, czyli logika kulturowa późnego kapi-talizmu, przeł. M. Płaza. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiel-lońskiego.

Jarosz, A. (2014). Inspiracje brytyjskie w rzeźbie wrocławskiej. Quart, 1, 79–104.

Krantz-Domasłowska, L. (2012). Konteksty badań komparatystycznych – temat i metoda. Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Humani-styczno-Społeczne. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo, 43, 35–39.

Krauss, R. (1997). Oryginalność awangardy, przeł. M. Sugiera. W: R. Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów. Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński, 399–419.

Kristeva, J. (2007). Potęga obrzydzenia. Esej o wstręcie, przeł. M. Falski. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Kundera, M. (1996). Nieznośna lekkość bytu, przeł. A. Holland. Warsza-wa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Kundera, M. (1998). Sztuka powieści, przeł. M. Bieńczyk. Warszawa: Wydawnictwo Czytelnik.

Kuspit, D. (2006). Koniec sztuki, przeł. J. Borowski. Gdańsk: Muzeum Narodowe.

Kuźmińska, A. (1992). Niezwykły człowiek natury. Informator, 4, 7.

Lachowski, M. (2006). Awangarda wobec instytucji. O sposobach prezen-tacji sztuki w PRL-u. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uni-wersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

Makarewicz, Z. (1986). Wrocławskie rzeźby i rzeźbiarze wrocławscy. Rzeźba Polska 1, 61–82.

Makarewicz, Z. (2006). Bez postumentów. O rzeźbie wrocławskiej. W: A. Saj (red.), Wrocław sztuki. Sztuka i środowisko artystyczne we Wro-cławiu 1946–2006. Wrocław: Wysoka: Agencja Reklamowa i Drukarnia Kontra s.c., 83–125.

Markowska, A. (2012). Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Markowska, A. (2019). Dlaczego Duchamp nie czesał się z przedziałkiem? Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”.

Mrozek, K. (2011). Mieczysław Zdanowicz. Wrocław: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta.

Murphy, R. (1999). Theorizing the Avant-garde Expressionism and the Problem of Postmodernity. Cambridge: Cambridge University Press.

Pękala, T. (2000). Awangarda i ariergarda. Filozofia sztuki nowoczesnej. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Popiel, M. (1989). Historia i metafora. O „Żywych kamieniach” Wacława Berenta. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Popiel, M. (2018). Świat artysty. Modernistyczne estetyki tworzenia. Kra-ków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universi-tas”.

Porębski, M. (1965). Granica współczesności. Ze studiów nad kształtowa-niem się poglądów artystycznych XX wieku. Wrocław: Zakład Narodo-wy im. Ossolińskich.

Saj, A. (red.). (1996). Szkice z pamięci. Monografia uczelni. Cz. I. Wro-cław: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta.

Saj, A. (red.). (2006). Wrocław sztuki. Sztuka i środowisko artystyczne we Wrocławiu 1946–2006. Wysoka: Agencja Reklamowa i Drukarnia Kon-tra s.c.

Szahaj, A. (1996). Ponowoczesność – czas karnawału, postmodernizm – filozofia błazna? W: S. Czerniak i A. Szahaj (red.), Postmodernizm a filozofia. Wybór tekstów. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozo-fii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, 381–392.

Szahaj, A. (2021). Ponowoczesność i postmodernizm dla średniozaawan-sowanych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Świsłocka-Karwot, S. (2016). Sztuka we Wrocławiu w latach 1945–1970. Artyści, dzieła, krytycy. Wrocław: Wydawnictwo Via Nova.

Taylor, Ch. (2001). Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowo-czesnej, przeł. M. Gruszczyński i in. Warszawa: Państwowe Wydaw-nictwo Naukowe.

Tomczak, K. (2021). Deflationist Caprice: „Imperfections” in the Sculpture of Leon Podsiadły. Arts, 2, 1–23. DOI: 10.3390/arts10020039.

Wojciechowski, A. (1968). Droga do współczesności. Malarstwo europej-skie drugiej połowy XIX wieku. Warszawa: Arkady.

Jahre Kunstschule in Breslau (1990). Wiesbaden [kat. wystawy]. Wro-cław: Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych.

Ausstellung der Arbeiten von Künstler der Kunstakademie in Wrocław (1991). [kat. wystawy]. Wstęp M. Zdanowicz. Innsbruck.

Wystawa „Funkcja Koloru i Formy” (1961). Jerzy Boroń, Jan Chwałczyk, Wanda Gołkowska, Mieczysław Zdanowicz [kat. wystawy]. Wrocław: Centralne Biuro Wystaw Artystycznych.

Published
2022-12-29
How to Cite
[1]
Tomczak, K. 2022. Spatial Works of Mieczysław Zdanowicz: Transgressive Freedom of Creation. Perspectives on Culture. 42, 3 (Dec. 2022), 395-418. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2023.4203.25.