How Do Blind People “See”?

The Issue of New Visibility and Reproduction of the Field of Social “Seeing” in Blind People as “Visual Subjects” in the Perspective of Visual Culture Studies

Keywords: blind people, visual subject, reproduction, new visuality, social seeing, visual event, fractal subject, biopictures, Visual Culture Studies, Bill Viola’s The Passing

Abstract

The paper deals with the issues of new visibility and reproduction of the field of social “seeing” in blind people as “visual subjects” in the perspective of Visual Culture Studies. Taking an assumption that visual culture entails considerations on blindness, the invisible, the unseen, and the unseeable in social perspective, the author tracks the ways in which the blind function as visual subjects in a visual society, i.e., people who are constituted as an active social agent of sight (regardless of his or her biological capacity to see) and as the effect of a series of categories of visual subjects. In this context, Nicholas Mirzoeff refers to the example of the blind, who became an object of social state concern at the beginning of the panoptic era, leading to the establishment of state institutions for the blind. Panopticism created the blind as what has now become a “natural” target of social and state and concern precisely because “seeing” and “being seen” has become problematic in the concern of the disciplinary nation-state. In his essay The Question of Cultural Identity, Stuart Hall distinguishes three types of subjects: the enlightenment, sociological, and postmodern. The reference to the rational subject also applies to the blind. Mitchell mentions René Descartes’s Optics, in which the philosopher considered sight an “extended form of touch,” comparing it to “a staff used by the blind” to strengthen the path in real space. Similarly, in the perspective of the postmodern subject, it is worth recalling Paul Virilio’s model of “sightless vision” – the reproduction of an intense blindness that is the last form of the “industrialisation of the non-gaze” by “the vision machines.” Jean Baudrillard’s concept of the fractal subject proves that the life of the blind is “the social construction of vision.” The visual subject that we find in the concept of biopictures by W.J.T. Mitchell leads us to the conclusion that images can be created in a way like creating images of an object, by feeling them in the imagination of blind people. Nicholas Mirzoeff suggests an introduction to the term “visual event” instead of the concept of “visual subject,” which is generated in an interface with visual technology on computer-mediated communication process, in which blind people can be also participated. Finally, The Passing by Bill Viola has been interpreted in the context of internal images. It is difficult not to recall this concept when talking about pictures that are the result of the blind “seeing.” The images generated by the “mind’s eye” come from dreams, memories, images, and imaginations in which we see ourselves, but from the observer’s point of view as a blind person. Viola assigns this function of internal images to the video camera which acts as a tool of awareness as it becomes a reflection of our “I.” According to Viola, one can describe the dynamics of consciousness, which at one end places external images (also perceived by the blind) and internal images (states of feelings, emotions, dreams, and the social effects of “seeing”).

Author Biography

Konrad Chmielecki, Uniwersytet w Białymstoku

Doktor habilitowany w zakresie kulturoznawstwa. Jego zainteresowania naukowe obejmują transdyscyplinarne podejście do studiów wizualnych, nauk o obrazie, teorii intermedialności, studiów kultury audiowizualnej, estetyki mediów, filmoznawstwa i studiów nowych mediów. Jest autorem dwóch recenzowanych monografii: Estetyka intermedialności (2008) i Widzenie przez kulturę. Wprowadzenie do teorii kultury wizualnej (2018), a także redaktorem zbioru artykułów naukowych pt. Teoria obrazu w naukach humanistycznych (2015). Obecnie pracuje nad projektem badawczym Narodowego Centrum Nauki OPUS pt. „Badanie kultury wizualnej mediów społecznościowych: Teoretyczne i badawcze podejście do obrazu cyfrowego, wizualności i percepcji wizualnej” (Researching Visual Social Media Culture: A Theoretical and Research Approach to the Digital Image, Visuality, and Visual Perception), który będzie realizowany na Uniwersytecie Łódzkim. Od 2021 r. pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Studiów Kulturowych Uniwersytetu w Białymstoku.

References

Baudrillard, J. (1994). „Świat wideo i podmiot fraktalny”, przeł. A. Gwóźdź. W: A. Gwóźdź (red.), Po kinie? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Unversitas, 247–258.

Baudrillard, J. (2005). Duch terroryzmu. Requiem dla Twin Towers, przeł. R. Lis. Warszawa: Wydawnictwo Sic!.

Belting, H. (2005). Image, Medium, Body: A New Approach to Iconology. Critical Inquiry, 31.2, 302–319, DOI: 10.1086/430962.

Belting, H. (2007). Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, przeł. M. Bryl. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas.

Brown, N. (2004). Needle on the Real: Technoscience and Poetry at the Limits of Fabrications. W: N.K. Hayles (red.), Nanoculture: Implications of the New Technoscience. Bristol: Intellect Books, 173–190.

Brzezińska, M. (2007) Świadomość medium, przeł. na ang. B. Cope. W: M. Brzezińska (red.), Bill Viola [katalog]. Warszawa: Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, 73–101.

Chmielecki, K. (2010). Medium, obraz i ciało. Procesy dematerializacji w pracach wideo Billa Violi. W: M. Ostrowicki (red.), Materia sztuki. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 83–96.

Chmielecki, K. (2018). Widzenie przez kulturę. Wprowadzenie do teorii kultury wizualnej. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Katedra.

Derrida, J. (2000). Marginesy filozofii, przeł. A. Dziadek, J. Margański, P. Pieniążek. Warszawa: Wydawnictwo KR.

Eigler, D. (1999). From the Bottom Up: Buildings Things with Atoms. W: G. Timp (red.), Nanotechnology. Vienna, and New York: Springer Verlag, 425–435.

Fenske, M. (2007). Tattoos in American Visual Culture. New York: Palgrave MacMillan.

Flusser, V. (1997). Gest wideo, przeł. A. Gwóźdź. W: A. Gwóźdź (red.), Pejzaże audiowizualne. Telewizja – wideo – komputer. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 229–233.

Foucault, M. (2020). Nadzorować i karać. Narodziny więzienia, przeł. T. Komendant. Warszawa: Fundacja Aletheia.

Freud, S. (2007). Objaśnienie marzeń sennych, przeł. R. Reszke. Warszawa: Wydawnictwo KR.

Hall, S. (1992). The Question of Cultural Identity. W: T. McGrew, S. Hall i D. Held (red.), Modernity and its Future: Understanding Modern Societies, Book IV. Cambridge: Polity Press, 273–326.

Hall, S. (1995). Fantasy, Identity, Politics. W: E. Carter, J. Donald i J. Squires (red.), Cultural Remix: Theories of Politics and the Popular. London: Lawrence & Wishart, 63–69.

Hall, S. (1996). Introduction: Who Needs ‘Identity’. W: S. Hall i P. du Gay (red.), Questions of Cultural Identity. Thousand Oaks, New Delhi, London: SAGE Publications, 1–17.

Harris, D.M. (2003). Colored Pictures: Race and Visual Representation. Chapel Hill, London: The University of North Carolina Press.

Jenkins, H. (2007). Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, przeł. M. Bernatowicz, M. Filiciak. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Jones, A. (2012). Seeing Differently. A History and Theory of Identification and the Visual Arts. New York, London: Routledge.

Kartezjusz (2018). Dioptryka. przeł. i kom. P. Błaszczyk, K. Mrówka. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas.

Kluszczyński, R.W. (2002). Społeczeństwo informacyjne. Cyberkultura. Sztuka multimedialna. Kraków: Wydawnictwo Rabid.

Kluszczyński, R.W. (2010). Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego spektaklu. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Lacan, J. (1998). The Four Fundamental Concepts of Psychoanalysis, przeł. A. Sheridan. W: J.-A. Miller (red.), The Seminar of Jacques Lacan, Book XI. New York and London: W. W. Norton Company.

Mazurek, P. (2006). Internet i tożsamość. W: D. Batorski, M. Maroda i A. Nowak (red.), Społeczna przestrzeń Internetu. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej „Academica”, 113–132.

Mirzoeff, N. (2003). An Introduction to Visual Culture. New York and London: Routledge.

Mirzoeff, N. (2006). Podmiot kultury wizualnej, przeł. M. Bryl. W: P. Piotrowski i W. Suchocki (red.), Artium Quaestiones, t. XVII. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 249–271.

Mitchell, W.J.T. (2006). Pokazując widzenie: krytyka kultury wizualnej, przeł. M. Bryl. W: P. Piotrowski i W. Suchocki (red.), Artium Quaestiones, t. XVII. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 273–294.

Mitchell, W.J.T. (2013). Czego chcą obrazy. Pragnienia przedstawień, życie i miłość obrazów, przeł. Ł. Zaremba. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.

Morgan, D. (2004). Spirit and Medium: The Video Art of Bill Viola. W: Ch. Townsend (red.), The Art of Bill Viola. London: Thames & Hudson, 88–109.

Murray-Brown, J. (2001). Video Ergo Sum, przeł. Artur Piskorz. W: A. Gwóźdź (red.), Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 361–379.

Pitrus, A. (2015). Zanurzony. O sztuce Billa Violi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Popczyk, M. (2002). Między ekranem a monitorem – instalacje Billa Violi. W: A. Gwóźdź i P. Zawojski (red.), Wiek ekranów. Przestrzenie kultury widzenia. Kraków: Wydawnictwo Rabid, 393–405.

Stawowczyk, E. (1998). O widzeniu, mediach i poznaniu. Stłuczone lustra rzeczywistości. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.

Viola, B. (1995). Reasons for Knocking at an Empty House. Writting 1973– 1994, red. R. Violette, J.-Ch. Ammann. London: Thames & Hudson, the Anthony d’Offay Gallery.

Virilio, P. (2001). Maszyna widzenia, przeł. Barbara Kita. W: A. Gwóźdź (red.), Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 39–62.

Walter, N. (2011). Tyflointernet – niewidomi w globalnej wiosce. Neodidagmata, nr 31/32, 127–135.

Zajdler, J. (2002). Ekran – obraz – wyświetlacz. W: A. Gwóźdź (red.), Wiek ekranów. Przestrzenie kultury widzenia. Kraków: Wydawnictwo Rabid, 53–60.

Published
2022-09-29
How to Cite
[1]
Chmielecki, K. 2022. How Do Blind People “See”? The Issue of New Visibility and Reproduction of the Field of Social “Seeing” in Blind People as “Visual Subjects” in the Perspective of Visual Culture Studies. Perspectives on Culture. 38, 3 (Sep. 2022), 387-410. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2022.3803.24.