Cerkiew przyfrontowego Charkowa
Abstract
Charków w czasach pokoju był miastem nad wyraz pełnym życia. Wstydliwie ukrywał to za szarymi ścianami budynków, wielkimi kompleksami budowli przemysłowych. Za żywiołem udawanego języka rosyjskiego miasto ukrywało swoją ukraińską istotę, co bezbłędnie zdradzało charkowian, gdziekolwiek by się nie udali – charakterystyczna wymowa i cały wachlarz ukrainizmów oraz typowo lokalnych słówek na kształt sławetnego „trempela” 1. Za tą scenografią miasta skryte było to, co określało jego rzeczywistą tożsamość – poczucie własnej godności, kreatywne podejście do pracy, subtelne, czasem sarkastyczne poczucie humoru i co chyba najważniejsze – zdolność doceniania wolności i jej obrony. Nie przypadkiem właśnie Charków wyróżniał się wśród pięciu pułkowych centrów Słobodzkiej Ukrainy – kraju będącego spełnieniem marzeń Ukraińców o „ziemi swobody” 2 – i stał się jej faktycznym centrum.
Copyright (c) 2022 Jesuit University Ignatianum in Krakow
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.
