Cultural Space of Intangible Heritage and Tourism Space Organization
Keywords:
cultural space, cultural landscape, organization of tourism space, intangible heritage, pottery in Zlakusa, coppersmith handicraft in Sarajevo
Abstract
This article explores theoretical aspects of cultural space, cultural landscapes, and the organization of tourism space. Based on participatory observations conducted primarily in the Balkans since 2010, it identifies various interactions between cultural and tourism spaces in relation to the categories of intangible heritage defined by UNESCO. The study highlights the challenges of presenting traditions to tourists and examines the potential for both permanent and temporary adaptations of spaces to meet tourist needs, considering their impact on the authenticity of cultural processes. The article also proposes directions for future research.
References
Bernat, S. (2014). Przestrzeń kulturowa a krajobraz kulturowy na listach UNESCO. Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego, nr 2, 115–132.
Durkheim, E. (2020). Elementarne formy życia religijnego. Tłum. A. Zadrożyńska. Warszawa: PWN.
Hinchliffe, S. (2002). Inhabiting – landscapes and natures. W: K. Anderson, M. Domosh, S. Pile, N. Thrift (red.). The Handbook of Cultural Geography. London: Sage Publications Ltd, 207–226.
Kaczmarek, S., Kapusta, A. (2022). Od dziedzictwa niematerialnego do produktu turystycznego – o autentyczności w turystyce kulturowej. Turystyka Kulturowa, 3 (124), 7–48.
Kolankiewicz, L. (2014). Istota dziedzictwa niematerialnego w rozumieniu Konwencji UNESCO z 2003 roku. W: A. Rottermund, Dlaczego i jak w nowoczesny sposób chronić dziedzictwo kulturowe. Warszawa: Polski Komitet do spraw UNESCO, 61–104.
Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego sporządzona w Paryżu dnia 17 października 2003 r.
Kostrow, A. (2010). „Siemiejskije”: sociokul’turnyje transformacii w pieriod formirowanija gruppy. Gramota, nr 1(5), 82–84.
Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Pozyskano z: https://www.unesco.pl/kultura/dziedzictwo-kulturowe/dziedzictwo-niematerialne/listy-dziedzictwa-niematerialnego/lista-reprezentatywna-niematerialnego-dziedzictwa-ludzkosci/ (dostęp: 01.12.2022).
Lista światowego dziedzictwa UNESCO. Pozyskano z: https://www.unesco.pl/kultura/dziedzictwo-kulturowe/swiatowe-dziedzictwo/lista-swiatowego-dziedzictwa/ (dostęp: 01.12.2022).
Liszewski, S. (1997). Przestrzeń miejska i jej organizacja. W: A. Jackowski, B. Domański (red.), Geografia, człowiek, gospodarka. Profesorowi Bronisławowi Kortusowi w 70. rocznicę urodzin. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
Łotman, J. (1984). O siemiosfierie, Trudy po znakowym sistiemam, nr 17, 5–23.
Maisonneuve, J. (1995). Rytuały dawne i współczesne. Tłum. M. Mroczek, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Myga-Piątek, U. (2014). O wzajemnych relacjach przestrzeni i krajobrazu kulturowego. Rozważania wstępne. Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego, nr 24, 27–44.
Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention. 2008. UNESCO World Heritage Centre. Paris. Pozyskano z: https://whc.unesco.org/archive/opguide08-en.pdf#annex3 (dostęp: 01.12.2022).
Plit, F. (2011). Krajobraz kulturowy – czym jest?. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
Rewers, E. (2021). Przestrzeń kulturowa: poszukiwanie nowych epistemologii. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, nr 56, 81–97.
Scovazzi, T., Westra, L. (2017). The Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage According to the 2003 UNESCO Convention: The Case of The First Nations of Canada. Inter Gentes, nr 1(2), 24–44.
Schmitt, T. (2005). Jemaa el Fna Square in Marrakech – Changes to a Social Space and to a UNESCO Masterpiece of the Oral and Intangible Heritage of Humanity as a Result of Global influence. Arab World Geographer, nr 8(4), 173–195.
Soja, E.W. 1996. Thirdspace. Journeys to Los Angeles and other Real-and-Imagined Places. Oxford, Carlton: Blackwell, Malden.
Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. Dz. U. 2003 Nr 162 poz. 1568.
Włodarczyk, B., 2009, Przestrzeń turystyczna. Istota, koncepcje, determinanty rozwoju. Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego.
Durkheim, E. (2020). Elementarne formy życia religijnego. Tłum. A. Zadrożyńska. Warszawa: PWN.
Hinchliffe, S. (2002). Inhabiting – landscapes and natures. W: K. Anderson, M. Domosh, S. Pile, N. Thrift (red.). The Handbook of Cultural Geography. London: Sage Publications Ltd, 207–226.
Kaczmarek, S., Kapusta, A. (2022). Od dziedzictwa niematerialnego do produktu turystycznego – o autentyczności w turystyce kulturowej. Turystyka Kulturowa, 3 (124), 7–48.
Kolankiewicz, L. (2014). Istota dziedzictwa niematerialnego w rozumieniu Konwencji UNESCO z 2003 roku. W: A. Rottermund, Dlaczego i jak w nowoczesny sposób chronić dziedzictwo kulturowe. Warszawa: Polski Komitet do spraw UNESCO, 61–104.
Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego sporządzona w Paryżu dnia 17 października 2003 r.
Kostrow, A. (2010). „Siemiejskije”: sociokul’turnyje transformacii w pieriod formirowanija gruppy. Gramota, nr 1(5), 82–84.
Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Pozyskano z: https://www.unesco.pl/kultura/dziedzictwo-kulturowe/dziedzictwo-niematerialne/listy-dziedzictwa-niematerialnego/lista-reprezentatywna-niematerialnego-dziedzictwa-ludzkosci/ (dostęp: 01.12.2022).
Lista światowego dziedzictwa UNESCO. Pozyskano z: https://www.unesco.pl/kultura/dziedzictwo-kulturowe/swiatowe-dziedzictwo/lista-swiatowego-dziedzictwa/ (dostęp: 01.12.2022).
Liszewski, S. (1997). Przestrzeń miejska i jej organizacja. W: A. Jackowski, B. Domański (red.), Geografia, człowiek, gospodarka. Profesorowi Bronisławowi Kortusowi w 70. rocznicę urodzin. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
Łotman, J. (1984). O siemiosfierie, Trudy po znakowym sistiemam, nr 17, 5–23.
Maisonneuve, J. (1995). Rytuały dawne i współczesne. Tłum. M. Mroczek, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Myga-Piątek, U. (2014). O wzajemnych relacjach przestrzeni i krajobrazu kulturowego. Rozważania wstępne. Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego, nr 24, 27–44.
Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention. 2008. UNESCO World Heritage Centre. Paris. Pozyskano z: https://whc.unesco.org/archive/opguide08-en.pdf#annex3 (dostęp: 01.12.2022).
Plit, F. (2011). Krajobraz kulturowy – czym jest?. Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
Rewers, E. (2021). Przestrzeń kulturowa: poszukiwanie nowych epistemologii. Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna, nr 56, 81–97.
Scovazzi, T., Westra, L. (2017). The Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage According to the 2003 UNESCO Convention: The Case of The First Nations of Canada. Inter Gentes, nr 1(2), 24–44.
Schmitt, T. (2005). Jemaa el Fna Square in Marrakech – Changes to a Social Space and to a UNESCO Masterpiece of the Oral and Intangible Heritage of Humanity as a Result of Global influence. Arab World Geographer, nr 8(4), 173–195.
Soja, E.W. 1996. Thirdspace. Journeys to Los Angeles and other Real-and-Imagined Places. Oxford, Carlton: Blackwell, Malden.
Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. Dz. U. 2003 Nr 162 poz. 1568.
Włodarczyk, B., 2009, Przestrzeń turystyczna. Istota, koncepcje, determinanty rozwoju. Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego.
Published
2024-09-29
How to Cite
[1]
Kapusta, A. 2024. Cultural Space of Intangible Heritage and Tourism Space Organization. Perspectives on Culture. 46, 3 (Sep. 2024), 217-232. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2024.4603.16.
Section
Varia
Copyright (c) 2023 Perspectives on Culture
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.
