Wyzwanie czy szansa?
Preferencje i zachowania młodzieży ukraińskiej w świetle teorii wymiarów kultury
Abstrakt
Kraje i regiony świata różnią się między sobą nie tylko dostrzegalną gołym okiem kulturą materialną i obyczajową, ale także zakorzenionymi w historii takimi elementami, jak: poczucie tożsamości, instytucje oraz wartości. Elementy tożsamości (język, religia) oraz sfera instytucji (prawo, organizacje, ustawy) są dla osób z zewnątrz (obcych) dostrzegalne, natomiast wartości są podstawą dysonansów na tle kulturowym. Dla osób nieświadomych różnic kulturowych kontakt z osobami pochodzącymi z innych krajów może być nie tylko źródłem satysfakcji, lecz także niezadowolenia, rozgoryczenia, a w skrajnym przypadku – szoku kulturowego. Jednym ze sposobów na uniknięcie zakłóceń w sferze sprawności międzykulturowej komunikacji interpersonalnej jest wypracowanie umiejętności rozpoznawania wymiarów kultury oraz praktycznego rozwiązywania problemów poprzez godzenie ze sobą odmiennych wartości kulturowych, które dotyczą wzajemnych relacji, form komunikacji czy formalności. Celem artykułu jest przekazanie wiedzy na temat różnic kulturowych między Polską a Ukrainą w aspekcie teorii wymiarów kultury. Znajomość tych różnic powinna się przyczynić do niwelowania ewentualnych barier, które najczęściej wynikają z generalizowania i stereotypizacji. Niniejsze opracowanie wpisuje się w naukowy dyskurs podejmowany w literaturze na temat wielokulturowości oraz różnic kulturowych. Temat jest aktualny w obecnej sytuacji napływu społeczności ukraińskiej do naszego kraju. W badaniach zastosowano niereaktywną metodę krytyczną analizy literatury oraz metodę jakościową, na którą składały się wywiady kierowane dotyczące preferencji oraz zachowań ukraińskiej młodzieży. Badania jakościowe przeprowadzono jeszcze przed wybuchem pandemii COVID-19 oraz wojny na Ukrainie, podczas wielokrotnych pobytów naukowo-dydaktycznych autorów razem i osobno na Ukrainie, w tym także w ramach umowy o współpracy naukowo-badawczej i dydaktycznej, podpisanej na podstawie pozytywnej opinii Senackiej Komisji ds. Współpracy Międzynarodowej między Uniwersytetem Ekonomicznym w Katowicach a Ternopil Volodymyr Hnatiuk National Pedagogical University. Współautorka artykułu jest opiekunem tej współpracy.
Bibliografia
Abramson, N.R. i Moran, R.T. (2018). Managing Cultural Differences. Global Leadership for the 21st Century. Routledge. London, New York: Taylor & Francis Group.
Arystoteles. De Anima. Pozyskano z: http://biblioteka.kijowski.pl/arystoteles/dusza.pdf (dostęp: 05.01.2023)
Balajcza, T. (2022). Polska a Ukraina. 5 różnic kulturowych. Pozyskano z: https://pl.linkedin.com/pulse/polska-ukraina-5-r%C3%B3%C5%BC nic-kulturowych-timea-beatrix-balajcza?trk=pulse-article_more-articles_related-content-card
Bartosik-Purgat, M. (2010). Otoczenie kulturowe w biznesie międzynaro-dowym. Warszawa: PWE.
Dzhobolda, A. (2022). Be brave like Ukraine. Gremi Personal Facebook. Pozyskano z: https://www.facebook.com/gremi.personal/?locale=pl_PL (dostęp: 03.02.2023).
Hofstede Insights. Consulting, training, certification, tooling. Pozyska-no z: https://www.hofstede-insights.com/country-comparison/poland, ukraine/ (dostęp: 03.02.2023).
Gesteland, R.R. (2000). Różnice kulturowe a zachowania w biznesie. Marketing, negocjacje i zarządzanie w różnych kulturach. Warszawa: PWN.
Glover, J. i Friedman, H.L. (2002). Transcultural competence. Navigating cultural differences in the global community. Washington: American Psychological Association.
Hofstede, G., Hofstede, G.J. i Minkov, M. (2011). Kultury i organizacje. Warszawa: PWE.
Jan Paweł II (1979). Przemówienie do młodzieży zgromadzonej na wzgó-rzu Lecha. Pozyskano z: https://www.ekai.pl/dokumenty/przemowienie-do-mlodziezy-zgromadzonej-na-wzgorzu-lecha/ (dostęp: 01.02.2023)
Marx, E. (2000). Przełamywanie szoku kulturowego. Warszawa: Agencja Wydawnicza Placet.
Matsumoto, D. i Juang, L. (2007). Psychologia międzykulturowa, przeł. A. Nowak. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Moran, R.T., Harris, P.R. i Moran, S.V. (2007). Managing Cultural Differ-ences. UK: Elsevier.
Pabian, A. i Pabian, B. (2019). Wielokulturowość w szkolnictwie wyższym. Zarządzanie i komunikacja z cudzoziemcami z perspektywy różnic kul-turowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
RAD-on. Raporty, analizy, dane (2022). Pozyskano z: https://radon.nauka.gov.pl/raporty/Studenci_cudzoziemcy_2021 (do-stęp: 01.02.2023)
Redakcja Pracuj.pl. (2022). Różnice kulturowe. Jak przyciągać i właściwie przyjąć współpracowników z Ukrainy? Pozyskano z: https://wyzwaniahr.pracuj.pl/wiedza-hr/employee-experience/roznice-kulturowe-jak-przyciagac-i-wlasciwie-przyjac-wspolpracownikow-z-ukrainy/ (dostęp: 30.01.2023)
Niżnik, J. (1985). Symbole a adaptacja kulturalna. Warszawa: Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury.
Steers, R.M., Nardon, L. i Sanchez-Runde, C.J. (2014). Management across cultures. Developing Global Competencies. United Kingdom: Cambridge University Press.
Sułkowski, Ł. (2012). Kulturowe procesy zarządzania. Warszawa: Difin.
Thomas, D.C. i Peterson, M.F. (2018). Cross-cultural Management. Essen-tial Concepts. Los Angeles, London, New Delhi, Singapore, Washing-ton, Melbourne: Sage.
Tropenaars, F. i Hampden-Turner, C. (2002). Siedem wymiarów kultury. Znaczenie różnic kulturowych w działalności gospodarczej, przeł. B. Nawrot. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
Zenderowski, R. i Koziński, B. (2012). Różnice kulturowe w biznesie. War-szawa: CEDEWU.PL.
Copyright (c) 2024 Uniwersytet Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.