Does Reading Make Us Better People? The Wedding by Stanisław Wyspiański and Na ustach grzechu [On the Lips of Sin] by Magdalena Samozwaniec in the Krakow Reading Club
Abstract
This article is a study of readers’ discussions about Stanisław Wypiański’s The Wedding and Na ustach grzechu by Magdalena Samozwaniec. The author analyzes the reception of literature in contemporary reading groups. She is interested in how the text affects readers, which she researched through participatory observation, by analyzing the discussion, interpretation of the text and negotiating meanings in the group, based on verbally expressed affective (emotional) responses and applied criteria of aesthetic text evaluation. The author asks a question about the methodology of studying reading groups.
References
Fox, N.H. (2017). Reading as Collective Action. Texts as Tactics. Iowa City, IA: University of Iowa Press.
Groeben, N. (1996). Badania nad recepcją jako literaturoznawstwo empi¬ryczne. Streszczenie. W: H. Markiewicz (red.), Współczesna teoria badań literackich za granicą. Antologia. T. 4, cz. 1. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 290–301.
Long, E. (2003). Book Clubs. Women and the Uses of Reading in Everyday Life, Chicago, IL: University of Chicago Press.
Mniszkówna, H. (2018). Trędowata. Warszawa: Wydawnictwo MG.
Nowakowski, J. (1981). Wstęp. W: S. Wyspiański, Wesele. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Peplow, D., Swann, J., Trimarco, P. i Whiteley, S. (2017). The Discourse of Reading Groups. Integrating Cognitive and Sociocultural Perspectives. New York–London: Routledge.
Wyspiański, S. (1981). Wesele. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Copyright (c) 2020 Jesuit University Ignatianum in Krakow
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.