The Tradition of Polish Radio Reportage

In the Circle of Audio Literature

DOI: https://doi.org/10.35765/pk.2021.3302.07
Keywords: radio, reportage, audio literature

Abstract

This article is an attempt to present the history of Polish radio reportage in a synthetic way, pointing out the most important features of the genre as well as the specificity of the Polish School of Reportage. The qualities developed there (including the “purity of form” and authenticity of sound) became dis­tinguishing elements of the Polish reportage in the international arena. The artistic value of the audio creations makes today’s radio art researchers situate both radio play and sound reportage in the category of audio literature. This paper presents the development of radio reportage, taking into account the his­torical context as well as the communication perspective. Pointing to the aes­thetic function of the message, the reportage is defined as a work of radio art, considered in terms of artistic impact.

Author Biography

Monika Białek, Uniwersytet Gdański

Adiunkt w Instytucie Mediów, Dziennikarstwa i Komu­nikacji Społecznej Uniwersytetu Gdańskiego. Naukowo zajmuje się komunikacją medialną, ze szczególnym uwzględnieniem przekazu radio­wego oraz artystycznych form audialnych. Zawodowo była związana z Polskim Radiem. Jest autorką książek Polski reportaż radiowy: wybrane zagadnienia (2010) oraz Rzeczywistość dźwiękiem spisana: studia o reportażu radiowym (2019), a także wielu artykułów naukowych poświęconych arty­stycznym formom radiowym.

References

Bachura, J. (2012). Odsłony wyobraźni. Współczesne słuchowiska radiowe. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Bauer, Z. (2004). Gatunki dziennikarskie. W: Z. Bauer i E. Chudziński (red.), Dziennikarstwo i świat mediów. Kraków: Universitas, 255–280.

Białek, M. (2010). Polski reportaż radiowy. Wybrane zagadnienia. Poznań– Opole: Wydawnictwo Naukowe Scriptorium.

Białek, M. (2015). Jak zmieniał się reportaż radiowy. W: W. Godzic, A. Kozieł i J. Szylko‑Kwas (red.), Gatunki i formaty we współczesnych mediach. War­szawa: Poltext, 179–202.

Białek, M. (2019). Rzeczywistość dźwiękiem spisana. Studia o reportażu radio­wym. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

Budzyński, A. (1979). Wstęp. W: A. Słapczyńska (wybór i oprac.), Odnaleźć siebie. Antologia reportażu radiowego. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 7.

Budzyński, A. (1996). Literatura i mikrofon, czyli 70 lat udanego związku. W: B. Górak‑Czerska i S. Jędrzejewski (red.), 70 lat Polskiego Radia. War­szawa: Polskie Radio: Wydawnictwo Tenten, 83–89.

Gołaszewska, M. (1997). Estetyka pięciu zmysłów. Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Hopfinger, M. (2010). Literatura i media. Po 1989 roku. Warszawa: Oficyna Naukowa.

Hopfinger, M. (2018). Propozycje do nowej syntezy. Literatura bez fikcji mię­dzy sztuką a codziennością. W: M. Hopfinger, Z. Ziątek i T. Żukowski (red.), Literatura bez fikcji. Między sztuką a codziennością. Warszawa: Insty­tut Badań Literackich PAN, 7–40.

Jankowska, J. (1996). Sztuka reportażu radiowego. W: B. Górak‑Czerska i S. Jędrzejewski (red.), 70 lat Polskiego Radia. Warszawa: Polskie Radio: Wydawnictwo Tenten, 101–112.

Jankowska, J. (2002). Reportaż i dokument radiowy – szansa niedoceniona. KRRiT Biuletyn, nr 10–12: 1.

Jędrzejewski, S. (2020). Od radia Marconiego do mediów strumieniowych. War­szawa: Poltext.

Kaziów, M. (1973). O dziele radiowym: z zagadnień estetyki oryginalnego słu­chowiska. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Kita, M. (2018). Dyskurs radiowy. W: M. Kita i I. Loewe (red.), Język w radiu. Antologia. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 13–58.

Kurianiuk, K. (2016). Wielka podlaska zmiana. Białystok: Prymat.

Lisowska‑Magdziarz, M. (2013). Metodologia badań nad mediami – nurty, kierunki, koncepcje, nowe wyzwania. Studia Medioznawcze, nr 2, 27–42.

Misiak,T. (2010). Audiosfera w kulturze współczesnej. Próba przybliżenia pojęcia. Przegląd Kulturoznawczy, nr 1(7), 62–74.

Pleszkun‑Olejniczakowa, E. (2012). Muzy rzadko się do radia przyznają. Szkice o słuchowiskach i reportażach radiowych. Łódź: Primum Verbum.

Siwak, W. (2005). Audiosfera na przełomie stuleci. W: M. Hopfinger (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia. Warszawa: Oficyna Naukowa, 153–177.

Skrzypek, J. (red.). (1999). Popularna encyklopedia mass mediów. Poznań: Kurpisz.

Tuszewski, J. (2002). Paradoks o słowie i dźwięku. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Wolny‑Zmorzyński, K., Kaliszewski, A. i Furman, W. (2008). Gatunki dzien­nikarskie. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Wójciszyn‑Wasil, A. (2012). Sztuka radiowa w Polsce i jej krytyka do 1939 roku. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Published
2021-08-06
How to Cite
[1]
Białek, M. 2021. The Tradition of Polish Radio Reportage: In the Circle of Audio Literature. Perspectives on Culture. 33, 2 (Aug. 2021), 79-90. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2021.3302.07.
Issue
Vol. 33 No. 2 (2021): Literature. Media. Propaganda
Section
Literature. Media. Propaganda

Copyright (c) 2021 Jesuit University Ignatianum in Krakow

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.