E‑literary entanglements
Abstract
Using the example of the One Day Poem Pavilion, an e‑creation by Jiyeon Song, the author shows the changing specificity of literature under the influence of convergence resulting in the emergence of a separate literary trend: e‑literature (e‑poetry). The following issues outline the whole issue discussed in the article: (1) definitions of e‑literature functioning in scientific research, along with selected proposals of genological divisions; (2) the useful category of “weaving,” knotting, binding, or shared space, often recalled in scholarly reflection, referring to different semiotic systems; (3) a literary exemplification – the e‑creation of One Day Poem Pavilion by Jiyeon Song; (4) the category of immersive reading offered by some e‑literary proposals (the most technologically advanced, including the discussed One Day Poem Pavilion). In this way, the author attempts to answer the question of what new properties are acquired by literature through new media tools, used by authors and incorporated into the structure of e‑literature.
References
Aarseth, E.J. (1997). Cybertext: Perspectives on Ergodic Literature. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. (Polski przekład: Aarseth, E.J. (2014). Cybertekst. Spojrzenia na literaturę ergodyczną. Przeł. D. Sikora i in. Kraków: Korporacja Ha!art).
Bodzioch‑Bryła, B. (2011). Hermeneutyka cyberpoematu? Kilka pytań o interpretację na marginesie utworu Zenona Fajfera Ars poetica. Perspektywy Kultury, nr 5(2), 145–172.
Bodzioch‑Bryła, B. (2019). Sploty: przepływy, architek(s)tury, hybrydy. Polska e‑poezja w dobie procesualności i konwergencji. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum, Wydawnictwo WAM.
Czapliński, P. (2017). Sploty. W: P. Czapliński, R. Nycz i in. (red.), Nowa humanistyka. Zajmowanie pozycji, negocjowanie autonomii. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN, 20–21.
Gwóźdź, A. i Kempna‑Pieniążek, M. (red.). (2010). Granice kultury. Katowice: Wydawnictwo Naukowe Śląsk.
Hayles, K.N. (2008). Electronic Literature: New Horizons for the Literary. Notre Dame: University of Notre Dame Press.
Hayles, K.N. (2011a). Literatura elektroniczna: czym jest? Cz. 1. Przeł. S. Fizek i M. Pisarski. Techsty, nr 7(1). Pozyskano z: http://www.techsty. art.pl/magazyn/magazyn7/literatura_elektroniczna_czym_jest_1.html (dostęp: 12.10.2018).
Hayles, K.N. (2011b). Literatura elektroniczna: czym jest? Cz. 2. Przeł. S. Fizek i M. Pisarski. Techsty, nr 7(1). Pozyskano z: http://www.techsty. art.pl/magazyn/magazyn7/literatura_elektroniczna_czym_jest_2.html (dostęp: 12.10.2018).
Hejmej, A. (2015). W kulturze dźwięku. Słuchanie literatury. Teksty Drugie, nr 5, 97.
Hejmej, A. (2017). Badanie intermedialne i nowa humanistyka. W: P. Czapliński, R. Nycz i in. (red.), Nowa humanistyka. Zajmowanie pozycji, negocjowanie autonomii. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN, 427–428.
http://collection.eliterature.org (dostęp: 20.12.2020).
http://collection.eliterature.org/3/about.html (dostęp: 17.01.2019).
http://people.artcenter.edu/~jsong5/thesis/oneday01.html (dostęp: 10.03.2020).
http://spinelessbooks.com/wordmuseum/ (dostęp: 12.04.2021).
http://www.sijopoetry.com/ (dostęp: 12.11.2018).
https://educalingo.com/pl/dic-en/sijo (dostęp: 10.05.2021).
https://www.youtube.com/watch?v=WOwF5KD5BV4 (dostęp: 12.05.2021).
Janusiewicz, M. (2013). Literatura doby Internetu. Interaktywność i multimedialność tekstu. Kraków: Universitas, 62–64.
Klejsa, K. (2001). Czy naprawdę trzeba grać, żeby wygrać? O fenomenie gier komputerowych. W: E. Nurczyńska‑Fidelska (red.), W świecie mediów. Kraków: Rabid.
Liu, A. (2004). The Laws of Cool: Knowledge Work and the Culture of Information. Chicago: The University of Chicago Press.
Marecki, P. (2015). Za darmo. Ekonomia literatury cyfrowej. Teksty Drugie, nr 3, 461–463.
Marecki, P. (2018). Gatunki cyfrowe. Instrukcja obsługi. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 135–137.
Nacher, A. (2016). Media lokacyjne. Ukryte życie obrazów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Nycz, R. (2012). Poetyka doświadczenia. Teoria – nowoczesność – literatura. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN, 2012.
Nycz, R. (2017). Kultura jako czasownik. Sondowanie nowej humanistyki. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN, 36.
Pawlicka, U. (2017). Literatura cyfrowa. W stronę podejścia procesualnego. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe Katedra, 94–96.
Pisarski, M., CAVE – jaskinia wirtualna. Pozyskano z: http://techsty.art.pl/ hipertekst/cyberprzestrzen/CAVE. htm (dostęp: 03.05.2021).
Radomski, A. i Bomba, R. (red.) (2010). Granice w kulturze. Lublin: Wydawnictwo Portalu Wiedza i Edukacja.
Rauch, J. (2018). Slow Media. Why Slow is Satisfying, Sustainable, and Smart. Oxford: Oxford University Press.
Song, J. One Day Poem Pavilion. Pozyskano z: http://people.artcenter. edu/~jsong5/thesis/oneday03.html (dostęp: 12.11.2020).
Song, J. One Day Poem Pavilion. Pozyskano z: https://www.youtube.com/ watch?v=CvWh2xBbwrE (dostęp: 10.03.2020).
Winiecka, E. (2017). Czytanie jako działanie, dzieło jako zdarzenie. Czy możliwa jest poetyka literatury interaktywnej? Poznańskie Studia Polonistyczne, nr 30(50), 201–203. Pozyskano z: http://pressto.amu.edu.pl/index. php/pspsl/article/view/9623/9281.
Copyright (c) 2021 Jesuit University Ignatianum in Krakow
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.