Mediated communication in the theater – relationships between the theater and new technologies shown by selected examples
Abstract
The theater is a meeting, an act of communication, direct transmis sion of content, image, and emotions. The theater of the 21st century changes an interpretative approach to the issue of theatrical communi cation by increasing the phenomena of media’s presence on stage and theater’s in the media. The aim of the article is to analyze the determi nants which define a communication process that takes place during a performance with regard to mediated communication. The analysis is based on examples from Krakow’s theaters: video screening on the stage, the creation of scenic design with the use of new technologies and new forms of advertising like teasers, trailers or LED screens. The phenomenon is described in the light of previous research in the fields of the theater, new media and audio‑visual communication.
References
BALME Christopher, 2008. The Cambridge Introduction to Theatre Studies: Cambridge University Press.
FOX Dorota. 2014. Komunikacja teatralna, W Widowisko – teatr – dramat. Podręcznik dla studentów kulturoznawstwa, E. Wąchocka (Ed.), 113‑117. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
GOBAN‑KLAS Tomasz. 2004. Media i komunikowanie masowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
JOPEK Joanna. 2015. Fabryka realnego. Medium filmowe i telewizyjne w tea trze Krzysztofa Garbaczewskiego, in: Teatr wobec filmu. Film wobec teatru,
E. Partyga, L. Sokół (Ed.), 114‑127. Warszawa: Oficyna wydawnicza Errata.
KRZEMIŃSKA Anna. 2015. „Wirtualne przestrzenie teatru”. Perspektywy Kultury 12 (1/2015): 177‑190. Kraków: Akademia Ignatianum w Krakowie. LIMON Jerzy. 2011. Wstęp do geometrii czasu, in: Amalgamaty sztuki, inter- medialne uwikłania teatru, J. Limon, A. Żukowska (Ed.), 7‑15. Gdańsk: wydawnictwo słowo/obraz/terytoria.
NIEDUZIAK M. Edyta. 2003. Komunikacja teatralna w zmieniającej się rzeczy wistości społeczno‑kulturowej, in: Stare i nowe media w procesie komunika- cji społecznej, J. Pilisiecki (Ed.), 149‑183. Radom: Wyższa Szkoła Handlowa.
PAVIS Patrice, 2007. La mise en scène contemporaine: origines, tendances, per- spectives: A. Colin.
ROZIK Eli. 2011. Wielość mediów w teatrze i ich wzajemne relacje – analiza problemu, in: Amalgamaty sztuki, intermedialne uwikłania teatru, J. Limon, A. Żukowska (Ed.), 19‑30. Gdańsk: wydawnictwo słowo/obraz/terytoria.
SKUCZYŃSKI Janusz. 2007. Teatr i film, in: Scena i ekran. Przestrzeń dialogu interartystycznego, J. Skuczyński, P. Skrzypczak (Ed.), 11‑19. Toruń: Wy dawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
TCHURZEWSKA Paulina. 2015. Teatr i media: Wyzwania cielesności, in: Teatr wśród mediów, A. Duda, M. Wiśniewska, B. Oleszek (Ed.), 89‑108. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, http://stary‑teatr.krakow.pl [accessed: 29.11.2016].
RAK Dorota. 2014. „Reklama teatralna w nowych mediach”. Zarządzanie mediami Vol. 2(1)2014:. 29‑49, doi: 10.4467/23540214ZM.14.003.3116, http://ejournals.eu/ZM, [accessed: 29.11.2016 r.].
Słownik języka polskiego, http://sjp.pwn.pl/, [accessed: 29.11.2016 r.].
Teatr „Bagatela” im. Tadeusza Boya‑Żeleńskiego, http://bagatela.pl [accessed: 29.11.2016 r.].
Teatr Groteska w Krakowie, http://groteska.pl [accessed: 29.11.2016].
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, http://slowacki.krakow.pl [accessed: 29.11.2016].
Teatr Ludowy w Krakowie, http://ludowy.pl [accessed: 29.11.2016].
Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, http://laznianowa.pl [accessed: 29.11.2016].
Copyright (c) 2018 Jesuit University Ignatianum in Krakow
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.