The Conditions for Successful Gaining Intercultural Competence in the Training Process

  • Katarzyna Drąg Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Keywords: intercultural competences, communication competences, cultural competences, intercultural training

Abstract

This article deals with the issue of intercultural competence. It tries to answer two main questions. First, what are the bases for the effective use of skills in this field in training? Second, what are the components of intercultural competence?
The text includes a description of communication and cultural competences. These are the two bases of building intercultural com- petences. The right sequence of acquiring knowledge and skills in this field increases the effectiveness and sustainability of long-term com- munication competences.
Adopting behavioral scripts typical of particular cultures, without proper foundation in the form of basic knowledge of communication and culture, may result in long-term communication failures.

Author Biography

Katarzyna Drąg, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Dr nauk humanitycznych, polonistka, kulturoznawca. Adiunkt w katedrze Mediów i Komunikacji Społecznej, Instytut Dziennikarstwa i Ko- munikacji Społecznej, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Zain- teresowania badawcze: nauka o komunikowaniu, komunikowanie międzykul- turowe (ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów stereotypizowania), zagadnienia wieloetniczności zarówno w wymiarze historycznym (dziewiętna- stowieczne społeczności wieloetniczne), jak i teoretycznym; problem kształto- wania się i ewolucji etosu dziennikarza (od połowy XIX stulecia).

References

BAGARIĆ Vesna, DJIGUNOVIĆ Mihaljević J. 2007. Defining Communicati- ve Competence, Metodika 8: 94-103.

BOSKI Paweł. 2010. Kulturowe ramy zachowań społecznych, Warszawa: Wy- dawnictwo Naukowe PWN.

CHUTNIK Monika. 2007. „Szok kulturowy”. Przyczyny. Konsekwencje. Prze- ciwdziałanie, Kraków: Universitas.

FANTINI Alvino E., TIRMIZI Aqeel. 2006. Exploring and Assessing Intercul- tural Competence, http://digitalcollections.sit.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1001&context=worldlearning_publications.

GAJEK Katarzyna. 2009. Kompetencje międzykulturowe jako element kultury współczesnej organizacji – dylematy teorii i praktyki, Problemy Zarządzania 9 (2): 205-220.

GÓRALSKA Renata, MADALIŃSKA-MICHALAK Joanna. 2012. Kompetencje emocjonalne nauczyciela, Warszawa: ABC Wolters Kluwer.

HALL Edward Twitchell. 1987. Bezgłośny język, Warszawa: Państwowy Insty- tut Wydawniczy.

HYMES Dell H. 1972. On Communicative Competence, in: Sociolinguistics,

J.B. Pride, J. Holmes (eds.), 269-293. Baltimore: Penguin.

IWANIUK Irina. 2014. Kompetencja wielokulturowa – różnorodność podejść do definicji tego pojęcia we współczesnej myśli pedagogicznej, Języki Obce w Szkole 4: 91-94.

KAJAK Piotr. Współczesna kompetencja kulturowa, http://www.2011.konferen- cje-spnjo.polsl.pl/download/kajak-p-wspolczesna-kompetencja-kulturo- wa.pdf [Dostęp: 10.01.2017].

KATAN David. 1999. Translating Cultures, Manchester: St. Jerome Publishing. PISAREK Walery. 2008. Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Łośgraf.

Słownik łacińsko-polski Lingua Latina Omnibus, hasło: competentia, http://la- cina.info.pl/index.php?dzial=slowniczek&opcja=slownik

ŻUREK Anna B. 2006. Model kompetencji językowej Noama Chomsky’ego, Wroc- ławskie Towarzystwo Naukowe Rozprawy Komisji Językowej 32: 49-56.

Published
2017-09-30
How to Cite
[1]
Drąg, K. 2017. The Conditions for Successful Gaining Intercultural Competence in the Training Process. Perspectives on Culture. 18, 3 (Sep. 2017), 89-98.
Issue
Vol. 18 No. 3 (2017): Online Search for Faith
Section
Cross Cultural Management

Copyright (c) 2017 Jesuit University Ignatianum in Krakow

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.

Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:

  1. utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
  2. zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
  3. rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
  4. wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
  5. rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
  6. publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym. 

Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.