Roots in Biblical Hebrew
An Attempt to Assess their Significance and Problems of Translation
Abstract
Acceptance of the idea of semantic primacy of the sentence does not reduce the word to the role assigned to it by the sentence. Sentential context does not create significance but makes it possible by synchronizing it with the context, and actualizing and modifying meanings carried by lexemes generated directly from a polysemantic root. Words bound by a root create in the Scripture an extensive network that retains a palimpsestic memory of the words’ root in contexts which modify, even change diametrically its meaning, often in a metaphorical way. As a result a word in the classical language of the Tanach – though it cannot detach itself from its intrasentential contexts – sparkles with its root’s meanings, simultaneously gathering within itself the meanings deriving from its place in the network. It is a phenomenon which creates one more semantic layer of the Scripture, supporting the thesis of its nonlinearity.
References
Achtemeier, P.J. (red.). (1999). Encyklopedia biblijna. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”.
Austin, J.L. (1993). Mówienie i poznawanie. Rozprawy i wykłady filozoficzne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Briks, P. (2000). Podręczny słownik hebrajsko-polski i aramejsko-polski Starego Testamentu. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”
Canetti, E. (1977). Głosy Marrakeszu. Warszawa: Słowo-Obraz-Terytoria.
Davidson, D. (1995). Eseje o prawdzie, języku i umyśle. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Flis, J. (1991). Konkordancja do Biblii Tysiąclecia. Warszawa: Fundacja Misyjna Świeckich.
Forstner, D. (1990). Świat symboliki chrześcijańskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Gesenius, W. (1883). Hebräisches und Chaldäisches Handwörterbuch űber das Alte Testament. Leipzig.
Keil, G. (1995). Język. W: E. Martens i H. Schnädelbach (red.), Filozofia. Podstawowe pytania. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Koehler, L., Baumgartner, W. i Stamm, J.J. (2001). Wielki słownik hebrajsko-polski i aramejsko-polski Starego Testamentu. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”.
Leland, R., Wilhoit, J.C. i Longman III, T. (2003). Słownik symboliki biblijnej. Przeł. Z. Kościuk. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”.
Leopold, E.F. (1878). Lexicon Hebraicum et Chaldeicum in Libros Veteris Testamenti oridine etymologico compositum. Lipsiae.
Lisowsky, G. (1993). Konkordanz zum Hebräischen Alten Testament. Stuttgart: Verlag.
Ouaknin, M.-A. (2006). Tajemnice kabały. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady.
Pecaric, S. i Jędrzejewski, P. (2011). Czy Torę Czy Torę można czytać po polsku? Z rabinem Sachą Pecaricem rozmawia Paweł Jędrzejewski. Kraków: Stowarzyszenie Pardes.
Quine, W.V.O. (1999). Słowo i przedmiot. Warszawa: Alatheia.
Steiner, G. (2000). Po wieży Babel. Problemy języka i przekład. Kraków: Alatheia.
Termińska, K. (1993). Symbolika okna w prozie Jarosława Iwaszkiewicza. Język Artystyczny, 8, 85–104.
Termińska, K. (2001). Lingwistyka i jej błyskotki, świecidełka, cacka, czyli metafory poznawcze lingwistyki. W: Z. Krążyńska i Z. Zagórski (red.), Poznańskie Spotkania Językoznawcze, 6. Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 45–54.
Termińska, K. (2004). Znaczenie – jądro paradygmatu lingwistycznego. Bohemistyka, 1, 1–18.
Termińska, K. (2014). Nielinearność czytania w hebrajszczyźnie biblijnej i problem przekładu. W: D. Filar i D. Piekarczyk (red.), Narracyjność języka i kultury. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 203–217.
Termińska, K. (2015). Studia z hebrajszczyzny biblijnej. Niedoczytanie moje. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Wittgenstein, L. (1997). Tractatus logico-philosophicus. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wittgenstein, L. (2000). Dociekania filozoficzne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Copyright (c) 2022 Jesuit University Ignatianum in Krakow
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.
