Generacyjne poszukiwanie tożsamości. Pamięć o Zagładzie w twórczości literackiej polskich Żydów

  • Małgorzata Golik Akademia Ignatianum w Krakowie

Abstrakt

W czasie Holokaustu zginęła niemal cała populacja polskich Żydów. Ci, którzy ocaleli, stali się więc naturalnymi depozytariuszami pamięci o swoim narodzie i cierpieniach, jakie były jego udziałem.

Po zakończeniu II wojny światowej długi czas panowało milczenie na temat Zagłady. Dopiero z czasem ocaleni podjęli próbę zmierzenia się z traumą przeszłości, przepracowania jej za pomocą literatury, a także spisania wspomnień. Również w imieniu ofiar, które nie mogły już tego uczynić.

Także ocaleni z Holokaustu polscy Żydzi, tworząc dzieła literackie, stawali się pisarzami, kronikarzami i dokumentalistami. Zapisując losy własne i swoich bliskich dawali świadectwo popełnionych zbrodni, jednocześnie ratując od zapomnienia skrawki zgładzonej przeszłości całego narodu. Imperatyw tworzenia literatury stał się tym samym skarbnicą ich pamięci i tożsamości zachowanej dla przyszłych pokoleń.  

Biogram autora

Małgorzata Golik, Akademia Ignatianum w Krakowie

Mgr, absolwentka kulturoznawstwa, doktorantka na Wydziale Filozoficznym Akademii Ignatianum w Krakowie. Interesuje się literaturą współczesną, ze szczególnym uwzględnieniem zmagań twórców kultury z doświadczeniami wojny i totalitaryzmów.

Opublikowane
2018-07-20
Jak cytować
[1]
Golik, M. 2018. Generacyjne poszukiwanie tożsamości. Pamięć o Zagładzie w twórczości literackiej polskich Żydów. Perspektywy Kultury. 22, 3 (lip. 2018), 119-134.