Prości Sarmaci i piekielni politycy (kilka uwag na marginesie Kamienia świadectwa Wespazjana Kochowskiego)
Abstrakt
Artykuł jest interpretacją utworu Wespazjana Kochowskiego Kamień świadectwa. Omawia się w nim konwencjonalne przeciwstawienie polskiego dyskursu politycznego – francuskiemu. Interpretacja tekstu poetyckiego odwołuje się do dzieła historycznego tego samego autora.
Bibliografia
Annalium. (1698). Annalium Poloniae climacter tertius, ad punctum abdicationis Joanni Casimisi Reg., per Regnum Poloniae res gestas inclusive continens, scriptore Vespasiano a Kochow Kochowski. Cracoviae: ex officina Francisci Cezary.
Anonim [W. Kochowski] (1668). Kamień świadectwa wielkiego w Koronie Polskiej senatora niewinności przez jednego szlachcica polskiego wydany.
Czermak, W. (1886). Sprawa Lubomirskiego w roku 1664. Warszawa: K. Kowalewski.
Czubek, J. (1900). Wespazyan z Kochowa Kochowski. Studium biograficzne. Kraków: Osobne odbicie z Tomu XXXII Rozpraw Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności w Krakowie.
Czubek, J. (1916–1918). Pisma polityczne z czasów Rokoszu Zebrzydowskiego. Kraków: nakładem Akademii Umiejętności.
[Kochowski, W.] (1840). Historyja panowania Jana Kazimierza, przez nieznajomego autora, wydana z rękopisu przez Edwarda Raczyńskiego. Poznań: W. Stefański.
Płaza, S. (1994). Rokosz Lubomirskiego (seria: Dzieje narodu i państwa Polskiego). Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza.
Skinner, Q. (2016). Wizje polityki, t. 1. Rozważania o metodzie, przekł. K. Koehler. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Copyright (c) 2021 Akademia Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.