Proces opracowania Strategii Rozwoju Województwa Małopolskiego jako przejaw organizacyjnego uczenia się samorządu

Abstrakt

Z dzisiejszej perspektywy czasowej województwa samorządowe, w tym Mało­polska, to kluczowe podmioty z punktu widzenia rozdysponowywania fun­duszy unijnych, jak również poważni aktorzy, jeżeli chodzi o realizację wielu zadań z zakresu polityki publicznej i rozwojowej. Wypracowywanie pozycji oraz praktyk związanych z funkcjonowaniem tych podmiotów dokonywało się na początku XXI w., a budowa pozycji tych jednostek, oprócz tego, że obwa­rowana była ramami instytucjonalnymi, odbywała się również w trakcie i po części na podstawie prowadzonych działań. Jednym z takich kamieni milo­wych dla samorządowej Małopolski był proces przygotowania przez Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego (UMWM) pierwszej Strategii Rozwoju Województwa Małopolskiego 2000–2006. Proces ten nie tylko dopro­wadził do jej stworzenia, ale również ukształtował organizację i przyszłe jej praktyki. Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie, w świetle teorii organizacji uczącej się Petera Senge’a, w jakim stopniu tworzenie tej Strategii mogło się stać elementem kształtującym organizację – UMWM. Z przyjętej perspektywy autorzy konstatują, że proces tworzenia analizowanej Strategii był istotnym elementem, który miał wpływ na ukształtowanie się organizacji, a tym samym, że organizacje publiczne mogą się uczyć oraz że teorie doty­czące organizacji uczących się znajdują również do nich odniesienie.