Touch of a Woman
Study on a Female Figure in Japanese Images of Parinirvana
Abstract
This study delves into the portrayal of the female figure depicted at the feet of the Buddha in Japanese parinirvana images, with a specific focus on the Myōhō-ji rendition and its subsequent resumptions. Through an examination of Chinese translations of pertinent sutras, the research explores the potential influence of hinayana texts as a source for this motif, which conveys the notion that impurity can be transmitted through a woman’s touch. To elucidate a more profound comprehension of the significance attributed to the presence of an elderly woman in visual depictions of parinirvana, an array of literary sources were scrutinized. The findings indicate that her inclusion likely served as a catalyst for a discourse between Mahākāśyapa and Ānanda concerning the position of women within the Buddha’s assembly of disciples, encompassing their roles as lay devotees, epitomized by the elderly woman, and as ordained nuns, symbolized by Gautami.
References
Daichi doron. (1936). W: Kokuyaku daizōkyō: ronbu. t. 1. Kokumin Bunko Kankōkai (red.). Tōkyō: Kokumin Bunko Kankōkai.
Fujiwara, T. (1922). Sanpōe. W: Dai Nihon bukkyō zensho. Bussho Kankōka (red.). Tōkyō: Bussho Kankōkai..
Hayashi, M. (2001). Gofuku-ji engi-e, Shaka nehanzu to e-toki. W: E-toki no fusurato: Shinano. Daihonshū. Hayashi, M. (red.). Tōkyō: Kasama Shoin.
Hioki, A. (2010). Mōhatsu de nutta mandara: hyōhakusō Kūnen no monogatari. Tōkyō: Shintensha.
Hiro, S. (2010). Shaka saigo no tabi: Daihatsu nehankyō o yomu. Tōkyō: Shunjūsha.
Honda, G. (2016). „Konjaku monogatarishū” butsuden no kenkyū. Tōkyō: Bensei Shuppan.
Ichien. (1966). Shasekishū. W: Nihon koten bungaku taikei. t. 85. Watanabe, T. (red.). Tōkyō: Iwanami Shoten.
Katsuura, R. (2008). Sanpō-e Sai-in Anan keka: amadera butsuji no keifu. W: Sanpō-e o yomu. Kojima, T., Kobayashi, M., Komine, K. (red.). Tōkyō: Yoshikawa Kōbunkan.
Kamii, M. (1993). Rinjū gyōgi: Nihonteki tāminaru kea no genten. Tōkyō: Keisuisha.
Kobayashi, I.; Kobayashi, R. (2001). Shaka nehanzu. W: E-toki no fusurato: Shinano. Daihonshū. Hayashi, M. (red.). Tōkyō: Kasama Shoin.
Komine, K. (2018). (red.). Nara ehon Shaka no honji. Tōkyō: Bensei Shuppan.
Kunstler, M.; Zduń, G. (1997). (tłum.). Żywot Fa-hiena. W: Zapiski z krajów buddyjskich. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.
Morohashi, T. (1976). Daikanwa jiten. t. 6. Tōkyō: Taishūkan Shoten.
Nakamura, H. (red.). (1989). Iwanami bukkyō jiten. wyd. 1. wyd. Tōkyō: Iwanami Shoten.
Nomura, I. (2004). Bukkyō to onnna no seishinshi. Tōkyō: Yoshikawa Kōbunkan.
Okayama, H. (red.). (1995). Gendaigo yaku agon kyōten: Jōagongyō. t. 1. Tōkyō: Hirakawa Shuppansha.
Shinoda, J. (1995). Nise monogatarie: e to bun, bun to e. Tōkyō: Heibonsha.
Shōtei. K. (1858). Nichiren Shōnin ichidai zue. Zwój 6. Ushigome Enokimachi (Edo): Shōeizan Daihō-ji.
Teigoku. Nehanzō zuimon ryakusan. W: Shikyūan Teigoku zenshū: chūkan. Shinoda, S. (red.). Kōbe: Nishigokuraku-ji.
Yamada, Y. (red.) (1959). Konjaku monogatarishū. cz. 1. W: Nihon koten bungaku taikei. t. 22. Tōkyō.
Copyright (c) 2024 Perspectives on Culture
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.