Oficjalność i potoczność w języku homilii Jana Pawła II podczas I i II pielgrzymki do Polski

Słowa kluczowe: styl potoczny, styl oficjalny, homilia, Jan Paweł II, I pielgrzymka do Polski, II pielgrzymka do Polski

Abstrakt

Homilia to gatunek wypowiedzi, który realizowany jest w odmianie mówionej języka. Dla tego rodzaju języka typowe są dwa style: styl oficjalny i styl potoczny. Celem artykułu będzie odnalezienie elementów tych stylów w homiliach wygłoszonych przez Jana Pawła II podczas I i II pielgrzymki do Polski. Pytania badawcze brzmią: Czy Jan Paweł II w tych homiliach wykorzystywał zarówno styl potoczny, jak i oficjalny? Jakie cechy stylu oficjalnego, a jakie – potocznego można odnaleźć w tych wystąpieniach? Na czym polegają podobieństwa? Z czego mogły wnikać ewentualne różnice? Materiał badawczy stanowi 12 homilii z I pielgrzymki oraz 9 homilii z II pielgrzymki. Metodą badawczą jest analiza lingwistyczna.

Biogram autora

Magdalena Jankosz, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej oraz filologii polskiej (specjalność: teatrologia) na Uniwersytecie Jagiellońskim, doktor w dyscyplinie nauki o komunikacji społecznej i mediach (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie). Autorka kilkunastu artykułów z zakresu sytuacji komunikacyjnej oraz komunikacji werbalnej i niewerbalnej, wykładowca akademicki, redaktor.

Bibliografia

Garpiel, R. (2003). Perswazja w przekazach kaznodziejskich na przykładzie homilii Jana Pawła II wygłoszonych podczas pielgrzymki do Polski w 1979 roku. Kraków: Wydawnictwo Nomos.

Gaweł, J. (2012). Język współczesnego kaznodziejstwa. Sympozjum, 2(23), 55–61.

Jankosz, M. (2018). Sytuacje komunikacyjne publicznych wystąpień Jana Pawła II podczas I pielgrzymki do Polski. Polonia Sacra, 1/50, 183–194.

Jankosz, M. (2022). Zachowania werbalne i niewerbalne Jana Pawła II w rytualnej sytuacji komunikacyjnej w odmianie sakralnej. Kraków: Bi-blioteka UPJP2, http://bc.upjp2.edu.pl/Content/5868/Zachowania%20werbalne%20repoz..pdf

Korolko, M. (1990). Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny. War-szawa: Wiedza Powszechna.

Korolko, M. (2010). Podręcznik retoryki homiletycznej. Kraków: Wydaw-nictwo WAM.

Kurek, H. (1994). Odpowiedzialni za słowo, czyli o oficjalnej odmianie polszczyzny mówionej księży. W: W. Przyczyna (red.), Fenomen kaza-nia. Kraków: Redemptoris Missio, 162–176.

Kurkowska, H. i Skorupka, S. (1959). Stylistyka polska. Zarys. Warszawa: PWN.

Miodek, J. (1994). Co słyszy językoznawca we współczesnych polskich kazaniach. W: W. Przyczyna (red.), Fenomen kazania. Kraków: Re-demptoris Missio, 157–161.

Paszkowska-Pogorzelska, A. (2020). O sacrum językiem profanum – szansa czy zagrożenie? O potoczności w kazaniach ks. Piotra Pawlu-kiewicza. W: W. Przyczyna i K. Skowronek (red.), Język homilii i kazań. Tarnów: Biblos, 191–199.

Przyczyna, W. (2013). Homilia pięćdziesiąt lat po Soborze Watykańskim II. Pytania, problemy, wyzwania. Kraków: Wydawnictwo M.

Przyczyna, W. (2020). Pojęcie homilii i kazania. Ujęcie homiletycznoteolo-giczne. W: W. Przyczyna i K. Skowronek (red.), Język homilii i kazań. Tarnów: Biblos, 11–26.

Przyczyna, W. i Skowronek, K. (2020). Wstęp. W: W. Przyczyna i K. Skow-ronek (red.), Język homilii i kazań. Tarnów: Biblos, 5–9.

Sieradzka-Mruk, A. (2009). Język kaznodziejski jako przykład polszczyzny mówionej (wybrane aspekty). W: B. Dunaj, M. Rak (red.), Polszczyzna mówiona ogólna i regionalna. Materiały ogólnopolskiej konferencji naukowej, Kraków 25–26 września 2008. Kraków: Wydział Polonistyki, Uniwersytet Jagielloński, 357–364.

Wilkoń, A. (2000). Typologia odmian językowych współczesnej polszczy-zny. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Zerfass, R. (1995). Od aforyzmu do kazania. Kraków: Poligrafia Salezjańska.

Opublikowane
2023-06-30
Jak cytować
[1]
Jankosz, M. 2023. Oficjalność i potoczność w języku homilii Jana Pawła II podczas I i II pielgrzymki do Polski. Perspektywy Kultury. 41, 2/1 (cze. 2023), 341-356. DOI:https://doi.org/10.35765/pk.2023.410201.22.