Świat anatolijskich Ormian w opowiadaniach Hagopa Mıntzuriego
Abstrakt
Hagop Mıntzuri (1886–1978) to nowelista ormiański z Turcji, urodzony w wiosce Armudan we wschodniej Anatolii. Podczas pogromu Ormian w 1915 r. przebywał w Stambule, co uratowało mu życie. W masakrze zginęła cała jego rodzina – żona i czworo małych dzieci. Zaczął publikować swoje opowiadania dopiero w drugiej połowie XX w. Choć znaczną część życia spędził w Stambule, w opowiadaniach pisał głównie o wschodnioanatolijskiej prowincji, którą zapamiętał z dzieciństwa i młodości. Mıntzuri jest klasyfikowany jako przedstawiciel nurtu wiejskiego w literaturze zachodnioormiańskiej. Pisał w języku ormiańskim, a jego książki tłumaczone są przez tureckich Ormian na język turecki i cieszą się dużą popularnością.
W artykule omawia się tematykę opowiadań Mıntzuriego ze zbioru Skąd przybywasz, żurawiu, które są bezcennym źródłem wiedzy o nieistniejącym już świecie prastarego chrześcijańskiego narodu w Azji Mniejszej – anatolijskich Ormian. Świat ten odszedł na zawsze wraz z okrutną deportacją Ormian. Dzięki opowieściom Mıntzuriego, napisanym bardzo szczerym, bezpretensjonalnym językiem, poznajemy codzienne życie, troski, radości, a przede wszystkim ciężką pracę mieszkańców ormiańskich wsi wschodniej Turcji przed I wojną światową. Główne tematy w tych opowiadaniach to: dziecko, sytuacja kobiety, ciężka praca rolnika, tradycje, narodziny, śmierć, sezonowa praca w Stambule.
We wnioskach końcowych uzasadnia się tezę o wielkiej roli wątków autobiograficznych w literaturze. Sprawiają one, że dzieło literackie staje się paradokumentem epoki. Zachowując urodę literatury i fikcji, dostarcza także wiedzy o realiach.
Bibliografia
Genç, G.A. (2013). İstanbul sürgünü Armıdanlı Hagop. Agos, 25.05.2013. Pozyskano z: http://www.agos.com.tr/tr/yazi/5043/istanbul-surgunu-armidanli-hagop (dostęp: 14.02.2021).
Kucharczyk, G. (2004). Pierwszy holocaust XX wieku. Warszawa: Fronda.
Lewis, B. (1972). Narodziny nowoczesnej Turcji. Warszawa: PWN.
Mıntzuri, H. (2000). Atina, Tuzun Var Mı? Tłum. S. Kuyumcuyan. İstanbul: Aras.
Mıntzuri, H. (2002a). İstanbul Anıları. Tłum. S. Kuyumcuyan. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
Mıntzuri, H. (2002b). Kapandı Kirve Kapıları. Tłum. N. Büyükkürkciyan. İstanbul: Aras.
Mıntzuri, H. (2012). Turna Nereden Gelirsin. Tłum. S. Kuyumcuyan. İstanbul: Aras.
Riedler, F. (2009). Hagop Mintzuri and the Cosmopolitan Memory of Istanbul, San Domenico di Fiesole, 2009. Pozyskano z: https:// cadmus.eui.eu/bitstream/handle/1814/10913/EUI_RSCAS_2009_13. pdf?sequence=1&isAllowed=y (dostęp: 14.02.2021).
Wituch, T. (1980). Tureckie przemiany. Dzieje Turcji 1878–1923. Warszawa: PWN.
Zając, G. (2008). Smutna ojczyzna i ja smutny… Kręgi literackie epoki Abdülhamita II w świetle tureckiej autobiografii. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Zając, G. (2013). Ciało twoje, kości moje. Rodzina i szkoła epoki Abdülhamita II w świetle tureckiej autobiografii. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Zając, G. (2016). Szkolnictwo chrześcijańskie XIX-wiecznej Turcji i jego obraz w tureckiej autobiografii. W: D. Quirini-Popławska i Ł. Burkiewicz (red.), Sacrum w mieście (t. 2). Kraków: Wydawnictwo WAM, 205–220.
Zając, G. (2020). Halit Ziya Uşaklıgil – turecki wychowanek katolickiej szkoły ojców mechitarystów. Nurt SVD, nr 2/2020, 198–212.
Copyright (c) 2021 Akademia Ignatianum w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor, zgłaszając swój artykuł, wyraża zgodę na korzystanie przez Wydawnictwo Uniwersystet Ignatianum z utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.
Wydawca zobowiązuje się szanować osobiste prawa autorskie do utworu.