Metoda storyline w procesie wychowywania dzieci do tolerancji
Abstrakt
Wszyscy pragniemy, aby nasze dzieci wyrosły na dobrych, mądrych ludzi. Oznacza to, że przedszkole/szkoła powinna położyć większy niż dotąd akcent na wprowadzanie ich w świat wartości. Wychowanie do wartości dokonuje się głównie poprzez dostarczanie najmłodszym dobrych wzorów postępowania, a także dzięki stosowaniu rozmaitych metod, szeroko zaprezentowanych w literaturze z zakresu teorii wychowania. W niniejszym artykule przedstawiona jest propozycja wykorzystania metody storyline w tym procesie. Zgodnie z założeniem metody, kanwą, wokół której organizuje się aktywność dzieci, jest opowiadana im etapami historia. W rezultacie na cały projekt składa się kilka epizodów tej historii. Epizod pierwszy powinien wprowadzić dzieci w tematykę, zaciekawić i zainspirować, epizody środkowe – ukazać barwnie rozwój zainicjowanych wcześniej wydarzeń, a epizod końcowy – przynieść satysfakcjonujące dzieci rozwiązanie. Po wyodrębnieniu epizodów nauczyciel do każdego z nich formułuje pytania kluczowe oraz projektuje sytuacje aktywizujące dzieci w różnych obszarach ich funkcjonowania, np. w zakresie wychowania moralnego, umysłowego, artystycznego, ruchowego. Storyline jest metodą aktywizującą, w której dzieci są aktywnymi badaczami i konstruktorami wiedzy, co prowadzi do ich większej samodzielności oraz odpowiedzialności za proces pozyskiwania wiedzy i poszukiwania kreatywnych rozwiązań. W artykule zawarto propozycję cyklu zajęć z zakresu wychowania do tolerancji. Tolerancja w dzisiejszym świecie, pełnym różnego rodzaju podziałów, jest wartością, której należy poświęcić szczególną uwagę.Bibliografia
Ambrosewicz-Jacobs J., Tolerancja. Jak uczyć siebie i innych, Villa Decius, Kraków 2003.
Aveline C., Historia o białym kotku, który był cały czarny, [w:] Księga cnót, wybrał, wstępem i komentarzem opatrzył Z. Rau, Księgarnia Akademicka Sp. z o.o., Kraków 2006.
Beaumont J., Guilloret M.-R., Dzieci świata: świat w obrazkach, Wydawnictwo Olesiejuk, Ożarów Mazowiecki 2012.
Botkin J.W., Elmandjra M., Malitza M., Uczyć się bez granic. Jak zewrzeć „lukę ludzką”?, Raport Klubu Rzymskiego, PWN, Warszawa 1982.
Brezinka W., Wychowanie i pedagogika w dobie przemian kulturowych, Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.
Czeglik A., Kopczyńska M., Jaś i Małgosia – czyli jak pracować metodą storyline, „Bliżej Przedszkola”, 148(2014)1.
Dąbrowska T., Metody wychowania, [w:] Między praktyką a teorią wychowania, (red.) T. Dąbrowska i B. Wojciechowska-Charlak, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2005.
Ferrero B., Przypowieści i opowiadania, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 2003.
Graczyk-Waligóra J., Janiec A., Zadęcka-Pustkowiak E., Jacy jesteśmy? Program psychoedukacyjny dla sześciolatków grupy integracyjnej, Wydawnictwo ,,Bliżej Przedszkola”, Kraków 2005.
Jadkowski K., Storyline: narracja, ekologia, skuteczność. Translacja storyline – neuroprogramowanie lingwistyczne, [w:] Warsztat opiekuna – wychowawcy młodszych dzieci. Scenariusze z zastosowaniem opowieści wychowawczej, (red.) G. Gajewska, A. Szczęsna, E. Rewińska, Pracownia Edukacyjno-Konsultacyjno-Wydawnicza „GAJA”, Zielona Góra 2004.
Komentarz do podstawy programowej, http://men.gov.pl/wp-content/ uploads/2011/02/1b.pdf (dostęp: 11.05.2015).
Koźmińska I., Olszewska E., Z dzieckiem w świat wartości, Świat Książki, Warszawa 2007.
Liebertz Ch., Praktyczny poradnik nauczania integracyjnego, Wydawnictwo „Jedność”, Kielce 2003.
Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006.
Michalak R., Misiorna E., Storyline kontekstem nabywania umiejętności uczenia się, [w:] Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy, (red.) E. Filipiak, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2008.
Ostrowska K., Nie wszystko o wychowaniu, CPPP, Warszawa 2000.
Piosenka „Nieidealna” z repertuaru zespołu Arka Noego, https:// www.youtube.com/watch?v=C5yKQ5Hji3s (dostęp: 23.05.2015).
Rau Z., Księga cnót, Księgarnia Akademicka Sp. z o.o., Kraków 2006.
Strykowski W., Szkoła współczesna i zachodzące w niej procesy, [w:] Kompetencje nauczyciela współczesnej szkoły, (red.) W. Strykowski, J. Strykowska, J. Pielachowski, Wydawnictwo eMPi2, Poznań 2007.
Strzałkowska M., O wartościach czyli rady nie od parady III, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2012.
Vopel K.W., Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży, Wydawnictwo „Jedność”, Kielce 1999.
Zaczyński W. P., Uczenie się przez przeżywanie, WSiP, Warszawa 1990.
Copyright (c) 2016 Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
1. Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Oświadcza, że nie narusza praw autorskich osób trzecich i praw prawnych.
Oświadcza, że nie występuje żaden konflikt interesów.
2. Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
